Powstrzymanie się od bicia dziecka

Jestem mamą 3-miesięcznego syna, w przeszłości byłam bita przez swoją mamę. Czasem odczuwam, że gdy długi czas nie radzę sobie z płaczącym dzieckiem, nabieram ochoty, żeby dać mu klapsa albo mocniej złapać. Co się ze mną dzieje i jak mam sobie pomóc, żeby kiedyś nie wybuchnąć? Bardzo proszę o pomoc.

Jestem mamą 3-miesięcznego syna, w przeszłości byłam bita przez swoją mamę, a najbardziej biła i kopała gdy byłam w 3 klasie LO. Czasem odczuwam, że gdy długi czas nie radzę sobie z płaczącym dzieckiem, nabieram ochoty, żeby dać mu klapsa albo mocniej złapać. Wychodzę wtedy na papierosa i zazwyczaj płaczę bo wstyd mi, że tak pomyślałam. Co się ze mną dzieje i jak mam sobie pomóc, żeby kiedyś nie wybuchnąć? Bardzo proszę o pomoc.

Poruszyła Pani dwa problemy. Była Pani bita w dzieciństwie. Teraz ma Pani problemy z wychowywaniem własnego dziecka. Panią biła matka, teraz Pani ma problemy z powstrzymaniem agresji wobec własnego dziecka. Bicie to oznaka rodzicielskiej słabości i bezradności. Świadczy o braku umiejętności panowania nad emocjami. Proszę o tym pamiętać. Bijąc synka, okaże Pani tę bezradność, a rodzic nie może być bezradny wobec dziecka. Pani problemy z dzieciństwa dobrze byłoby przepracować w gabinecie terapeuty. Jak widać przeszłość wciąż ciąży na Pani życiu, przeszkadza w wychowywaniu synka, sprawia, że ma Pani problemy z powstrzymaniem się od agresywnych zachowań wobec synka. Rozumiem Pani rozterki, problemy, ale proszę przyjąć jedną najważniejszą wiadomość – dzieci nigdy, w żadnej sytuacji nie bijemy. Nie! A ze swoimi problemami powinna Pani zawędrować do psychologa. Musi Pani uporać się z koszmarem dzieciństwa. Jeśli z tym Pani się upora, problemy z wychowaniem synka powinny przestać Panią dręczyć. Życzę powodzenia.

Krystyna Zielińska - psycholog dziecięcy i logopeda