Jak zamocować blat kuchenny z płyty laminowanej? Proste wskazówki

Istnieją różne rodzaje blatów – kamienne, laminowane, szklane, a także drewniane. Najpopularniejsze, najtańsze, a jednocześnie bez problemu poddające się obróbce ogólnodostępnymi narzędziami są blaty z płyty laminowanej.

Oto, jak można zamontować blat kuchenny bez pomocy fachowca:

Na stanowisku pracy powinny znaleźć się:

• wiertarka udarowa,
• szlifierka taśmowa,
• wkrętarka,
• wyrzynarka,
• silikon sanitarny,
• taśma malarska,
• gumowy młotek,
• poziomica,
• miarka i ołówek,
• kątowniki, kołki i wkręty.

Najpierw trzeba przyłożyć poziomicę do rzędu ustawionych obok siebie szafek, by przekonać się, czy są złożone równolegle względem ściany i nie odstają od siebie. Jeśli narzędzie nie wykazuje poziomu, należy sprawdzić, co jest do poprawienia. Być może uda się delikatnie podwyższyć lub obniżyć którąś z szafek. Jeżeli nierówna okaże się ściana, nie pozostaje nic innego, jak przycięcie tylnej krawędzi blatu.

Blat kuchenny najczęściej jest odrobinę dłuższy i szerszy niż potrzeba. Zaleca się zamówienie rozmiaru większego o 1–2 cm, by w razie powstania nierówności powierzchni można było dopasować płytę do przestrzeni, jaką dysponujemy. Aby wykonać ten etap mocowania blatu precyzyjnie, warto przed rozpoczęciem wycinania zaznaczyć ołówkiem krawędzie płyty do odcięcia, posługując się przy tym miarką. Przy docinaniu idealnie sprawdzi się wyrzynarka.

Kiedy blat idealnie leży na ciągu szafek, można przystąpić do wycinania otworów na zlewozmywak oraz płytę grzewczą. Bardzo często do tych elementów wyposażenia kuchni dołączone są szablony, które znacznie ułatwiają pracę. Wystarczy równo je przyłożyć i odrysować kształt otworu w miejscu, gdzie będą montowane sprzęty. Po użyciu wyrzynarki pozostaje już tylko wygładzenie przyciętych krawędzi szlifierką bądź papierem ściernym. Trzeba przy tym uważać, by nie zniszczyć laminatu.

Po docięciu blatu kuchennego można zająć się mocowaniem. Do tego potrzebne będą wkręty o długości mniejszej niż szerokość płyty. Wkręca się je od spodu, używając wkrętarki – w ten sposób, by przechodziły przez krawędź szafki i blat, ale nie na wylot. Wystarczy zamontować wkręty w kilku lub kilkunastu miejscach (w zależności od tego, jaką długość ma blat).

Gdy blat jest już zamocowany, czas zabezpieczyć go silikonem, najlepiej takim, który pod względem koloru odpowiada laminatowi. Trzeba to zrobić w dwóch miejscach: między blatem a ścianą oraz wokół wyciętych otworów (dzięki temu płyta nie nasiąka wodą ze zlewu). By nie pobrudzić powierzchni blatu kuchennego, warto pomóc sobie taśmą malarską i przykleić ją wzdłuż krawędzi – zarówno od strony blatu, jak i ściany.

Natychmiast po aplikacji silikonu należy zebrać jego nadmiar i wygładzić powierzchnię silikonowej warstwy zabezpieczenia. Wygodnie i precyzyjnie można to zrobić kciukiem. Dobrze jest od czasu do czasu moczyć palec w naczyniu z ciepłą wodą, w której rozpuszczony jest płyn do mycia naczyń lub inny detergent.

Zanim silikon wyschnie, trzeba oderwać paski z taśmy malarskiej. W przeciwnym razie podczas odrywania postrzępią się jego krawędzie.

Coraz częściej zdarza się, że część blatu nie ma podparcia w ciągu szafek – przytwierdzana jest wyłącznie do ściany i służy jako stół lub barek, który pozwala zaoszczędzić miejsce w kuchni. W przypadku takiego rozwiązania mocowanie staje się możliwe dzięki kątownikom i wkrętom z kołkami rozporowymi.

Wkręty mocuje się w ścianie (w otworach wywierconych wiertarką udarową), a kołki w bocznej części blatu. Dzięki temu konstrukcja utrzymująca blat staje się niedostrzegalna. Kątowniki natomiast tworzą widoczne podparcie na styku ściany i płyty. Można jednak nieco je zamaskować, np. poprzez przemalowanie na kolor zlewający się z pokryciem ściennym.

Wkręty i kątowniki nie zawsze wystarczają, by utrzymać ciężar płyty laminowanej. Wówczas można zamontować stelaż z podpórką biegnącą po skosie (od krawędzi blatu do ściany) albo ozdobną nogę chromowaną, która jest do kupienia w każdym markecie budowlanym.

Blat kuchenny składający się z kilku kawałków wymaga zespolenia. Jednolita, mocno przytwierdzona i dobrze zabezpieczona powierzchnia powstaje dzięki specjalnemu klejowi uszczelniającemu do blatów. Smaruje się nim dwie krawędzie, a pomiędzy nimi umieszcza się aluminiową listwę łączącą. Dzięki takie konstrukcji miejsce łączenia przestaje być problematyczne podczas codziennego użytkowania kuchni. Nie dostają się tam żadne zabrudzenia ani woda. Ponadto blat kuchenny łączony z kilku kawałków przez lata wygląda schludnie i estetycznie.