Jedyny skuteczny sposób na ślimaki. Tak unikniesz plagi

W ogrodzie żerują różne gatunki ślimaków, m.in. wstężyk gajowy, wstężyk ogrodowy i zaroślarka pospolita. Wszystkie powodują duże szkody, jednakże najbardziej żarłoczne są ślimaki bezmuszlowe, np. pomrowy. Są wśród nich gatunki inwazyjne, szkodliwe dla przyrody, tj. ślinik luzytański.

Mięczaki są aktywne wieczorem i rano. Preferują miejsca zacienione i wilgotne, np. krzewiasto-drzewiaste zarośla. Ich potencjalnych kryjówek nie da się wyeliminować. Dlatego prowadzi się walkę doraźną. Aby była skuteczna, należy jednocześnie korzystać z różnych sposobów. Wygląda to analogicznie jak zwalczanie chwastów w ogrodzie. Celem nie jest całkowita eliminacja (to niemożliwe), tylko ograniczenie populacji ślimaków do takiego stopnia, aby nie powodowały odczuwalnych szkód. Jakie rozwiązania stosuje się na ślimaki?

Jedną z najbardziej drastycznych, a jednocześnie najskuteczniejszych metod jest stosowanie moluskocydów, czyli preparatów na ślimaki, np. w formie granulatu. Poszczególne środki zawierają różne substancje aktywnie czynne. Często wykorzystuje się pirofosforan żelaza, który hamuje wydzielanie śluzu, co w rezultacie powoduje śmierć mięczaków. Granulaty sypie się w miejscach często odwiedzanych przez ślimaki, np. pod koroną drzew, w zaroślach i pomiędzy roślinami (także w warzywniaku).

Pułapki na ślimaki mają różną formę i wygląd. Zazwyczaj zasada działania jest taka sama. Zakopuje się je częściowo w ziemi w taki sposób, aby "wejście" znajdowało się na poziomie gruntu. Zawierają substancje wabiące – atraktanty. Takie wabiki można przyrządzić samemu, np. z piwa i miodu. To przysmaki ślimaków. Jednakże nawet w tym przypadku dodanie kilku kropel antraktu zwiększa skuteczność wabienia mięczaków. Substancja wabiąca przyciąga stworzenia, które wpadają do pułapki i nie są w stanie wydostać się z niej.

Ślimaki największe szkody czynią w warzywniaku, a także w cienistych rabatach z funkiami i innymi gatunkami. Znając ich preferencje pokarmowe, można chronić najbardziej zagrożone zakątki w ogrodzie. Najlepiej wokół warzywniaka bądź poszczególnych zagonów, a także rabat wysypywać pasy (10-20 cm) z mączki bazaltowej, popiołu drzewnego lub rozkruszonych skorupek jaj. To ochrona czasowa, materiał trzeba dokładać co kilka tygodni lub po ulewnych deszczach.

W podwyższonych grządkach przymocowuje się taśmy miedziane zniechęcające mięczaki to dalszej wędrówki. Skuteczność barier można zwiększyć dodatkowo, sadząc przy nich rośliny, które wydzielają zapach nielubiany przez ślimaki. Takie właściwości ma m.in. cebula, czosnek, mięta, floks, nasturcja i macierzanka.

Rośliny w miejscach zacienionych warto systematycznie opryskiwać rozcieńczonymi gnojówkami z chwastów i ziół. Dzięki temu jednocześnie zmniejsza się ryzyko uszkodzeń powodowanych przez inne grupy szkodników, np. owady i roztocza. W szczególności pracę warto wykonywać późnym latem, gdy mięczaki składają jaja. Na ślimaki skutecznie działają gnojówki z bylicy piołunu. Ponadto mięczaki można zbierać ręcznie, np. wieczorami. To także jest sposób, jeden z najprostszych, na ograniczenie populacji szkodnika.

W gospodarstwie warto hodować kaczki, zwłaszcza biegusy. Kilka kaczek, czasowo wypuszczanych na ogród, pomaga pozbyć się nawet plagi ślimaków. Trzeba jednak to kontrolować, gdyż kaczki pozostawione same sobie mogą poddziobywać rośliny, zwłaszcza warzywa. W ogrodzie trzeba stworzyć warunki sprzyjające naturalnym wrogom ślimaków, np. montując budki lęgowe. Ślimakami żywią się m.in. drozdy, rudziki i kosy. Dodatkowym wsparciem są jeże, jaszczurki i płazy.

Walka ze ślimakami jest trudna i powinna trwać przez cały sezon. Należy wziąć pod uwagę, że żadne rozwiązanie nie jest w 100 proc. skuteczne. Aby więc chronić zieleń, konieczne jest stosowanie więcej niż jednej metody zwalczania i odstraszania szkodnika.