Płukanie jelita grubego – tak czy nie?
Zabieg płukania jelita grubego (hydrokolonoterapia) reklamowany jest jako nowoczesna metoda oczyszczania organizmu z resztek pokarmowych, złogów i toksyn. Jego zwolennicy przekonują, że to najlepszy sposób na pozbycie się zaparć i wzdęć oraz na odzyskanie harmonii w organizmie. Przeciwnicy alarmują, że terapia nie tylko nie ma żadnego uzasadnienia medycznego, ale może bardziej zaszkodzić niż pomóc.
18.11.2014 | aktual.: 18.11.2014 13:57
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Zabieg płukania jelita grubego (hydrokolonoterapia) reklamowany jest jako nowoczesna metoda oczyszczania organizmu z resztek pokarmowych, złogów i toksyn. Jego zwolennicy przekonują, że to najlepszy sposób na pozbycie się zaparć i wzdęć oraz na odzyskanie harmonii w organizmie. Przeciwnicy alarmują, że terapia nie tylko nie ma żadnego uzasadnienia medycznego, ale może bardziej zaszkodzić niż pomóc.
Układ trawienny człowieka ma kształt kanału, którego długość dochodzi do 8 metrów. Jelito cienkie stanowi najdłuższą część przewodu pokarmowego (przeciętnie 4-5 metrów). Ciągnie się od żołądka do jelita grubego, które ma około 1,5 metra i kończy się odbytnicą i odbytem. Jego główną funkcją jest wchłanianie wody ze strawionego pożywienia i wytwarzanie resztek pokarmowych.
Proces trawienia jest tak wydajny, że zanim treść jelitowa zacznie wypełniać jelito grube, zredukowana jest już do płynów, błonnika, niewielkiej ilości tłuszczu, soli mineralnych, witamin, bakterii oraz zbędnych produktów. Pokarm przesuwa się dzięki ruchom perystaltycznym. Mięśnie jelita grubego kurczą się tylko kilka razy dziennie, zwykle po posiłkach.
Gdy resztki zalegają
Przejście pożywienia przez układ pokarmowy może trwać od 20 do 100 godzin i przebiega różnie u różnych osób. Za prawidłowe uważa się opróżnianie jelita od trzech razy dziennie do trzech w tygodniu. Czasem zdarza się jednak, że w zagięciach i uchyłkach jelita grubego zalegają niestrawione resztki i kamienie kałowe (stwardniałe resztki zgromadzone w świetle okrężnicy) – niekiedy nawet przez wiele lat.
Tymczasem budowa anatomiczna i fizjologia jelita grubego nie są dostosowane do zalegania w nim treści pokarmowej. Zakłóca to naturalną perystaltykę i może doprowadzić do zaburzeń w rytmie wypróżnień oraz do zaparć.
Toksyny w organizmie
Zgromadzone w jelicie grubym złogi zatruwają cały organizm, upośledzając funkcjonowanie wielu narządów i blokując przyswajanie wartościowych składników. Do krwiobiegu trafiają szkodliwe toksyny.
Może to doprowadzić do rozwoju poważnych chorób, w tym nowotworów. Obrzęki, nieprzyjemny zapach z ust, zaburzenia nastroju, rozdrażnienie, wzdęcia czy trudno leczące się zmiany skórne również mogą być efektem nagromadzenia toksyn w organizmie.
Mechaniczne oczyszczanie jelita grubego to jedna z najstarszych metod leczenia zaburzeń funkcjonowania przewodu pokarmowego. Stosował ją Hipokrates, który zalecał irygacje z wody i roztworów soli u wszystkich pacjentów z zaburzeniami wypróżnień.
By oczyścić organizm, niektórzy decydują się na hydrokolonoterapię. Podczas głębokiego płukania nie wykorzystuje się leków. W czasie zabiegu podgrzana i przefiltrowana woda (ok. 0,5-1,5 l) pompowana jest pod ciśnieniem za pomocą specjalnego aparatu przez odbyt do jelita grubego, które zostaje kilkakrotnie napełnione wodą i opróżnione z zawartości. Dzięki temu kamienie kałowe zostają odklejone od jego ścianek i zostają wydalone razem z wodą wraz z ruchami perystaltycznymi okrężnicy.
Zwolennicy podają korzyści
Po zakończeniu zabiegu uzupełniania jest mikroflora jelitowa przez podanie probiotyku. Zarówno przed terapią, jak i po niej zaleca się stosowanie lekkostrawnej diety.
