Łysienie androgenowe – objawy, przyczyny i leczenie

Główną przyczyną łysienia androgenowego u mężczyzn jest nadmierna aktywność organizmu w kontakcie z DHT (dihydrotestosteron), który jest pochodną najważniejszego męskiego hormonu – testosteronu. Wskutek procesów zachodzących w organizmie, z testosteronu wykształca się DHT, który połączony z enzymem 5-alfa-reduktazą hamuje rozwój mieszków włosowych. Powoduje to stopniowe przerzedzanie się włosów, które osłabione w końcowej fazy choroby przestają rosnąć, a na ich miejsce nie pojawiają się zdrowe mieszki.

Pierwsze objawy łysienia androgenowego u mężczyzn mogą pojawić się w różnym wieku, a nawet w bardzo wczesnym okresie dorastania (u kilkunastoletnich chłopców). Pierwsza faza łysienia androgenowego charakteryzuje się przesunięciem linii czoła i powstawaniem zakoli. Następnie przerzedzenie włosów obejmuje czubek głowy (część ciemieniowa) i przesuwa się w kierunku czoła, gdzie się zatrzymuje. Pozostanie włosów na bokach głowy i potylicy to częsty syndrom łysienia androgenowego.

Istnieją także szampony dla mężczyzn, zmagających się z wypadaniem włosów. Znaleźć je można na WP radarOkazji.

Warto wspomnieć, że skala stosowana do określenia stopnia łysienia (skala Norwood Hamilton) wyróżnia 7 poziomów łysienia androgenowego. Należy pamiętać, że wystąpienie tego typu łysienia może być objawem choroby niedokrwiennej serca, szczególnie u mężczyzn dotkniętych wypadaniem włosów przed 36. rokiem życia, dlatego w sytuacji zachorowania warto poddać się badaniom diagnostycznym układu krążenia.

Łysienie androgenowe u mężczyzn rozpoznaje lekarz po wykonaniu tzw. testu pociągania i w ostateczności biopsji. Ponadto lekarz często decyduje się na przeprowadzenie trichoskopii, czyli komputerowej analizy włosów lub trichogramu – badania polegającego na pobraniu odpowiedniej ilości włosów (ok. 100), które następnie analizuje się przy pomocy mikroskopu.

Odmiana androgenowa łysienia uważana jest za najtrudniejszą w leczeniu, a kuracja może jedynie zatrzymać postępowanie wypadania włosów, bez możliwości powrotu do stanu sprzed choroby. W przypadku podjęcia kuracji łysienia androgenowego pacjent poddawany jest miejscowemu działaniu leków w postaci minoksydylu, którego zastosowanie rozszerza obwodowe naczynia krwionośne i pobudza podziały komórkowe, co powoduje zwiększenie produkcji mieszków włosowych i zahamowanie łysienia. Alternatywą jest leczenie ogólne łysienia wykorzystujące estradiol, czyli hormon blokujący szkodliwe działanie DHT. Na efekty tego typu kuracji trzeba jednak poczekać kilka miesięcy, a całe leczenie łysienia androgenowego powinno trwać nie krócej niż rok.