Mój dziewiętnastomiesięczny syn, gdy kładzie się spać, koniecznie potrzebuje mojej obecności, a konkretnie moich włosów. Usypiając, chwyta moje włosy, ciągnie za nie i je tarmosi.
Mój dziewiętnastomiesięczny syn, gdy kładzie się spać, koniecznie potrzebuje mojej obecności, a konkretnie moich włosów. Usypiając, chwyta moje włosy, ciągnie za nie i je tarmosi. Na dłuższą metę staje się to bardzo męczące, ale kiedy próbuję mu nie pozwalać na takie zabawy, wpada w histerię. Jak mogę oduczyć go takiego zachowania?
Myślę, że już utrwaliła Pani zachowania, które zaczęły Pani przeszkadzać. Trzeba jak najszybciej wycofać się z nich. Zachęcam do rozmów z synkiem, do zaproponowania mu takiego sposobu zasypiania, który zaakceptuje, a jednocześnie nie będzie przykry dla Pani. Trzeba zacząć zmieniać „dyżury” przy dziecku, proponować samotne zasypianie, zachęcać malca do przytulania misia, lalki i usypiania razem z nimi. W ciągu dnia proponuję rozmawiać, wybierać zabawki, które będą z malcem zasypiały, nagradzać postępy i cierpliwie czekać na poprawę. Uległość czy nerwowość do niczego dobrego nie prowadzi, za to konsekwencja połączona z serdecznym stosunkiem do dziecka może wiele zmienić.
