Blisko ludziCesarskie cięcie

Cesarskie cięcie

Cesarskie cięcie
22.06.2005 15:13, aktualizacja: 31.05.2010 17:04

"Ciąża, poród, opieka nad dzieckiem" wydawnictwa Larousse - poradnik polecany przez Instytut Matki i Dziecka.

Przedstawiamy poradnik "Ciąża, poród, opieka nad dzieckiem" wydawnictwa Larousse z serii Domowa Biblioteka Medyczna, jako jedyny rekomendowany przez Instytut Matki i Dziecka. Książka, napisana w formie poradnika, zawiera podstawową niezbędną wiedzę dla kobiet oczekujących narodzin dziecka i młodych rodziców. Jej autorzy starali się uwzględnić jak najszerszy zakres tematyczny od faz rozwojowych, przez wykaz chorób, po wychowanie dziecka - od jego poczęcia aż do wieku szkolnego. Bogata w treść, z przejrzystym układem graficznym i kolorowymi zdjęciami - może być niezastąpioną "pierwszą pomocą" w przeróżnych "nagłych wypadkach", w jakie obfituje życie rodziców malutkich i całkiem już dużych dzieci.

*Dziś fragment rozdziału "Cesarskie cięcie": *
"Polega na nacięciu powłok brzucha i macicy matki w celu wydobycia dziecka.

Tę operację chirurgiczną, wykonywaną w około 20% porodów, przeprowadza się w znieczuleniu zewnątrzoponowym, podpajęczynówkowym lub ogólnym.
Cesarskie cięcie wykonuje się wtedy, gdy matka z różnych powodów nie może urodzić siłami natury. W sytuacji zagrożenia płodu lekarz może podjąć decyzję o przeprowadzeniu operacji.

*Wskazania *Zdarza się, że już pod koniec ciąży, w 8. lub 9. miesiącu, lekarz bierze pod uwagę możliwość cesarskiego cięcia. Takie rozwiązanie jest konieczne, jeśli:
- główka dziecka jest zbyt duża w stosunku do miednicy matki;
- występuje opóźnienie wzrostu u dziecka i jest ono niedostatecznie dojrzałe, aby urodzić się siłami natury;
- łożysko pokrywa szyjkę macicy i uniemożliwia przesuwanie się dziecka do miednicy (łożysko przodujące);
- dziecko jest w położeniu poprzecznym (lub miednicowym);
- ciąża jest mnoga, a pierwsze z mających się urodzić dzieci jest w położeniu miednicowym lub poprzecznym;
- na ścianie macicy są blizny, które podczas porodu mogłyby pęknąć;
- pod koniec ciąży matka choruje na opryszczkę lub w czasie porodu nastąpił nawrót choroby;
- u matki występuje choroba serca lub nadciśnienie tętnicze i parcie jest przeciwwskazane;
- gdy życie lub zdrowie płodu jest zagrożone z powodu niedotlenienia.

*Po pierwszym porodzie *Kobieta może zechcieć wkrótce wydać na świat kolejne dziecko, choć poprzednie urodziło się przez cesarskie cięcie. Przed podjęciem decyzji, czy kolejna operacja jest konieczna, lekarz położnik ocenia, czy miednica nie jest za wąska, dziecko zbyt duże i czy ciąża nie jest przenoszona. Jeśli uzna, że blizna po cesarskim cięciu może nie wytrzymać napięcia, wykona zabieg już na początku akcji porodowej.

*Metoda *Operację wykonuje się w znieczuleniu ogólnym, zewnątrzoponowym lub podpajęczynówkowym. Jeśli operacja jest zaplanowana wcześniej, rodząca może poinformować anestezjologa, jaki sposób znieczulenia preferuje. Przed podjęciem decyzji oceni on ewentualne przeciwwskazania. Jeśli cesarskie cięcie wykonuje się podczas porodu, rodząca zwykle nie ma wpływu na zastosowaną metodę znieczulenia, gdyż decydujące znaczenie ma tu konieczność szybkiego wydobycia dziecka. W przypadkach nagłych wykonuje się znieczulenie ogólne, nawet jeśli wcześniej wprowadzono cewnik do znieczulenia zewnątrzoponowego.
Zarówno w znieczuleniu ogólnym, jak i zewnątrzoponowym cesarskie cięcie wykonuje się na sali operacyjnej. W znieczuleniu zewnątrzoponowym matka jest cały czas przytomna.
W połowie klatki piersiowej umieszcza się serwetę, aby pole operacyjne było dla rodzącej niewidoczne. Operacja polega na poziomym nacięciu skóry na brzuchu nad spojeniem łonowym, tak aby zminimalizować bliznę (w przypadkach bardzo naglących cięcie prowadzi się pionowo, aby przyspieszyć wydobycie dziecka). Następnie przecina się tkanki podskórne i dociera do mięśni brzucha. Ginekolog otwiera otrzewną i odsuwa pęcherz moczowy ku dołowi, aby przeciąć ścianę macicy i wydobyć z niej dziecko. Potem usuwa się łożysko, zaszywa poszczególne tkanki i skórę nićmi lub zakłada specjalne klamerki.

*Rekonwalescencja *Rekonwalescencja po cesarskim cięciu jest dłuższa niż po porodzie siłami natury. Przez 4 lub 5 dni położnica odczuwa ból. Jeśli do rany pooperacyjnej wprowadzony został dren, zostaje on usunięty 2-3 dni po operacji, szwy lub klamerki zdejmuje się 6-10 dni później.
Dzięki skuteczności antybiotyków i leków przeciwkrwotocznych powikłania występują rzadko. Bóle w okolicy blizny pooperacyjnej łagodzą leki przeciwbólowe. Kobieta może wstać z łóżka już następnego dnia po operacji. W ciągu 2-3 dni powraca pełna swoboda ruchów.

*Aby wiedzieć więcej *- Ile czasu trwa operacja?
Zwykle krócej niż 1 godzinę - około 10 minut nacięcie i wydobycie dziecka, około 45 minut - wydostanie łożyska i zszycie tkanek.
- W jaki sposób będą przebiegać kolejne porody?
Po pierwszym porodzie z cesarskiego cięcia następne mogą się odbyć siłami natury, jeśli masa płodu nie jest zbyt duża, a budowa miednicy rodzącej prawidłowa. Kobieta może nawet pięciokrotnie rodzić przez cesarskie cięcie, pod warunkiem jednak, że blizna w mięśniu macicy jest mocna.
- Czy cesarskie cięcie nie przeszkadza w karmieniu piersią?
Nie. Bez względu na to, czy jest wykonane w znieczuleniu zewnątrzoponowym, czy ogólnym, nie wpływa na karmienie.

"Ciąża, poród, opieka nad dzieckiem" z serii Domowa Biblioteka Medyczna, Larousse Polska, 2005