Jak zmieniał się kanon piękna w Syrii? Wstrząsający film

Pokazując trendy z 2000 roku, zakłada na głowę chustę. Wciąż jednak może się malować, a na jej twarzy pojawia się dyskretny uśmiech. W roku 2010 nosi już hidżab i pełna powagi spogląda w kamerę.

Konflikt w Syrii trwa już prawie tak długo, jak II wojna światowa. Kobiety nie mają tam praktycznie żadnych praw. Czytamy o tym chociażby w raporcie „Przemoc wobec kobiet, krwawiąca rana syryjskiego konfliktu” stworzonym przez sieć organizacji broniących praw człowieka Euro-Mediterreanean Human Right Network (Europejsko-Środziemnomorska Sieć Obrońców Praw Człowieka).
„Zjawili się przed pierwszym przesłuchaniem. Kiedy gwałcił mnie pierwszy, opierałam się, później nie byłam w stanie się ruszać. Krwawiłam. Po wszystkim zjawił się lekarz. Dał mi zastrzyk, żebym była w stanie stanąć przed sądem” - czytamy w raporcie zeznanie 19-letniej Aidy, więzionej przez trzy miesiące za rzekome powiązania jej rodziny z islamistami. Takich historii jest tam zresztą mnóstwo.
W Syrii drastycznie rośnie liczba ofiar wśród kobiet i dziewczynek. Giną nie tylko w bombardowaniach dzielnic mieszkalnych lub podczas walk. Są zabijane przez snajperów, używane jako żywe tarcze, czasem razem z dziećmi.
Inne kobiety nie chcą pozostawać bierne. Odkąd ich życie, przez nagminne bombardowania i starcia wojsk, stało się koszmarem, same chwytają za broń i ruszają do walki. Szkolą się w obsłudze karabinu, niesieniu pomocy rannym i walce wręcz. Tak jak Ghalia, jedna z bohaterek filmu „Syria's Rebellious Women” (Syryjskie Kobiety Rebeliantki) autorstwa Zainy Erhaim. „Tęsknię za gotowaniem i sprzątaniem domu dla rodziny” - wyznaje wojowniczka.
W dzisiejszej Syrii dobrane odpowiedniego stroju i upięcie fryzury to chyba ostatnie, co interesuje kobiety.