rozmowa(strona 3/3)

Jako istoty ludzkie jesteśmy emocjonalni. Doświadczają emocji i kobiety, i mężczyźni, choć to na ogół kobiety postrzega się jako emocjonalne, gdyż bardziej akceptowane społecznie jest to, że mogą ujawniać swoje emocje. Silny mężczyzna zaś to ten, który nie płacze...

Mówimy wielokrotnie: „czuję się dobrze”, „czuję się okropnie”- wcale nie wyrażając naszych uczuć, nie nazywając ich. Okazuje się, że czasownika "czuć" najczęściej używamy w takich sytuacjach, gdy niekoniecznie dajemy wyraz swoim emocjom czy uczuciom. Słowa "dobry" i "zły" nie nazywają uczuć - nie informują więc ani nas, ani naszego rozmówcy o naszym stanie emocjonalnym.

Skupienie na sobie, dążenia do samorealizacji, ciągły pośpiech i zajmowanie się wieloma sprawami na raz, nie sprzyja otwarciu na perspektywę przeżywania sytuacji życiowych przez drugiego człowieka. Żyjemy dziś w czasach, w których na ogół empatii dla innych nie mamy. Okazuje się, że mimo, iż wszyscy mamy zdolność do odczucia i zrozumienia tego, co przeżywa drugi człowiek, coraz rzadziej z niej korzystamy.

Zapracowani, cierpimy na ciągły brak czasu, do domu wracamy przemęczeni i zestresowani, bo zebranie się przedłużyło, bo szef miał zły humor, bo opiekunka do dziecka odeszła…. i nie zawsze mamy siłę i ochotę zastanawiać się nad uczuciami i oczekiwaniami partnera, nie wspomnę już o ich spełnianiu.

Wypowiadane przez dorosłych słowa mają duży wpływ na rozwój poznawczy trzymiesięcznych niemowląt - informują psycholodzy ze Stanów Zjednoczonych