Golenie kobiecej głowy jest silnie związane z symboliką płci. Według historyka Antony'ego Beevora w wiekach ciemnych Wizygoci usuwali kobietom włosy, aby ukarać je za popełnienie cudzołóstwa. Wieki później praktyka ta została wznowiona, gdy wojska francuskie zajęły Nadrenię. Po zakończeniu okupacji kobiety, które podejrzewano o stosunki seksualne z francuskimi okupantami, także były pozbawione włosów. Podczas hiszpańskiej wojny domowej również dopuszczano się takich praktyk: Falangiści golili głowy kobiet z rodzin republikańskich.
Nazistowskie praktyki wobec kobiet
Podobne praktyki przyjęli naziści, którzy golili głowy kobietom, które miały utrzymywać stosunki seksualne z niearyjczykami. Po wojnie golenie głowy szybko stało się rytuałem w wyzwolonej Francji, który, jak mówi Beevor, "stanowił formę pokuty za frustrację i poczucie niemocy u mężczyzn upokorzonych okupacją ich kraju".
Według Beevora po wyzwoleniu miasta lub miasteczka mieszkańcy znajdowali tak zwanych "nazistowskich spiskowców", na których można było się zemścić i wyładować frustrację. Po ogoleniu głów kobiety były zmuszane do maszerowania po ulicach. Czasami musiały iść rozebrane, ubrudzone smołą lub pomalowane swastykami. Wiele z tych kobiet -zwanych po francusku "tondeurs" - bynajmniej nie było zdrajcami. Najczęściej były to prostytutki lub młode matki, które traktowały stosunki z niemieckimi żołnierzami jako sposób na utrzymanie swoich rodzin pod nieobecność mężów.
We Francji ogolono głowy co najmniej 20 000 kobiet podczas "Brzydkich karnawałów. Mizoginistyczny zwyczaj był także praktykowany w Belgii, Włoszech, Norwegii i Holandii.
Zapraszamy na grupę FB - #Wszechmocne. To tu będziemy informować na bieżąco o terminach webinarów, wywiadach, nowych historiach. Dołączcie do nas i zaproście wszystkie znajome. Czekamy na was!
Chętnie poznamy wasze historie, podzielcie się nimi z nami i wyślijcie na adres: wszechmocna_to_ja@grupawp.pl
Prof. Krzysztof Simon apeluje o odpowiedzialność podczas świąt wielkanocnych
