Ulgi i zniżki przy grupie inwalidzkiej
Kiedy starać się o przyznanie grupy inwalidzkiej? Aby ją uzyskać wystarczy skompletować odpowiednie dokumenty i przedstawić historię choroby
07.01.2008 | aktual.: 28.05.2010 15:19
Od dawna masz problemy z kręgosłupem lub z kolanem? Dwa lata temu złamałaś rękę i do tej pory towarzyszą ci różnego typu komplikacje? Być może to znak, żeby postarać się o przyznanie grupy inwalidzkiej. Aby ją uzyskać wystarczy skompletować odpowiednie dokumenty i przedstawić historię choroby.
Na samo wspomnienie słowa "niepełnosprawność" przechodzą cię ciarki. Jednak nie kojarz tego wyrażenia tylko z wózkiem inwalidzkim. Wiele otaczających cię ludzi – bez względu na wiek, status społeczny i płeć – ma problemy ze zdrowiem. Dlaczego więc nie skorzystać z przysługujących ci ulg i zwolnień?
Inwalida prawny to osoba, wobec której Komisja Lekarska ds. Inwalidztwa i Zatrudnienia orzekła jedną z trzech grup inwalidztwa (pierwszą - znaczną, drugą - umiarkowaną, trzecia – lekką) lub posiada orzeczenie o niezdolności do pracy w rolnictwie. Inwalida biologiczny nie spełnia tych warunków, ale sam uznaje się za niepełnosprawnego.
Schorzenia najczęściej powodujące niesprawność to:
- choroby układu krążenia (45%)
- dysfunkcje narządów ruchu (40%)
- schorzenia neurologiczne (22%)
- uszkodzenia narządu wzroku (12%)
- uszkodzenia narządu słuchu (7%)
- schorzenia psychiczne lub upośledzenie umysłowe (7%)
Niepełnosprawnym przysługują liczne ulgi i zwolnienia. Nie są one jednak dla wszystkich takie same. Zależą od stopnia niepełnosprawności lub rodzaju upośledzenia.
I tak na przykład posiadając odpowiednią grupę inwalidzką możemy podróżować za darmo. Osoby ze znacznym stopniem niepełnosprawności (dawna pierwsza grupa inwalidzka) oraz zaliczone do tego samego stopnia z tytułu wypadków przy pracy lub chorób zawodowych mają prawo do bezpłatnych przejazdów drugą klasą pociągów osobowych i do kupowania połowy biletu przy przejazdach w pierwszej klasie pociągów osobowych, a także w dowolnej klasie pociągów pospiesznych i ekspresowych.
Za darmo może jechać autobusem, a także każdym pociągiem (niezależnie od klasy lub rodzaju) przewodnik towarzyszący niewidomemu czy ociemniałemu, również opiekun inwalidy ze znacznym stopniem niepełnosprawności (dawna pierwsza grupa).
Oprócz darmowego biletu kolejowego możemy także liczyć na rabat u firm telekomunikacyjnych. Zniżka ta jednak uzależniona jest tylko i wyłącznie od ich dobrej woli (to, co uzna jedna firma – niekoniecznie musi być uznane przez inną).
Za to operatorzy mają obowiązek zapewnienia wszystkim osobom niepełnosprawnym dostępu do świadczonych przez siebie usług powszechnych poprzez zakładanie aparatów publicznych przystosowanych do używania przez osoby niepełnosprawne.
Jeśli posiadamy znaczny stopień niepełnosprawności (dawną pierwszą grupę inwalidzką), jesteśmy niesłyszący lub niewidomi wówczas nie musimy płacić abonamentu radiowego i telewizyjnego. W ten sposób możemy zaoszczędzić rocznie prawie 200 złotych. Naprawdę warto więc o tej uldze pamiętać.
Niepełnosprawnym przysługują też specjalne miejsca parkingowe. W strefach płatnego parkowania w centrach większych miast mogą oni niekiedy parkować za darmo. Wyznaczono dla nich specjalne miejsca. Jest tak na przykład w Warszawie. Poza tym specjalne miejsca parkingowe dla niepełnosprawnych znajdują się pod każdym hipermarketem. Niestety bardzo często zajmowane są przez zupełnie zdrowych ludzi. Hipermarkety walczą z tym umieszczając tabliczki: „Zająłeś moje miejsce-weź moje kalectwo” lub ogłaszając: „Kierowca stojący na miejscu dla niepełnosprawnych proszony jest o spalenie się ze wstydu”.
Jak widać ulgi i zniżki przyznawane osobom posiadającym jeden z trzech stopni niepełnosprawności mogą w pewnym sensie oswoić określenie „inwalida”.