polacy za granicą

Karolina Żuk postanowiła postawić wszystko na jedną kartę, zakładając swój mobilny salon manicure w Wielkiej Brytanii. - Tutaj nikt nie robi nikomu pod górę i nie zamierza bez potrzeby cię kontrolować - powiedziała manikiurzystka w rozmowie z Wirtualną Polską.

Kusi dźwiękami, zapachami i kolorami. Marrakesz budzi skrajne emocje. Katarzyna Ławrynowicz, Polka mieszkająca w "czerwonym mieście" od przeszło 12 lat, opowiedziała m.in. o tym, jak wyglądają tam randki oraz dlaczego marokańskie wesela potrafią trwać nawet tydzień.

Tęsknią za rodziną, jedzeniem, poczuciem bycia "u siebie". Choć od lat mieszkają za granicą, postanowiły wrócić do Polski. Przyznają, że życie za granicą nie jest pozbawione wad. Zdecydowały, że to tutaj chcą wychować swoje dzieci.

"Pijackie rudery" zamiast mieszkań, "czerwone kartki", groźby wypowiedzenia, i pobieranie dodatkowych pieniędzy z wypłat. Polacy, którzy podjęli się pracy za granicą przez agencje pracy z oddziałami w Polsce, nie byli i wciąż nie są traktowani jak ludzie. W rozmowie z Wirtualną Polską ujawniają, z czym spotkali się w trakcie swojego pobytu. Nie mogli liczyć na żadną pomoc.

- Najdziwniejsza rzecz, z którą się spotkałam, to trzymanie w domu skremowanych prochów. Sprzątałam kiedyś w domu pewnej profesorki. Wiedziałam, że trzyma ona w domu prochy swojego zmarłego męża, lecz nie wiedziałam, gdzie dokładnie, więc w czasie porządkowania z namaszczeniem podnosiłam każde puzdereczko, każdą szkatułkę, obawiając się, że właśnie podnoszę urnę z prochami tego człowieka - opowiada w rozmowie z Wirtualną Polską Dorota Krzowska-Ważna, autorka książki biograficznej "Brudna Ameryka".