Staw rzekomy - przyczyny, objawy i leczenie

Staw rzekomy to zaburzenie zrostu kości o podłożu patologicznym. Stawy rzekome najczęściej powstają w miejscach, w których wcześniej doszło do złamania. Stawy rzekome zazwyczaj dotyczą złamanej kości piszczelowej, udowej, ramiennej, łokciowej oraz obojczyka i kości łódeczkowatej znajdującej się w nadgarstku. Staw rzekomy znacznie utrudnia powrót do pełnej sprawności, dlatego diagnostyka i podjęcie właściwego leczenia mają kluczowe znaczenie w rehabilitacji po urazie.

W sytuacji wystąpienia stawu rzekomego brakuje pełnego zrostu kości, pomimo jej zespolenia i unieruchomienia. W miejscu, w którym kość była złamana pojawia się płytka panewka, która wypełniona jest tkanką włóknisto-chrzęstną. Całość dodatkowo otoczona jest torebką stawową. Ponadto miejsce w którym występuje staw rzekomy charakteryzuje się patologiczną ruchomością.

Podstawową przyczyną tworzenia się stawu rzekomego są złamania kości. Jednak nie wszystkie złamane kości goją się patologiczne. Na szybkość i prawidłowość gojenia się złamań wpływają różne zmienne. Wśród przyczyn powstawania stawu rzekomego wymienia się zaburzenia unaczynienia tkanki kostnej, procesy zapalne tkanki, ubytek kości w miejscu złamania, przemieszczenie się odłamków kostnych, a także rozległy uraz tkanek zlokalizowanych w obrębie złamania.

Innymi przyczynami wpływającymi na rozwój stawu rzekomego są utajona infekcja, wada wrodzona, stosowanie używek czy zbyt wczesne obciążanie jeszcze niedoleczonej kończyny. Wśród przyczyn stawu rzekomego wymienia się też różne jednostki chorobowe takie jak choroby metaboliczne czy zaburzenia hormonalne.

U źródeł powstawania stawu rzekomego mogą zatem leżeć cukrzyca, osteoporoza, niewydolność nerek, zaburzenia odżywiania czy nadczynność przytarczyc.

Staw rzekomy charakteryzuje się licznymi objawami występującymi w obrębie uszkodzonej kości. Objawami stawu rzekomego są nasilające się dolegliwości bólowe w miejscu złamania, ból dodatkowo nasila się przy obciążaniu uszkodzonej kończyny. W przypadku stawu rzekomego odczuwalny jest ograniczony zakres ruchów kończyny. Kończyna przybiera nieco zniekształconą formę, a w obrębie złamania odczuwalna jest podwyższona temperatura ciała. W miejscu złamania mogą się także pojawić infekcje.

Aby potwierdzić obecność stawu rzekomego, należy wykonać zdjęcie rentgenowskie. Po 9 miesiącach od złamania na zdjęciu RTG widać szeroką szczelinę złamania. Pomocnym badaniem diagnostycznym jest także scyntygrafia kości.

Leczenie stawu rzekomego obejmuje różnorodne zabiegi takie jak laseroterapia, magnetoterapia, fala uderzeniowa, krioterapia czy galwanizacja. Pomocny bywa także masaż wykonywany w celu poprawy krążenia. Aby wzmocnić słabe kości, należy również zadbać o dietę i włączyć do niej produkty bogate w białko, wapń oraz witaminę D.