fobia społeczna

Wybuch pandemii sprawił, że większość firm przeszła w tryb pracy zdalnej. Dwa lata później część biur powoli zaczęła wracać do trybu hybrydowego lub stacjonarnego. Jednak nie wszystkich pracowników ta sytuacja cieszy. Istnieje grupa osób, które wolałyby stale wykonywać swoje obowiązki z domu. Zbyt długa izolacja pogłębiła ich problemy z odnajdywaniem się w kontaktach z innymi ludźmi.

Zamykają się w czterech ścianach i odcinają od świata. Nie widzą w tym problemu. Czasami stan ten wywołuje choroba, czasami zwykłe przyzwyczajenie. Wszystkich opisuje jedno słowo. Hikikomori.

Ludzie dotknięci nieśmiałością czasem tak bardzo boją się kontaktów z innymi osobami, że nawet wysłanie sms-a czy wykonanie telefonu paraliżuje je ze strachu. Męką są rozmowy o pracę, imprezy czy publiczne wystąpienia. 77 proc. Polaków przyznaje, że borykało się z nieśmiałością w jakimś okresie życia, a 13 proc. ma kompleks nieśmiałości, który czasem oznacza już społeczną fobię.

Wtedy dostają ataków duszności, ich serce bije w przyspieszonym tempie, drżą ręce, pocą się, czują mdłości, szum w uszach, a w głowie jest tylko jedna myśl: żeby jak najszybciej znaleźć się w miejscu, gdzie będą sami.
Ludziom z fobią społeczną żyje się trudniej. Pomimo talentu i możliwości intelektualnych, gorzej radzą sobie ze zdobyciem wykształcenia, a potem pracy.