Naleśnik niejedno ma imię
Są niezwykle proste w przyrządzeniu i bardzo uniwersalne, dlatego są odpowiednie zarówno na śniadanie, obiad, kolacje, jak i na deser. I mimo tego najprawdopodobniej nigdy się nie znudzą.
Mogą być faszerowane dżemem, praktycznie każdymi owocami i warzywami, twarogiem, mięsem, kapustą i grzybami. To, jak je podamy, zależy tylko od naszej pomysłowości. Dlatego są idealne dla kulinarnych eksperymentatorów.
Z usmażeniem naleśników poradzi sobie nawet ktoś, kto nie potrafi gotować. Podstawowy przepis jest niezwykle prosty.
Jak zrobić naleśniki?
25 dag mąki
2 jaja
szklanka mleka
sól (jeśli chcemy podać naleśniki z mięsem, warzywami, grzybami) lub cukier (kiedy mają być zaserwowane z owocami)
Mąkę, jajka i mleko wystarczy zmiksować, wylać na natłuszczoną, rozgrzaną patelnię i rozprowadzić równomiernie. Smażyć z obu stron.
Rodzaje naleśników
Nie wiadomo kto jako pierwszy opracował przepis na naleśniki, ale powstanie tych placków przypisują sobie Włosi. Z Florencji receptura trafiła do Francji, gdzie stały się bardzo popularne.
Francuskie crepes (naleśniki) są bardzo cienkie, dla spulchnienia dodaje się do nich cydr (alkohol ze sfermentowanego soku jabłkowego) lub piwo. Najpopularniejsze ich rodzaje to: crepes au sucre, czyli naleśniki z dodatkiem cukru i soku z cytryny, crepes aux confitures – z konfiturami czy jeden ze słynniejszych francuskich deserów, Crepes Suzette polane płonącym likierem pomarańczowym.
Również w Austrii naleśniki są bardzo popularne. Często serwuje się je porwane na kawałki i posypane cukrem pudrem lub podane z konfiturami i polane słodkim sosem.
W USA pancakes, czyli małe, grube naleśniki z syropem klonowym, często jada się na śniadanie. Od innych naleśników różnią się tym, ze do ciasta dodaje się proszek do pieczenia i jogurt.
Egzotyczną i nieznaną w Europie odmianą tych placków jest Egipski katief. Smaży się go tylko z jednej strony, studzi, nakłada się farsz, brzegi skleja się wodą, a potem ponownie smaży na głębokim oleju.
Niedoceniane danie
W Polsce do niedawna naleśniki najczęściej serwowano z dżemem, twarogiem, czasem z kaszą gryczaną lub nafaszerowane mięsem lub grzybami i usmażone, czyli pod postacią krokietów.
Obecnie przestały kojarzyć się tylko z szybkim, niezbyt wykwintnym daniem. Pasują do każdego rodzaju warzyw czy mięsa, np. Szwedzi jadają naleśniki z pieczoną wieprzowiną. Do faszerowania świetnie nadaje się szpinak z gorgonzolą lub fetą, a także duszone pory z camembertem i bekonem. Japończycy chętnie używają do naleśników celu słodkiej pasty z czerwonej fasoli.
Naleśniki ze szpinakiem
Ciasto naleśnikowe według własnego przepisu
Farsz:
- 500 g szpinaku (może być mrożony)
- ok. 270 g sera feta
- sól i pieprz
Na patelni podsmażyć szpinak. Dodać pieprz i sól. Pokrojoną fetę wrzucić do szpinaku i zmieszać. Na każdy naleśnik nałożyć gotowy farsz.
Ciekawym pomysłem może być też tort naleśnikowy, czy naleśniki a la pizza. Nadają się też do wykorzystania w zupie zamiast makaronu.
Placki można podawać z sezonowymi owocami, bitą śmietaną, lodami, sosem czekoladowym, a do klasycznego naleśnikowego ciasta dodać kakao.
(sp/sr)
