Wenezuelska sztuka kulinarna jest w dużej mierze oparta na tradycji hiszpańskiej, włoskiej i francuskiej, jakkolwiek wenezuelscy szefowie garnka i patelni mają w rękawach kilka asów w postaci przypraw i aromatycznych korzeni niedostępnych nigdzie indziej na świecie.
Wenezuelska sztuka kulinarna jest w dużej mierze oparta na tradycji hiszpańskiej, włoskiej i francuskiej, jakkolwiek wenezuelscy szefowie garnka i patelni mają w rękawach kilka asów w postaci przypraw i aromatycznych korzeni niedostępnych nigdzie indziej na świecie. To właśnie dzięki nim kuchnia wenezuelska, mimo wielu zbieżności z europejską, ma swój oryginalny, niepowtarzalny smak.
Kuchnia wenezuelska jest aromatyczna i wyrazista, ale nie pikantna. Najpopularniejsze przyprawy to kumin, kolendra, słodka papryka, czosnek i cebula. Wenezuelczycy jedzą mnóstwo kukurydzy i produktów kukurydzianych, banany pod wszelką możliwą postacią, pomidory, bakłażany, cukinię, kabaczki, sałatę, kapustę, marchew, ogórki, groch. W każdej kuchni znaleźć można również ryż i fasolę.
Podstawowym składnikiem obiadu, jadanego między godziną 12.00 a 15.00, są ryby (zwykle pstrągi, ale także lucjany czerwone i rekinki), skorupiaki (ostrygi, krewetki, małże) lub mięso (kurczak lub wołowina). Wieprzowinę je się zwykle tylko z okazji Bożego Narodzenia, koźlęcinę wyłącznie w wybranych stanach.
W tym południowoamerykańskim kraju spożywa się dużo owoców: oprócz wspomnianych wcześniej wszechobecnych bananów również mango, papaje, awokado, kokosy, melony, ananasy, guawę i maniok.
Wenezuelskie wino jest raczej marne, dlatego importuje się je z Argentyny lub Chile. Wenezuelczycy znają się za to na produkcji piwa i rumu – i te dwa trunki są warte spróbowania.
Kuchnia regionalna
Wenezuela podzielona jest nie tylko na 23 stany, ale także na pięć nieoficjalnych kulinarnych regionów.
W stanach wschodnich, południowych i północnych jada się głównie ryby, zarówno słodkowodne, jak i morskie, owoce morza i skorupiaki, ziemniaki i bataty, kukurydzę, ryż, makarony (pod względem ich spożycia Wenezuelczycy są drudzy na świecie po Włochach), z mięs – wołowinę, z nabiału – różne rodzaje białego sera, z owoców i warzyw – sałatę, pomidory i banany.
ZOBACZ TEŻ:
KOTLET ZE STRUSIA Mieszkańcy stanów zachodnich znajdują upodobanie w koźlęcinie, najlepiej podawanej z pomidorami, oraz w mięsie królika.
W stanach centralnych je się dużo drobiu, a także wieprzowinę, wołowinę, gotowane ryby i dużo makaronu.
Zamieszkujący położone w sercu kraju sawanny Wenezuelczycy spożywają głównie pieczoną na ruszcie dziczyznę i zwierzynę łowną (jelenie, kapibary, duże gryzonie zwane „paka”, żółwie lądowe), kukurydzę i przetwory mleczne.
Na talerzach południowców znaleźć można ziemniaki, produkty pszeniczne, wołowinę, jagnięcinę, mięso kurczaka, a także, pochodzące z popularnych tam gospodarstw rybnych, pstrągi.
Najpopularniejsze dania
Przysmakami, których żadne podziały i granice nie obowiązują, jedzonymi na terenie całego kraju, są:
Arepa – rodzaj chleba, przypominający nasz naleśnik czy hiszpańską tortillę. Arepę robi się z kukurydzy, wody i soli, a następnie nadziewa. Można jeść ją niemal ze wszystkim – na śniadanie z jajkami i pomidorami; na obiad z mięsem wołowym, drobiowym, wieprzowym, kiełbasą, krewetkami, serem, sałatkami, a nawet z mięsem rekinka.
ZOBACZ TEŻ:
KOTLET ZE STRUSIA Empanada – rodzaj smażonego na głębokim tłuszczu pasztecika czy pieroga, zrobionego z mąki kukurydzianej, z nadzieniem mięsnym (mielona wieprzowina), rybnym (ostrygi, małże), warzywnym (czarna fasola) lub serowym.
Cachito – podawany koniecznie na ciepło rogalik z posiekaną szynką i serem. Krewny francuskiego croissainta.
Cachapa – przekąska podawana w fast foodach i przydrożnych barach. Cachapa to gruby, słodkawy naleśnik kukurydziany, podawany z serem typu mozzarella.
Hallaca – danie jedzone z okazji Świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku. To drobno posiekana wieprzowina i kurczak, zielona papryka, cebula, czosnek, pomidory, rodzynki, oliwki, kapary i zioła, zawinięte w placek kukurydziany i liście bananowca i duszone na wolnym ogniu. Czasami do tego nadzienia dodaje się również jajka, ziarenka czerwonego pieprzu, orzechy, migdały. Bardzo często przepis na hallaca to sekret rodzinny, przekazywany z pokolenia na pokolenie, więc danie to może smakować naprawdę bardzo różnie…
Pabellón – danie składające się z posiekanej wołowiny, czarnej fasoli i sera, podawane z ryżem, smażonym bananem i/lub smażonym jajkiem. Wołowinę można zastąpić mięsem kapibary, kajmana lub dowolnej ryby słodkowodnej. Pabellón jest przez niektórych uważany za narodową potrawę Wenezueli.
Chicharrón – to kawałki usmażonej na chrupko wieprzowiny. Wenezuelskie chicharrón to głównie skóra i kawałki przylegającego do niej mięsa. Potrawa ta to rodzaj tamtejszego fast food.
