Znana jest pod trzema nazwami łacińskimi - Chlorophytum comosum, Ch. elatum i Ch. capense.
Rodzaj Chlorophytum należy do rodziny Liliowców (Liliaceae) i obejmuje około 40 gatunków, ale tylko jeden uprawiany jest w warunkach domowych. Mimo, iż pochodzi z Afryki Południowej doskonale zaaklimatyzowała się w Europie. W Anglii uprawiana była już od połowy XIX wieku.
Chlorophytum to po prostu „zielona roślina” - taki kolor ma gatunek podstawowy. Występują też odmiany o liściach z zielonym brzegiem i białym pasem wewnątrz, a także zielone liście z białą obwódką.
Zielistka tworzy kępy wąskich liści, o długości do 45 cm i szerokości do 2,5 cm. Kwitnie przeważnie w marcu-kwietniu. Kwiaty białe, drobne, gwiazdkowe, bezwonne, powstają na długich (nawet metrowych), cienkich, kremowych pędach rozłogowych. Po nich pojawiają się młode roślinki (rozmnóżki), które można ukorzeniać.
Roślina potrafi przystosować się do każdych warunków. Optymalne jest stanowisko jasne, ale nie bezpośrednio nasłonecznione - wtedy paski na liściach są wyraźniejsze, ale rośnie także w półcieniu. Zakres temperatury latem i zimą to 10-20°C, latem może także rosnąć na dworze. Zielistkę podlewamy dopiero, gdy podłoże lekko przeschnie. Zraszamy ją codziennie latem, a w pomieszczeniach z centralnym ogrzewaniem także zimą. Nie wycieramy liści i nie nabłyszczamy!
Jest wytrzymała na przesuszenie, a krótkie okresy bez wody mogą stymulować roślinę do wypuszczania nowych rozłogów i kwitnienia. Bulwiaste korzenie są doskonałym magazynem składników odżywczych na te trudne czasy.
Starszą roślinę należy nawozić od marca do października raz w tygodniu nawozami uniwersalnymi do roślin doniczkowych.
Co roku, w lutym, przesadzamy rośliny przerastające doniczkę do doniczki o 1 nr większej z warstwą drenażu i ziemi uniwersalnej. Co 3-4 lata możemy przy okazji odmłodzić roślinę dzieląc na części starą bryłę korzeniową lub sadząc młode roślinki, wyrosłe na końcach rozłogów.
· Zielistka rzadko choruje, a najczęstszą przypadłością są mechaniczne uszkodzenia głównych nerwów liści - należy wówczas obciąć uszkodzony liść.
· Roślina gnije od środka - zalanie - należy przesuszyć podłoże. Jeśli roślina przeżyje, należy podlewać ją mniej obficie.
· Końce liści brązowieją - zbyt sucho - trzeba częściej zraszać roślinę, przestawić w miejsce mniej nasłonecznione. Jeśli podłoże jest przesuszone - częściej podlewać.
· Liście blade, paski słabo widoczne - za ciemno - trzeba roślinę przestawić w jaśniejsze miejsce.
· Roślina słaba, wiotka, liście podsychają i kurczą się - za gorąco - trzeba roślinę przestawić w chłodniejsze miejsce.
· Liście przezroczyste, gąbczaste, zahamowanie wzrostu - za zimno, prawdopodobnie roślina została przemrożona.
· Liście matowe, szarawe - przędziorek - opryskujemy roślinę środkiem insektobójczym: derris, malation itp.
· Roślina nie rośnie i nie kwitnie - brak składników odżywczych - nawozimy roślinę.
Zielistka jest łatwą w uprawie i niezbyt wymagającą rośliną doniczkową. Nadaje się do uprawy hydroponicznej. Dodatkowo dba o nasze zdrowie - pochłania z powietrza szkodliwy formaldehyd.
