Wyjątkowa moc olejku z jodły syberyjskiej

Białokora jodła syberyjska rośnie na nieskażonych terenach. Występuje w północno-wschodnich rejonach europejskiej części Rosji, zachodniej i środkowej Syberii. Pod względem bogactwa olejków eterycznych podobno nie mogą się z nią równać inne drzewa iglaste. Najcenniejszym surowcem są młodziutkie 30-centymetrowe pędy z samych wierzchołków, które zbiera się wiosną i wczesnym latem. To w nich kryje się najwięcej dobroczynnych substancji.

Rosjanie dobrze znają zalety olejku jodłowego. Wzmianki o nim pojawiają się już w pierwszym drukowanym zielniku rosyjskim z 1588 r. Wówczas olejek polecano na wzmocnienie organizmu, infekcje i szkorbut. Stosowany był nawet w czasie II wojny światowej. Gdy radzieccy żołnierze cierpieli z powodu ran odniesionych w bitwie pod Stalingradem, komisarz ludowy do spraw zdrowia zarządził intensyfikację jego produkcji. Wkrótce z powodzeniem stosowano go w szpitalach wojskowych do gojenia ran, odmrożeń i oparzeń. Wtedy też naukowcy rosyjscy dostali od państwa zielone światło na prowadzenie badań nad szerszym zastosowaniem olejku pichtowego.
W Polsce co prawda późno doceniono jego właściwości, ale dziś bez przeszkód kupimy jodłowy preparat i w aptekach, i w sklepach zielarskich. Buteleczka kosztuje ok. 15-20 zł (50 ml).

Olejek powstaje z młodych pędów jodły. Destylat pozyskuje się za pomocą ogrzewanych kotłów z wodą lub aparatów destylacyjnych, w których gałązki układa się na drewnianych ramach i poddaje działaniu pary wodnej. Dawniej często używano w tym celu dębowych beczek uszczelnianych gliną.
Pamiętajmy, że olejki eteryczne są bardzo wrażliwe na światło i ciepło - ulegają rozkładowi pod wpływem działania promieni słonecznych, a utleniają się w zetknięciu z powietrzem. Dlatego bardzo ważne jest, aby preparat przechowywać w szczelnie zamkniętych buteleczkach z ciemnego szkła, w chłodnym i ciemnym miejscu. Wówczas zachowa właściwości na dłużej - nawet na dwa lata.

O leczniczych właściwościach olejku pichtowego decyduje przede wszystkim niezwykle wysokie stężenie substancji lotnych, czyli fitoncydów. Skutecznie likwidują bakterie, wirusy czy szkodliwe dla naszego organizmu grzyby. Łagodzą również stany zapalne, działają odtruwająco i pomagają usuwać toksyny.
Olejek z jodły syberyjskiej jest zalecany w przypadku schorzeń górnych dróg oddechowych. Wspiera też układ krwionośny, normalizując poziom limfocytów i leukocytów. To również naturalny środek przeciwbólowy. Przyda się również, gdy jesteśmy zestresowani i chcemy się zrelaksować - poprawi nastrój i rozluźni mięśnie.

Olejek pichtowy ma silne działanie przeciwzapalne i przeciwtrądzikowe. Możemy na jego bazie sami przyrządzić miksturę na skórę. Wcześniej wykonajmy jednak prosty test, ponieważ wyciąg z jodły syberyjskiej może niekiedy wywoływać reakcję alergiczną, zwykle objawiającą się nieznacznym zaczerwieniem skóry. Wcieramy kilka kropli olejku i obserwujemy to miejsce przez 24 godziny. Jeśli nie pojawią się żadne niepokojące zmiany, bez obaw rozpoczynamy pichtową kurację.
Olejek jodłowy łączymy z innym olejem, który lubi nasza skóra ( nie o działaniu przesuszającym). W przypadku cery tłustej i mieszanej, wybierzmy lżejszy olejek szybciej schnący, np. lniany, z pestek winogron, z pestek malin, a przy bardziej suchej, bogaty w kwas oleinowy - oliwę z oliwek czy olej ze słodkich migdałów. Na wacik nanosimy przygotowany preparat i przecieramy zaskórniki.

W zależności od problemu stosujemy doustnie zazwyczaj kilka kropel trzy razy dziennie - solo lub np. z miodem. Olejek świetnie sprawdzi się także w aromaterapii, możemy wykorzystać go także do masażu (po zmieszaniu 8-10 kropli z olejem migdałowym lub oliwą z oliwek) oraz kąpieli (do wanny z ciepłą wodą dodajemy 6-8 kropli oleju wymieszanego z łyżką miodu albo mleka). Warto wzbogacić nim regularnie używane kosmetyki, kremy czy balsamy.
Olejku nie powinny stosować kobiety w ciąży oraz karmiące, a także dzieci do trzeciego roku życia.

Partnerem artykułu jest Soraya