Panicznie boję się macierzyństwa
20.04.2010 14:10, aktual.: 13.05.2010 14:36
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Od roku jestem z chłopakiem, którego kocham i z którym wiążę przyszłość. Niestety bardzo boję się macierzyństwa, ponieważ moi rodzice się rozwiedli i wydaje mi się, że ze mną będzie tak samo. Co zrobić, pozbyć się tych lęków, które przeszkadzają mi w budowaniu szczęścia?
Witam! Mam problem. Od roku jestem z chłopakiem, którego kocham i z którym wiążę przyszłość. Niestety bardzo boję się macierzyństwa, ponieważ moi rodzice się rozwiedli i wydaje mi się, że ze mną będzie tak samo. Boję się, że jeśli przeprowadzę się do niego, to on mnie kiedyś zostawi i zostanę bez niczego, bez domu itd. Co zrobić, pozbyć się tych lęków, które przeszkadzają mi w budowaniu szczęścia?
Marzena
Pani Marzeno,
To, w jakiej rodzinie się wychowaliśmy co prawda ma znaczenie i wpływ na to, kim jesteśmy w dorosłości, ale nie jest stuprocentową gwarancją, że wszystko wydarzy się tak samo. Dzieciństwo bywa dla wielu ludzi trudne, a rozwód rodziców może pozostawić po sobie szczególnie bolesną bliznę emocjonalną, ale mimo wszystko o naszym życiu decydujemy my sami, tu i teraz. Te decyzje często są nieświadome i podszyte wzorcami z domu rodzinnego, ale chęć zmiany może spowodować, że się od tych wzorców uwolnimy.
Strach przed powieleniem błędów rodziców jest normalny i często się zdarza, jednak strach powoduje spięcie, a to z kolei utrudnia świadome podejmowanie różnych decyzji. Dlatego warto popracować nad akceptacją swojej przeszłości, akceptacją siebie samej w tym momencie, razem ze wszystkimi strachami, nad poznaniem wszystkich swoich lęków oraz znaczenia rozwodu rodziców.
Taką pracę wewnętrzną znacznie ułatwia współpraca z terapeutą – każda osoba to indywidualny przypadek, każdy ma swoją własną historię, emocje i sposoby reagowania, dlatego trudno mi podać jakieś bardziej konkretne wskazówki. Najważniejsze jest to, że przeszłość wcale nie musi być „wyrokiem” na przyszłość.
Zaproponowałabym jeszcze szczerą rozmowę z partnerem, jeśli czuje Pani, że może się przed nim otworzyć – często podzielenie się swoim lękiem z bliską osobą powoduje, że wzrasta poczucie bezpieczeństwa i zaufania.