"Rzucasz się" na słodycze? Ekspert mówi, co za tym stoi

To, co ląduje na talerzu, może mieć duży wpływ nie tylko na zdrowie fizyczne, ale też na nastrój, poziom stresu i ogólne samopoczucie. Coraz częściej mówi się o tym, że jedzenie i emocje są ze sobą ściśle powiązane. Wieczorne objadanie się czy sięganie po słodycze w trudnych chwilach to nie tylko złe nawyki, często są to sposoby radzenia sobie z napięciem i emocjami. Z czasem mogą jednak prowadzić do problemów psychicznych i zdrowotnych.

W najnowszym odcinku "Balansu" gościem był dr Damian Parol – dietetyk i psychodietetyk, który pracuje zarówno z osobami zmagającymi się z zaburzeniami odżywiania, jak i ze sportowcami, w tym olimpijką Aleksandrą Mirosław. W rozmowie opowiedział o tym, jak jedzenie wpływa na psychikę i dlaczego warto przyjrzeć się nie tylko temu, co się je, ale też dlaczego.

Kompulsywne objadanie się to powtarzające się epizody spożywania dużych ilości jedzenia w krótkim czasie, często bez fizycznego uczucia głodu. Towarzyszy temu poczucie utraty kontroli oraz silne emocje, jak wstyd, poczucie winy czy napięcie. Często są formą radzenia sobie z trudnymi emocjami lub stresem.

- Jeśli zjedliśmy np. jedną tabliczkę czekolady i nie byliśmy w stanie się powstrzymać przed zjedzeniem drugiej, czuliśmy, że nie mamy nad tym kontroli i czujemy wyrzuty sumienia, to najprawdopodobniej można to zakwalifikować jako napad objadania się - zaznaczył Parol.

Częsta ochota na słodycze to coś, co dotyczy wielu osób i nie zawsze wynika z głodu. Cukier szybko poprawia nastrój i dodaje energii, dlatego organizm łatwo się do niego przyzwyczaja. Dlaczego "rzucamy się" na słodycze?

- Jest to przyjemne. Po prostu. Jedzenie sprawia nam przyjemność (...). My ewolucyjnie jesteśmy przystosowani do tego, żeby spożywać jedzenie wtedy, kiedy ono się pojawia, ponieważ przez całą historię naszego gatunku jedzenia zawsze było za mało - wyjaśnia.

W chwilach stresu, zmęczenia czy nudy sięganie po słodycze może stać się sposobem na poprawę samopoczucia. Jednak może być to zgubne.

- To może być też kwestia zaburzeń odżywiania - mówi dr Damian Parol. - Gdy takie napady objadania się zdarzają się regularnie, powinniśmy się wtedy skonsultować ze specjalistą - dodaje.

Zobacz też: Zofia Berlińska: kochamy wszystkie dzieci jednakowo, ale nie wszystkie tak samo lubimy

Dzieci z reguły nie mają naturalnej potrzeby jedzenia słodyczy, dopóki ich nie spróbują. Im później wprowadza się słodkie produkty do diety, tym mniejsze ryzyko, że dziecko będzie o nie prosić. Dlatego ważne jest, aby jak najdłużej odkładać moment wprowadzenia słodkości i kształtować zdrowe nawyki żywieniowe.

- To nie jest tak, że małe dziecko nie zje na przykład jogurtu naturalnego, bo powie, że jest niedobry. Jeśli nie nauczysz dziecka, że może zjeść słodzony serek i ma wybór, to będzie spokojnie jadło jogurty naturalne oraz inne produkty, które wielu dorosłych mogłoby uznać za niesmaczne lub mniej smaczne. Wszystko zależy od tego, jak dzieci są wychowywane, do czego są przyzwyczajone i jak dba się o to, by miały jak najlepsze nawyki – wyjaśnił.

Czytaj także: Leczy alkoholików. Wskazuje trzy objawy uzależnienia

Zapraszamy na grupę na Facebooku - #Samodbałość. To tu będziemy informować na bieżąco o wywiadach, nowych historiach. Dołączcie do nas i zaproście wszystkie znajome. Czekamy na was!

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl.