Zabiegi rekonstrukcji piersi

Współczesna medycyna stoi na wysokim poziomie, tym samym umożliwia odtworzenie utraconych atrybutów kobiecości.

Mastektomia zwana również amputacją piersi jest jednym z najskuteczniejszych zabiegów operacyjnych, gdyż znajdujący się w piersi guz zostaje wycięty wraz z otaczającymi go tkankami. Wycięte zostają także regionalne węzły chłonne pachy. Niestety amputacja piersi powoduje u kobiet nie tylko kalectwo fizyczne, ale również o wiele gorsze - psychiczne.

Współczesna medycyna stoi na wysokim poziomie, tym samym umożliwia odtworzenie utraconych atrybutów kobiecości. Nierzadko pomyślnie zakończone leczenie i wygrana walka z nowotworem nie do końca rekompensują tak ogromną stratę. Niektóre kobiety, pomimo silnego wsparcia rodziny i najbliższych osób, nigdy nie odzyskują poczucia własnej wartości i nie mają odwagi pokazać się nago swojemu mężczyźnie, ponieważ uważają się za gorsze i nieatrakcyjne.

Noszone protezy „uzupełniają ten defekt” pod względem wizualnym, aczkolwiek nigdy nie zastąpią amputowanej piersi. W takich i wielu innych sytuacjach rekonstrukcja piersi staje się racjonalnym pomysłem.

Rekonstrukcja piersi możliwa jest już w trakcie operacji, kiedy wykonywany jest zabieg mastektomii. Wówczas po usunięciu guza następuje natychmiastowa „odbudowa” piersi. Mastektomia podskórna polega na amputacji piersi jednocześnie przy pozostawieniu skóry i brodawki. Kiedy operacja zostaje zakończona, następuje kolejny zabieg – rekonstrukcja, która najczęściej odbywa się poprzez zastosowanie implantów. Niemniej jednak tak szybki zabieg jest bardzo rzadko stosowany. Kobiety najczęściej decydują się na rekonstrukcję utraconej piersi w kilka lat po zakończonym leczeniu – wcześniej boją się, że nowotwór powróci.

Zabiegi odtwórcze nie kończą się na jednej wizycie. Potrzeba kilku etapów, silnej psychiki i nie lada wytrzymałości, aby znowu móc się poczuć „stuprocentową kobietą”. Poza modelowaniem i kształtowaniem brodawki i sutka stosuje się kilka rodzajów „wypełnień” jak zastosowanie własnych tkanek, implantów (silikon) oraz połączenie tych dwóch metod.

Jest to przeszczep skóry, do którego wykorzystywane są tkanki własne kobiety. Najczęściej są to płaty mięśniowe z boku tułowia, podbrzusza, okolic piersi, niemniej nie jest to regułą, gdyż tkanki te mogą być pobierane również z innych części ciała. Niepodważalnymi zaletami tego zabiegu są przede wszystkim większe bezpieczeństwo, komfort psychiczny (zrekonstruowana pierś „pochodzi” z mojego ciała) oraz możliwość odtworzenia dużych piersi. Na niekorzyść przemawia długi czas trwania operacji i pozostałości po przeszczepie w postaci blizn.

Zastosowanie implantów jest o tyle dobre, że mogą być one użyte tuż po mastektomii podskórnej – dotyczy to przede wszystkim kobiet o niewielkich rozmiarach piersi. Ekspander jest implantem, który zostaje wszczepiany. Napełnienie implantu roztworem soli fizjologicznej odbywa się powoli, aczkolwiek regularnie. Jednorazowo aplikuje się nie więcej aniżeli 100 mililitrów roztworu – cały ten proces trwa około 6 tygodni. Kiedy kształt i rozmiar biustu jest odpowiedni, a skóra wystarczająco naciągnięta, wykonuje się kolejny zabieg operacyjny, kiedy to zostaje wszczepiona proteza (implant silikonowy). Metoda ta jest przeznaczona dla kobiet z nieuszkodzoną skórą.

Pierwszym problemem jest ryzyko nawrotu choroby nowotworowej, która może się pojawić w okresie do pięciu lat od zakończenia leczenia. Najczęściej pacjentki decydują się na rekonstrukcję piersi po upływie kilku lat. Do komplikacji po zabiegach odtwórczych piersi zalicza się również martwice, wszelakie infekcje bakteryjne (np. gronkowiec), możliwość odrzucenia przez organizm materiału syntetycznego, a także zatorowość płucna, wypadnięcie implantu lub jego przesiąkanie.

Przeciwwskazania do wykonania zabiegu
• rak sutka
• choroby układu krążenia
• palenie tytoniu
• cukrzyca
• otyłość
• zapalenie płuc
• choroba psychiczna