Taniec towarzyski - historia, opis i rodzaje
Taniec towarzyski uchodzi za niezwykle wyrafinowaną i widowiskową formę aktywności fizycznej. Wywodzi się on z tańców salonowych i zabaw ludowych. Poszczególne style tańca towarzyskiego różnią się od siebie przede wszystkim pochodzeniem, krokiem podstawowym, a także ubiorem i muzyką.
19.09.2018 | aktual.: 19.12.2018 12:41
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Tańce standardowe
Tańce standardowe to tańce, które charakteryzują się większą powagą i dostojnością, aniżeli tańce latynoamerykańskie. Charakterystyczny dla tych tańców jest również ubiór partnerów. Mężczyzna ma frak i lakierki, natomiast kobieta - długą, zwiewną i elegancką suknię. Turniejowe tańce standardowe to:
- Walc wiedeński - to taniec, który powstał w 1815 r. na kongresie wiedeńskim (stąd jego nazwa). Tempo tego walca wynosi 60 taktów na minutę. Charakterystyczną cechą walca wiedeńskiego są szybkie obroty. W ramach ciekawostki można podać, że taniec ten wykonywany był na balach do drugiej połowy XIX w.
- Walc angielski - to taniec, który powstał w 1910 r. na bazie walca wiedeńskiego. Jest to taniec o charakterze swingowym i wirowym. Charakterystyczną cechą tego tańca jest rama, która nie powinna się zmieniać przez cały taniec.
- Tango - to taniec wywodzący się z Ameryki Południowej. Wyróżnia się wiele typów tego tańca m.in. tango argentyńskie, tango amerykańskie, tango fińskie i tango międzynarodowe. Nie bez powodu tango nazywane jest tańcem zwaśnionych kochanów, ponieważ dużą rolę grają w nim emocje i ekspresja tancerzy.
- Quickstep - to taniec stosunkowo młody, bowiem powstał w latach 20. ubiegłego wieku. Należy on do grupy tańców swingowych. Charakterystyczną cechą quickstepa są podskoki oraz tzw. kicki - wykopy w powietrzu.
- Fokstrot - to amerykański taniec towarzyski, który charakteryzuje się szybkim tempem i parzystym metrum. Fokstrot uznawany jest za jeden z najtrudniejszych tańców.
Tańce latynoamerykańskie
Tańce latynoamerykańskie są szybkie, barwne i dynamiczne. Bardzo ważna jest w nich izolacja poszczególnych części ciała. Ubiór do tych tańców jest mniej sformalizowany, zwłaszcza u kobiet. Turniejowe tańce latynoamerykańskie to:
- Samba - to taniec, który w wersji turniejowej tańczony jest po kole. Charakteryzuje się ona bardzo dużą progresywnością, co oznacza, że para bardzo szybko porusza się na parkiecie. Nie bez znaczenia jest to, że taniec ten tańczony jest na przedniej części stóp.
- Cha-cha - to taniec kubański o stosunkowo krótkiej historii. Opiera się ona na kroku odstaw-dostaw-odstaw. Co ciekawe po raz pierwszy ten taniec wykonano w 1957 r.
- Rumba - to kubański taniec, nazywany tańcem namiętności lub tańcem miłości. Krok podstawowy rozlicza się w tempie: wolny, szybki, szybki. Podstawą w tym tańcu jest odgrywanie ról przez partnerów: partnerka kusi, uwodzi swoimi ruchami, natomiast partner podejmuje tę grę i daje się uwodzić.
- Pasodoble - to taniec, niegdyś zaliczany do grupy tańców standardowych. Nawiązuje on silnie swoją tradycją do corridy, czyli walk torratorów z bykami. Partner występuje w roli toreadora, natomiast partnerka - płachty. Co istotne, muzyka do pasodoble ma charakter marszowy.
- Jive - to taniec towarzyski, który narodził się w 1910 r. Charakteryzuje się on dużym dynamizmem i trudnymi pod względem technicznym figurami tanecznymi.