Czym jest nadpotliwość?
Wydzielanie potu jest naturalnym procesem samoregulującym naszego organizmu. Dzięki temu nasze ciało jest w stanie utrzymywać temperaturę cały czas na takim samym poziomie. Zdrowy i prawidłowo funkcjonujący organizm człowieka wydziela ok. 800 ml potu na dzień. W przypadku, gdy wydzielanie potu jest nieadekwatne do potrzeb termoregulacyjnych organizmu i nie można tego w żaden sposób usprawiedliwić, to wówczas można mówić o problemie nadmiernej potliwości. Innymi słowy, nadpotliwość to stan, w którym organizm wytwarza zbyt dużą ilość potu w stosunku do potrzeb. Wyróżnia się dwa typy nadpotliwości: pierwotną i wtórną.
- Nadpotliwość pierwotna jest najczęstszym typem tego problemu. Zwykle ma ona charakter miejscowy, co oznacza, że występuje wyłącznie w jednym miejscu. Jest ona problemem dziedziczonym i ma podłoże genetyczne. Nadpotliwość pierwotna zwykle dotyka: pach, dłoni i stóp. Pojawia się ona w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania. Bezpośrednią przyczyną tej przykrej dolegliwości jest nadmierna stymulacja gruczołów potowych przez układ nerwowy. Co istotne, wydzielanie potu mogą intensyfikować: nadwaga, niezdrowy tryb życia, choroby ogólnoustrojowe i przyjmowane leki.
- Nadpotliwość wtórna zwykle ma charakter uogólniony, co oznacza, że obejmuje ona całe ciało. Najczęściej jest ona jednym z objawów choroby, przyjmowania leków, ciąży, stosowania używek, a także menopauzy lub andropauzy.
Najprostszym sposobem na pocenie są dezodoranty i antyperspiranty. Znajdziesz je taniej na WP radarOkazji.
Leczenie nadmiernej potliwości
Podstawą w leczeniu problemu nadmiernej potliwości jest rozpoznanie przyczyny dolegliwości i wdrożenie postępowania, mającego na celu wyeliminować czynniki nasilające objawy. W przypadku nadpotliwości pierwotnej nie można usunąć przyczyny choroby, a jedynie skupić się na niwelowaniu symptomów. Nadpotliwość pach zazwyczaj leczy się: antyperspirantami, blokerami potu, jonoforezą i urządzeniami emitującymi mikrofale. Nadmierną potliwość można leczyć także domowymi sposobami, np. szałwią, melisą, korą dębu i rumiankiem.
W przypadku nadpotliwości wtórej można z łatwością znaleźć przyczynę dolegliwości i skupić się na jej eliminacji. Niekiedy jednak nie jest to możliwe np. wówczas, gdy nadmierne wydzielanie potu przez gruczoły potowe jest skutkiem ubocznym przyjmowania leków. W takiej sytuacji, podobnie jak w przypadku nadpotliwości pierwotnej, należy skupić się na minimalizowaniu dotkliwości objawów.
