Co oznacza niedobór progesteronu

Jest jednym z najważniejszych żeńskich hormonów. Jego niedobór prowadzi do zaburzeń menstruacyjnych, tycia, a nawet niepłodności. Sprawdźmy, jaki wpływ na nasz organizm ma progesteron.

Progesteron, zwany także luteiną, wytwarzany jest przez ciałko żółte i jajniki, a w okresie ciąży przez łożysko. Prawidłowy poziom w organizmie oznacza regularny cykl menstruacyjny. Zbyt niski progesteron powoduje nieregularne miesiączki i krwawienia w czasie cyklu. Hormon ten odpowiada też za wymianę nabłonka pochwy, macicy i szyjki. Ponadto pomaga utrzymać dobrą figurę, gdyż wyrównuje poziom glukozy we krwi.

Poziom progesteronu u kobiet rośnie i spada w różnych fazach cyklu. W czasie owulacji jest niższy, a najwyższą wartość osiąga w tydzień po uwolnieniu komórki jajowej. Jeśli kobieta zajdzie w ciążę, progesteron jest wytwarzany przez łożysko. Hormon ten jest więc niezwykle ważny, gdyż dzięki niemu możliwe jest zapłodnienie, a następnie prawidłowy rozwój płodu.

U kobiet w zaawansowanej ciąży także odgrywa istotną rolę, gdyż czuwa nad tym, by nie dopuścić do przedwczesnego porodu. Jeśli nie dojdzie do zapłodnienia, poziom progesteronu spada, a wraz z nim pogarsza się nasz nastrój. To dlatego przed okresem stajemy się rozdrażnione i zmagamy się z PMS.

Wahania progesteronu w ciągu miesiąca są całkowicie normalne, lecz jego niedobór oznacza zaburzenia gospodarki hormonalnej organizmu i może prowadzić nawet do niepłodności. Niski poziom tego hormonu daje szereg niepokojących objawów. Przede wszystkim kobiety, u których występuje niedobór progesteronu, skarżą się na nieregularne miesiączki lub krwawienia w drugiej połowie cyklu. Zdarzają się też bóle krzyża oraz zmienność nastrojów.

Spadek progesteronu w czasie ciąży może grozić poronieniem. Luteina działa jak naturalny antydepresant, więc gdy zaczyna jej brakować, pogarsza się nasze samopoczucie. Ponadto niedobór hormonu może też powodować problemy z cerą (skóra jest przesuszona), wypadanie włosów oraz problemy z zasypianiem.

Poziom progesteronu mocno spada w okresie menopauzy, tymczasem organizm nadal produkuje estrogen. Dochodzi więc do braku równowagi między tymi dwoma hormonami, co prowadzi do wielu dolegliwości charakterystycznych dla okresu przekwitania – problemy z wagą, rozdrażnienie, problemy z cerą.

Wiele kobiet z niskim progesteronem ma problemy z utrzymaniem prawidłowej wagi ciała. Dzieje się tak, ponieważ progesteron odpowiedzialny jest za stabilizację poziomu glukozy we krwi. Gdy poziom hormonu jest zbyt niski, mogą występować wahania poziomu insuliny, co z kolei utrudnia walkę z nadwagą.

By sprawdzić, czy nie brakuje nam progesteronu, należy udać się do lekarza ginekologa i wykonać odpowiednie badania hormonalne. Poziom luteiny mierzy się między 7 a 8 dniem po owulacji. Badanie USG pomaga określić dzień owulacji.

Po stwierdzeniu niedoboru lekarz zapisuje terapię hormonalną. Ważne jest też ustalenie przyczyn niskiego poziomu hormonu – mogą to być: zbyt wysoki poziom estrogenu, cukrzyca, zła dieta, zespół policystycznych jajników. Powodem problemów może być także długotrwały stres, gdyż wysoki poziom kortyzolu obniża progesteron.

Leczenie farmakologiczne warto wspierać odpowiednią dietą i większą aktywnością fizyczną. W codziennym jadłospisie nie powinno zabraknąć produktów, które zawierają kwas foliowy. Znajdziemy go w szpinaku, brokułach, szparagach. Ważne są też witaminy B6 (ryby, banany lub awokado) oraz E. Zioła takie jak tymianek i oregano pomagają podnieść poziom progesteronu.

Efekty terapii hormonalnej wzmocnimy także unikając stresu, złej diety oraz xenoestregenów, czyli substancji chemicznych, które są podobne do estrogenów i podwyższają ich poziom w organizmie. Występują one w niektórych kosmetykach i żywności pryskanej pestycydami. Należy także unikać palenia papierosów, gdyż nikotyna źle wpływa na gospodarkę hormonalną.

Małgorzata Brzezińska/(mtr), WP Kobieta

* O czym świadczą obfite miesiączki?*

* Jak poprawić pracę tarczycy*

* Jak unikać kontaktu z alergenami*