Druga młodość kwiatów

Prawie każdą domową roślinę można rozmnożyć wegetatywnie, czyli z fragmentu łodygi lub liścia wyhodować nową roślinę. Ze starych tkanek wyrosną soczyste łodygi, które pokryją się gładkimi liśćmi, wypuszczą nabrzmiałe pączki.

Sadzonki z łodygi
Rozmnażamy w ten sposób bluszcze, scindapsusy, trzykrotki i inne gatunki o długich pędach. Zabieg jest prosty. Starą roślinę podlewamy obficie na dwie godziny przed rozmnażaniem, aby jej pędy nabrzmiały. Następnie ostrym nożem lub żyletką dzielimy stary pęd na kilkunastocentymetrowe odcinki. Na każdym musi być przynajmniej po trzy listki. Obcięty koniec łodygi posypujemy ukorzeniaczem (kupionym w sklepie ogrodniczym) i wstawiamy do słoiczka z wodą. Po dwóch, czterech tygodniach wytworzą się korzenie. Wtedy przenosimy roślinę do nowej doniczki wypełnionej ziemią.

Sadzonki z liści
Wybieramy liście w dojrzałym wieku, o mocnych ogonkach i zdrowym wyglądzie. Odcinamy je wraz z ogonkiem i wsadzamy do lekko zwilżonej mieszanki ziemi z ukorzeniaczem. Całą doniczkę możemy okryć workiem foliowym, co zwolni nas z obowiązku podlewania. Po miesiącu ogonek wypuści korzenie. Tak rozmnażać możemy np. begonie oraz fiołki afrykańskie.

Liście można pokroić
Takie rośliny jak sansewieria, skrętnik ogrodowy czy peperomia wyrastają nawet z kawałka liścia starej rośliny. Wyłamujemy więc liść, ostrym nożem dzielimy go na sześciocentymetrowe odcinki, każdy odcinek wsadzamy do ziemi z ukorzeniaczem, podlewamy i czekamy. Po dwóch miesiącach obok starego kawałka liścia pojawią się całe nowe listeczki.

Gotowe młode kopie
Niektóre rośliny wypuszczają wąsy, na końcu których wyrastają ich małe sobowtóry. Tak zapobiegliwe są tolmieia, skalnica rozłogowa, zielistka. Wystarczy odciąć sobowtóra, posadzić w ziemi z ukorzeniaczem i podlać. Roślinka wypuści korzenie rozpoczynając samodzielny żywot.

Rozdzielanie kępek
Wiele kaktusów, także fiołki afrykańskie, begonie rozrasta się, tworząc kępkę wokół podstawy macierzystej rośliny. Odrosty te można oderwać i zasadzić w osobnej doniczce. Rozmnażanie paproci
Korzenie tych roślin tworzą gęstą, zbitą plątaninę. Przed rozmnażaniem trzeba wyjąć je z doniczki i rozdzielić używając ostrego noża. Korzenie trzeba dzielić tak, aby na każdą ich porcję przypadało kilka liści. Sadzonki przesadzamy do doniczek wypełnionych ziemią do paproci.

Kłopoty ze zdrowiem
Domowe rośliny są raczej odporne na choroby. Niedomagają na ogół te, które są osłabione nieprawidłową pielęgnacją.

1. Choroby z zaniedbania - rozpoznasz je oglądając liście. Jeśli są drobne, blade osadzone na długich anemicznych łodygach to znak, że roślina ma za mało światła. Gdy cierpi na nadmierne nasłonecznienie, jej liście pokrywają się brązowymi plamami. Zasychają na końcach, jeśli roślina ma za sucho; żółkną i opadają, gdy za mokro lub gdy roślina narażona jest na przeciągi. Przędziorki wysysają soki z roślin. Rozpoznamy je po jedwabistych pajęczynkach jakie tworzą pod spodem liści. Zwalczamy specjalnymi insektycydami, Wełnowce zdradzają się kępkami woskowatej białej wełny w pachwinach liści. Stosujemy insektycydy i to kilka razy. Występują też wełnowce korzeniowe. W tym przypadku trzeba ziemię przelać środkiem owadobójczym. Miseczniki wyglądają jak owalne tarcze przylegające do dolnych powierzchni liści. Walka z nimi jest trudna. Zraszanie ogranicza ich liczebność (nie lubią wilgoci). Najlepsze efekty uzyskuje się stosując insektycydy.
2. Zgorzel podstawy łodyg - brzydko wygląda, poraża rośliny w miejscu gdzie łodyga styka się z ziemią i rozchodzi się w górę i w dół korzeni. Najlepiej jest ze starej rośliny wyhodować nowe sadzonki, wyrzucając zaatakowane pędy, a także ziemię i doniczki. Szarą pleśń - wywołuje grzyb, który rozwija się zwłaszcza w wilgotnym powietrzu i przy niskiej temperaturze. Usuwamy zaatakowane liście, a zdrowe spryskujemy środkiem grzybobójczym.
3. Zgnilizna łodyg - niestety wywołuje chorobę nieuleczalną. Łodygi miękną, robią się śliskie, liście gniją. Na kaktusach pojawiają się miękkie, brązowe plamy. Rośliny były za mocno polewane, co sprzyjało rozwojowi zgnilizny. Teraz można tylko spróbować wyhodować sadzonkę, o ile jakiś fragment chorej rośliny nie został porażony.
4. Ziemiórki - to małe, ruchliwe muszki krążące tuż nad ziemią doniczki. Larwy tych muszek pod doniczką tworzą małe kopczyki ziemi. Szkodniki te składająjaja do podłoża a ich larwy żywią się martwą materią i korzeniami. Są to szkodniki bardziej dokuczliwe niż szkodliwe. Zwalczamy je przelewając podłoże środkami owadobójczymi.

Opracowała Zofia Zubczewska