Krótka historia dywanu

Od wielu wieków są prawdziwą ozdobą wnętrz. W niektórych krajach, także w Polsce specjalne tkaniny dekoracyjne były ozdobą ścian, jak na przykład słynne arrasy. Dziś tkaniny i dywany głównie zdobią podłogi. Pasują zarówno do eleganckich salonów jak i dziecięcych pokoi.

Dywany najprawdopodobniej pochodzą z Azji. Pojawiły się między III a II tysiącleciem p.n.e. Za kolebkę tkactwa uznaje się Persję. Do dziś perskie dywany zaliczają się do najlepszych i najdroższych. Dywan odgrywa ważną rolę w życiu mieszkańców Orientu. Towarzyszy im w wydarzeniach religijnych, społecznych, politycznych i rodzinnych. Modlitewnym dywanom przypisywano nadprzyrodzone właściwości.

Od VII wieku perskie dywany wykonywane były z wełny (np. Gabbe - dywany tkane z wełny wielbłądziej) i jedwabiu. Wzory były symetryczne z geometrycznymi i kwiatowymi motywami; często z motywem perskiego symbolu życia – różą. Na kobiercach pojawiały się także wizerunki zwierząt i władców. Po podboju arabskim, na dywanach pojawiły się wersety koraniczne. Wzornictwo perskich dywanów bardzo zmieniło na początku XV wieku, gdy surowe, łamane formy zastąpiono motywami roślinnymi.

Z produkcji dywanów znane są także Chiny. Chińskie dywany tka się z wełny bardzo dobrego gatunku lub jedwabiu. Natomiast mocne, wytrzymałe kobierce; pasujące do stylowych mebli pochodzą z Afganistanu. Inni producenci to Nepal, Pakistan i Turkmenistan - produkowane tam kobierce nazywa się turkmenami.

Włókna syntetyczne (głównie poliamid, polipropylen i akryl) to obecnie najpopularniejszy surowiec do produkcji dywanów. Heat-set mają długie proste runo natomiast frise są wełnopodobne. Jakość zależy od gęstości tkania tj. ilości punktów tkania na m2 oraz masy całkowitej dywanu na m2. Dywany syntetyczne tkane są maszynowo. Dlatego są szeroko dostępne. Znajdują swoje zastosowanie we wszystkich pomieszczeniach mieszkalnych np pokojach dziennych, sypialniach, pokojach dziecięcych.

Lepszej jakości są dywany wełniane. Wełna jest jednym z najwyższej klasy surowców (przewyższa ją tylko jedwab) używanych do produkcji dywanów. Obecnie stosuje się wełnę nowozelandzką, tybetańską angielską i polską. Dobrej jakości wełny używa się do produkcji dywanów tkanych zarówno maszynowo, jak i ręcznie. Wełna w porównaniu z włóknami syntetycznymi jest bardziej sprężysta, odporna na ścieranie i zaplamienia; kolory są trwalsze. Dlatego dywany wełniane mogą być stosowane mieszkaniach oraz w kancelariach, gabinetach, restauracjach, biurach.

O jakości dywanu wełnianego decyduje, podobnie jak w przypadku dywanów syntetycznych ilość punktów tkania na m2 i masa całkowita dywanu na m2. Dywany tkane maszynowo są zrobione z cieńszej przędzy i ilość punktów musi być dużo większa. Średniej jakości dywan wełniany posiada 250 tys punktów na m2. Najlepsze dywany tkane maszynowo posiadają nawet 1.2 mln punktów.

Dywany ręcznie tkane w porównaniu z tymi produkowanymi maszynowo są bardziej miękkie i puszyste dużo trwalsze. W dywanach ręcznych każdą nitkę zawiązuje się osobno, umożliwia to tworzenie skomplikowanych wzorów.

Wzornictwo dywanów dzieli się na tradycyjne i nowoczesne. Dywany tradycyjne są oparte na klasycznych wzorach z motywami roślinnymi, zwierzęcymi, przypominają dalekowschodnie kobierce. Są to dywany eleganckie o nasyconych głębokich kolorach. W przypadku dywanów nowoczesnych występuje duża dowolność w tworzeniu wzorów. Dlatego pasują one praktycznie do każdego pomieszczenia.

Zabrudzony dywan można zanieść do pralni chemicznej, wyczyścić samemu przy pomocy środków do prania dywanów albo sięgnąć po metody tradycyjne – czyszczenie dywanu kiszoną kapustą lub benzyną. Najpierw dywan dokładnie trzeba wytrzepać. Potem nasączyć benzyną drewniane trociny, wysypać je na dywan i trzeć szczotką aż będą suche.