Krajewski wspomina Małgorzatę Braunek: umarła mi na rękach

- Myśmy nie rozmawiali o śmierci, nie było potrzeby. Kiedy Małgosia umierała, bardzo bałem się, że przejdzie ogromne cierpienie. Patrząc jej w oczy, w oczy człowieka, którego kochałem najbardziej na świecie, w pewnej chwili modliłem się, żeby odeszła. Musisz zdążyć przed rakiem. Bo rak w pewnej chwili dusi, wszystko jest nabrzmiałe od płynów, które podchodzą do gardła, i człowiek nie jest w stanie oddychać. Patrzyłem na nią i myślałem: odejdź w spokoju! Choć każdy dzień z nią był dla mnie bezcenny. Umarła mi na rękach. Czułem ten moment, jak uchodzi z ciała. Poczułem chłód, w pokoju zmieniło się światło i nagle jej obecność ustąpiła nieobecności – wspomina na łamach „Dużego Formatu”.

Jak wspomina ją jako żonę?

Zobacz też:
Podjęły decyzje, które zmieniły ich życie i nie żałują
Ewa Błaszczyk – mimo tragedii trzeba też pamiętać o sobie