macierzyństwo w Polsce

Nie chciały zachodzić w ciążę, bo uważały, że stracą coś ważnego, że to jeszcze nie ten czas. W pandemii uznały, że skoro wszyscy siedzą w domach, nie ma spotkań, imprez, wyjazdów, to lepszego czasu na ciążę i małe dziecko nie będzie.

Jeszcze niedawno dojrzała matka musiała odpowiadać na pytania o to, czy dziecko w wózku jest jej synkiem, czy wnuczkiem. I znosić wynurzenia – niepytanych, przypadkowych osób - na temat swojej nieodpowiedzialności. Dziś coraz więcej kobiet decyduje się na późne macierzyństwo. I promienieje.

Kariera czy dziecko? Przed tym dylematem stoi niejedna kobieta, która skończyła 25. rok życia. Lekarze zalecają wczesne macierzyństwo, ale czy ich rady wraz z postępem technologii i świadomości człowieka w dalszym ciągu są prawdziwe?

Przekarmianie nie od dziś jest naszym sportem narodowym. Przodują w nim oczywiście kobiety starszego pokolenia, ale nieźle spisują się też młodsze koleżanki. I jakkolwiek 5 dokładka pierogów i 3 kawałek serniczka to fajna anegdota dla znajomych, biorąc pod uwagę skalę otyłości polskich dzieci, nie ma się z czego śmiać.

Decydują się na dziecko, bo tak trzeba, bo zegar tyka. Rodzina nie chce przestać zadawać trudnych pytań, na przykład, "kiedy mamy zacząć zbierać na wózek". Jakby cały świat się sprzysiągł przeciwko nim. A one mają nadzieję, że będzie tak jak dawniej, że nie trzeba będzie nic w życiu zmieniać. Potem już same muszą zmierzyć się z rzeczywistością i ideałem matki Polki. O tym, że będąc matką nie da się mieć wszystkiego, ale nadal można mieć bardzo wiele, rozmawiamy z psycholog Katarzyną Osenkowską.