Kwas linolenowy - działanie, źródła i skutki niedoboru

Kwas linolenowy to organiczny związek chemiczny, który jest niezbędnym elementem naszej diety. Wyróżnia się dwa rodzaje kwasu linolenowego, są to: kwas alfa-linolenowy ALA oraz kwas gamma-linolenowy GLA.

Kwas alfa-linolenowy należy do grupy wielonienasyconych kwasów tłuszczowych typu omega-3. Ten związek organiczny nie jest syntetyzowany przez organizm, dlatego bezwzględnie należy go dostarczać wraz ze spożywanymi posiłkami. Kwas alfa-linolenowy występuje w postaci estru z gliceryną w niewielkich ilościach w tłuszczach roślinnych i zwierzęcych. Kwas gamma-linolenowy natomiast należy do grupy kwasów tłuszczowych omega-6.

Kwasy alfa-linolenowy i gamma-linolenowy należą do grupy egzogennych kwasów tłuszczowych, czyli takich, które nie są samodzielnie wytwarzane przez organizm. Kwasy tłuszczowe egzogenne to tak zwane Niezbędne Nienasycone Kwasy Tłuszczowe, czyli w skrócie NNKT.

Dzięki obecności kwasów egzogennych organizm może produkować pozostałe kwasy, które są potrzebne do prawidłowego funkcjonowania. Do grupy NNKT zaliczają się także kwas linolowy LA, arachidonowy AA, eikozapentaenowy (EPA) i dokozaheksaenowy (DHA). Kwas alfa-linolenowy jest naturalnym antyoksydantem, co oznacza, że chroni organizm przed rozwojem wolnych rodników. Badania wskazują także na to, że kwas ALA może być pomocny przy leczeniu cukrzycy.

Kwas gamma-linolenowy natomiast jest bardzo ważny dla kondycji skóry. Kwas ten bowiem wzmacnia komórki naskórka, tworząc barierę ochronną dla skóry właściwej. Kwas GLA jest bardzo częstym składnikiem kosmetyków do pielęgnacji skóry. Kremy z GLA stosuje się najczęściej w leczeniu atopowego zapalenie skóry, alergii, trądziku, łupieżu czy łuszczycy.

Aby nie dopuścić do niedoboru kwasu linolenowego, należy odpowiednio komponować swój jadłospis. Kwas alfa-linolenowy znajduje się głównie w olejach roślinnych, takich jak olej lniany, rzepakowy czy krokoszowy. Ten związek organiczny występuje również w orzechach laskowych, orzechach włoskich, orzechach brazylijskich, pestkach dyni, winogron i soi. Kwas ALA można dostarczyć organizmowi spożywając także kiełki pszenicy, nasiona kukurydzy, zielone warzywa i tofu.

Z kolei aby spożywać odpowiednią ilość kwasu gamma-linolenowego, do swojego jadłospisu należy włączyć konopie siewne, wiesiołka, żmijowca zwyczajnego, agrest, czarną porzeczkę, ogórecznik lekarski oraz spirulinę. Kwas gamma-linolenowy znajduje się także w olejach wyprodukowanych z powyższych nasion.

Niedobory kwasu alfa-linolenowego i gamma-linolenowego zdarzają się rzadko. Niewystarczająca ilość kwasu ALA znacząco utrudnia syntezę kwasów EPA i DHA. Z kolei niedobór kwasu GLA powoduje zmiany skórne. Skóra staje się szorstka, mało elastyczna z tendencją do zmarszczek. Niedobór GLA powoduje, że skóra zdecydowanie szybciej się starzeje.