Osoby przeprowadzające zabieg zapewniają, że za jego sprawą można się pozbyć wielu dolegliwości zarówno ze strony układu pokarmowego, jak i nerwowego, układu krążenia oraz skóry. Hydrokolonoterapia, zdaniem osób, które ją przeprowadzają, jest bezbolesna. Zabieg trwa około 45 minut.
Zwolennicy przekonują, że ta metoda nie tylko pomaga oczyścić organizm, ale także wzmacnia mięśnie okrężnicy i poprawia perystaltykę. Pomaga również przywrócić wewnętrzną równowagę organizmu, a przy tym poprawia samopoczucie. Ustępują wzdęcia i zaparcia. Po zabiegu traci się nawet kilka kilogramów.
- Ja już od trzech lat wykonuję sobie hydrokolonoterapię i jestem więcej niż zachwycona z efektów. Trądzik zniknął jak za dotknięciem różdżki, czuję się lekko i na dobre odstawiłam kawę, gdzie kiedyś wypijałam po 2-3 dziennie. Mój organizm fantastycznie się oczyścił. Schudłam, nie miewam wzdęć brzucha – pisze jedna z internautek.
Niebezpieczne dla zdrowia?
Przeciwnicy tej metody zwracają uwagę, że hydrokolonoterapia nie ma żadnych podstaw naukowych. Nie istnieją również badania potwierdzające skuteczność zabiegu.
Przeciwnicy zaznaczają, że kamienie kałowe nie występują u osób młodych i w średnim wieku, a jedynie u starszych. Ich zdaniem płukanie jelita działa jedynie na zasadzie efektu placebo – podobny skutek można uzyskać, stosując lewatywy. Przeciwnicy alarmują, że zabieg może doprowadzić do tzw. syndromu leniwego jelita.
- Szarlataństwem jest nazywanie hydrokolonoterapii metodą leczniczą, która może pomóc każdemu - mówi dr Stanisław Kłęk, prezes Polskiego Towarzystwa Żywienia Pozajelitowego i Dojelitowego na łamach "Dziennika Polskiego". - Medycyna posiłkuje się tym zabiegiem wyłącznie przed zabiegiem diagnostycznym lub operacją. Hydrokolonoterapia nie rozwiązuje żadnych problemów medycznych - tłumaczy dr Kłęk.
Jego zdaniem, trudno też zgodzić się z opinią, że hydrokolonoterapia poprawia wchłanianie składników odżywczych, ponieważ ich przyswajanie odbywa się przede wszystkim w jelicie cienkim, a nie grubym. W czasie zabiegu z jelit wypłukiwana jest naturalna flora bakteryjna, która jest odpowiedzialna za prawidłowe trawienie i stanowi barierę immunologiczną. W drastycznych przypadkach hydrokolonoterapia może spowodować perforacją jelit, czyli przerwanie błon.
- Osoby, które decydują się na taki zabieg, muszą mieć świadomość, że istnieje wiele przeciwwskazań, wśród nich m.in. choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelit, choroba uchyłkowa jelit. W takich stanach każda ingerencja niespecjalisty może się wiązać z dużym ryzykiem - ostrzega dr Stanisław Kłęk.
Zasadność hydrokolonoterapii zakwestionowali uczeni z Uniwersytetu Gujany w Georgetown – raport ukazał się w specjalistycznym czasopiśmie „American Journal of Family Practice”. Zdaniem naukowców, którzy przejrzeli 20 badań na ten temat przeprowadzonych w ciągu ostatnich 10 lat, nie ma dowodów na korzystny wpływ płukania jelita na zdrowie.
Badacze ustalili natomiast, że hydrokolonoterapia może mieć skutki uboczne, np. mdłości, odwodnienie, bóle w podbrzuszu czy problemy z pracą nerek. - Nie znaleźliśmy dowodów na dobroczynne działanie tego zabiegu. Co więcej, może być on niebezpieczny – uważa dr Ranit Mishori, główna autorka raportu o płukaniu jelita grubego.
Wnioski? Płukanie jelita grubego jest kontrowersyjną metodą na oczyszczenie organizmu. Jeśli chcemy zdecydować się na terapię, najpierw porozmawiajmy na ten temat z lekarzem.
Hydrokolonoterapia powinna być przeprowadzona jedynie w dobrze wyposażonych gabinetach medycznych pod okiem wykwalifikowanego personelu.
Ewa Podsiadły-Natorska/(gabi), kobieta.wp.pl
Źródła: „Hydrokolonoterapia – fakty i mity”, Katarzyna Borycka-Kiciak, Klinika Chirurgii Ogólnej i Przewodu Pokarmowego CMKP, „Kosmos. Problemy nauk biologicznych”, tom 59 2010