Jest niskokaloryczny, 100 g to zaledwie 16 kcal. Zawiera witaminę C, potas, wapń, żelazo oraz chrom, który zwiększa skuteczność działania insuliny.
*Największą wadą rabarbaru (inaczej - rzewienia) jest to, że zawiera sporo kwasu szczawiowego, który utrudnia przyswajanie wapnia oraz żelaza. Może też sprzyjać powstawaniu kamieni nerkowych. Amatorów tego smacznego warzywa chcemy jednak trochę uspokoić. Młody, zrywany do lipca, ma mniej kwasu szczawiowego. Łodygi zielone też mają go nieco mniej niż czerwone. *
*Prawda i mit *Uważa się, że rabarbar działa przeczyszczająco, ale dotyczy to rzewienia rosnącego dziko w górach. To z niego produkuje się leki. Ten z ogródka jest mało skuteczny.
*Jaki rabarbar wybierać *Nigdy nie należy kupować zwiędniętych, matowych łodyg, które przy łamaniu się gną. Świeże, grube łodygi łamią się z trzaskiem. Nie należy jeść liści rabarbaru.
Do gotowania czy duszenia nie można używać naczyń aluminiowych, gdyż kwasy wchodzą w reakcję z metalem.
*Musy, przeciery i spółka *Grube, czerwone łodygi smaży się z cukrem, potem podaje do ryżu, makaronu, używa do ciast i deserów. Rabarbar można mieszać z innymi owocami, nada im orzeźwiający smak. Pyszne są racuszki i ciasta z rabarbarem. Na upieczonym kruchym spodzie kładzie się uduszony z cukrem rabarbar, na nim pianę z białek i wstawia do piekarnika. Kiedy beza wyschnie, ciasto jest gotowe. Popularne są kompot i zupa z rabarbaru z kluseczkami, groszkiem ptysiowym lub bezami. Uduszony z cukrem nadaje się na rozmaite desery, przeciery, musy. Ale nie tylko.
Bardzo smaczny jest sos z ugotowanego w małej ilości wody i przetartego rabarbaru z niewielką ilością cukru, białego pieprzu i śmietanki lub masła. Podaje się go do białych mięs i drobiu.
Zofia Miętkiewicz
