Szukanie harmonii, czyli teoria barw pór roku w praktyce

Nie tylko w wizażu, ale także w projektowaniu wnętrz można posłużyć się tą zasadą. Teoria ta powstała na podstawie szeregu badań i wieloletniej praktyki. Zapoczątkowana została na skutek obserwacji kolorystyki zmian pór roku w przyrodzie i harmonii wówczas występujących.

Nie tylko w wizażu, ale także w projektowaniu wnętrz można posłużyć się tą zasadą. Teoria ta powstała na podstawie szeregu badań i wieloletniej praktyki. Zapoczątkowana została na skutek obserwacji kolorystyki zmian pór roku w przyrodzie i harmonii wówczas występujących. Wnętrza urządzone w ten sposób na pewno będą pięknie wyglądały. Zachęcam do eksperymentów!

Wiosną barwy są jaskrawe i „żywe”, cieszy nas wówczas intensywna zieleń młodych liści, różowe pączki drzew owocowych, żółć i czerwień tulipanów, błękit nieba i niezapominajek. Dominantą barwną (kolorem przesycającym pozostałe) jest żółty.

Wiosenne kolory we wnętrzach dają lekki, wesoły nastrój. We wnętrzach dominuje żółty (na ścianach). Jako akcenty stosujemy kolory chabrów, czy świeżej trawy, a także ciepłą czerwień. Również metale, drewno stosowane we wnętrzach powinny być żółtawe (np. odcienie sosny, czereśni, wiklina, mosiądz). Kamienie - takie jak trawertyn, marmur jurajski. Materiały miękkie i naturalne. Styl często rustykalny.

Latem przyroda wydaje się być nieco wyblakła od słońca. Barwy są stonowane i rozbielone, w większości mało intensywne i chłodne. Chłodny turkus morskiej wody, porannej mgły. Stłumione beże spękanej ziemi czy piasku, odcienie kwiatów róż i groszku. Chłodne czerwienie malin i wiśni. Latem dominantą jest błękit.

Letnie kolory są chłodne i wypłowiałe, jakby przypudrowane. Panuje nastrój spokoju. Ściany jasne, pastelowe, chłodne odcienie podłóg. Dodatki malinowe, szmaragdowe, błękitne. Metale – chłodne, srebrzyste, jak chrom czy aluminium. Drewno – bielone i chłodne odcienie czerwieni. Kamienie – chłodne marmury. Materiały śliskie, lekkie i błyszczące – jedwab, satyna, lekki len, woale. Styl lekki i nowoczesny.

Jesienią dominuje kolor czerwony. Na myśl nasuwają się wspaniałe kolory liści, brąz kasztanów, kolory śliwkowe. Barwy są stonowane i niezbyt jaskrawe. Ciemne i głębokie, ziemiste.

Jesienne kolory są ciepłe i głębokie. Wnętrza przytulne. Barwy: czerwień, brązy, pomarańcz, fiolet. Nie ma bieli – jest tylko ecru. Nawet błękity są czerwonawe. Drewno czerwone, rdzawe, takie jak mahoń, dąb - najlepiej olejowane. Metale – miedź, mosiądz. Cieplutkie cegły, terakoty. Tkaniny grube, fakturowane – aksamity, gabardyna itp. Styl rustykalny, „meksykański”, tradycyjny.

Zimą dużo jest bieli i czerni. Dominującym kolorem jest chłodny, kobaltowy błękit. Kolory są jasne i czyste. Czerwienie owoców i krzewów widoczne są pod śniegiem. Wszystkie kolory są mocne, czyste i intensywne.

„Zimowe” mieszkania są nowoczesne, kontrastowe, czyste. Dużo w nich czystej bieli i czerni oraz mocnych kolorów w akcentach. Czerwień, lazur, zieleń – intensywne i zdecydowane. Tkaniny – najlepiej wzorzyste i nowoczesne. Drewna się nie stosuje, może tylko heban, gatunki egzotyczne, mocno lakierowane. Tu króluje plastik. Kamienie – obsydian, granit, polerowany beton. Metal - chrom. Dużo szkła i połysku. Wnętrza minimalistyczne i nowoczesne.

Architekt wnętrz Joanna Rzepińska
Przy tworzeniu artykułu wykorzystano materiały z książki pt. „Kolor w mieszkaniu” G. Waterman.