babcia(strona 3/3)

Zażenowanie, rozpacz, przerażenie i panika, a innym razem opanowanie i brak emocji lub wręcz spokój – takie reakcje towarzyszyły rodzicom, którzy bardzo wcześnie zostali dziadkami. Mimo początkowego szoku i niedowierzania, dość łatwo zaakceptowali sytuację, w której się znaleźli, choć to głównie na nich spoczął obowiązek wychowania kolejnego dziecka – wynika z badania CBOS przeprowadzonego na „młodocianych dziadkach”.

Nie wiem, jak to jest za granicą, ale coś mi mówi, że jesteśmy jednym z nielicznych, jeśli nie jedynym krajem, gdzie na babcie i dziadków mówi się „instytucja”. Niezastąpiona, często ratująca nas z sytuacji krytycznych Instytucja babci – tak się to się mniej więcej określa.

Tego już chyba za wiele. Kontrolowanie twojej diety w ciąży i ingerowanie w wystrój pokoju dla dziecka jeszcze jakoś znosiłaś. Cierpliwie wysłuchiwałaś również sugestii i rad na temat porodu i pielęgnacji krocza.

Shem Davies miał zaledwie 14 lat, kiedy po raz pierwszy został ojcem. Jego córka, Tia, urodziła dziecko w tym samym wieku, w jakim byli jej rodzice, gdy przyszła na świat.

One nie chcą być tradycyjnymi babciami z kokiem na głowie i robótkami ręcznymi w dłoniach. Rozkazują, by wnuki mówiły do nich "ciociu", nie mają czasu, ani ochoty, żeby opiekować się dziećmi, bo lecą na swoje zajęcia. I mają to tego prawo.

Jak to się stało, że wasi, jeszcze nie tak dawno bardzo surowi, rodzice, wnukowi pozwalają dosłownie na wszystko? Czy musicie się z tym pogodzić?

Babcia nie musi wpisywać się w stereotypową rolę starszej pani, która na każdym kroku rozpieszcza maleństwo...