polacy za granicą

Lena Góra to jedna z najbardziej rozchwytywanych rodzimych aktorek. Choć obecnie mieszka i pracuje w Polsce, karierę rozpoczynała za granicą. Niestety jej życie w USA nie wyglądało jak z bajki.

Zoja Ghimire to polska psycholożka, która mieszka w Norwegii od 14 lat. Jak jej zdaniem traktuje się tam Polaków? - Często odsyłają ludzi, mówiąc: jak jesteś z Polski, jesteś imigrantem zarobkowym, to ci się nic nie należy - powiedziała.

- Tajwan ma najwięcej parlamentarzystek z wszystkich krajów regionu i jest jedynym rządzonym przez prezydentkę. Kobiety mają w Tajwanie wiele swobód. W społeczeństwie wciąż obecne są jednak patriarchalne wzorce z przeszłości - mówi Dorota Chen-Wernik, autorka książki "Tajwan. Nocne Targi, herbata z tapioką i e-demokracja", która od 20 lat mieszka w tym kraju.

Karolina Żuk postanowiła postawić wszystko na jedną kartę, zakładając swój mobilny salon manicure w Wielkiej Brytanii. - Tutaj nikt nie robi nikomu pod górę i nie zamierza bez potrzeby cię kontrolować - powiedziała manikiurzystka w rozmowie z Wirtualną Polską.

Tęsknią za rodziną, jedzeniem, poczuciem bycia "u siebie". Choć od lat mieszkają za granicą, postanowiły wrócić do Polski. Przyznają, że życie za granicą nie jest pozbawione wad. Zdecydowały, że to tutaj chcą wychować swoje dzieci.

"Pijackie rudery" zamiast mieszkań, "czerwone kartki", groźby wypowiedzenia, i pobieranie dodatkowych pieniędzy z wypłat. Polacy, którzy podjęli się pracy za granicą przez agencje pracy z oddziałami w Polsce, nie byli i wciąż nie są traktowani jak ludzie. W rozmowie z Wirtualną Polską ujawniają, z czym spotkali się w trakcie swojego pobytu. Nie mogli liczyć na żadną pomoc.

Od września Ane Piżl współprowadzi program "Miasto Kobiet" na antenie TVN Style, aktywnie działa także w mediach społecznościowych, wspierając społeczność LGBT+. Ostatnio podzieliła się z obserwatorami przykrą historią, która spotkała ją na ulicy w Brukseli.

- Najdziwniejsza rzecz, z którą się spotkałam, to trzymanie w domu skremowanych prochów. Sprzątałam kiedyś w domu pewnej profesorki. Wiedziałam, że trzyma ona w domu prochy swojego zmarłego męża, lecz nie wiedziałam, gdzie dokładnie, więc w czasie porządkowania z namaszczeniem podnosiłam każde puzdereczko, każdą szkatułkę, obawiając się, że właśnie podnoszę urnę z prochami tego człowieka - opowiada w rozmowie z Wirtualną Polską Dorota Krzowska-Ważna, autorka książki biograficznej "Brudna Ameryka".