Zofia Batycka – najpiękniejsza kobieta II Rzeczypospolitej

Piękne kobiety muszą być blondynkami? Nie zawsze. Ona była brunetką o gładko zaczesanych, zgodnie z ówczesną modą, włosach. Miała wspaniale wykrojone i wiecznie śmiejące się usta oraz duże ciemne oczy, które podobały się nie tylko mężczyznom. A jeśli dodać do tego nienaganną cerę i smukłą figurę, trudno się dziwić, że potrafiła złamać wiele męskich serc. Na liście trafionych strzałą Kupidyna znajdował się podobno sam Jan Kiepura.

Zobacz też:
Podjęły decyzje, które zmieniły ich życie i nie żałują
Ewa Błaszczyk – mimo tragedii trzeba też pamiętać o sobie

22 sierpnia 1907 roku urodziła się Zofia Batycka, polska aktorka, która przez trzy lata – od 1931 do 1934 roku – występowała także Hollywood, w wytwórni United Artist, choć specjalnych sukcesów tam nie odniosła.

Znana była za to w Polsce. Jej filmy, a zagrała w sześciu, cieszyły się sporym uznaniem widzów, którzy cenili ją także z ról teatralnych. Aktorstwo stało się jej pasją od czasu, gdy jako piętnastolatka, zobaczyła film z gwiazdorską parą Mary Pickford i Douglasem Fairbanksem. W realizacji marzeń pomógł jej legendarny aktor Ludwik Solski, który był przyjacielem domu. To właśnie on przekonał rodziców, by zezwolili jej na karierę „komediantki”. Zadebiutowała w 1929 roku w niemym obrazie „Grzeszna miłość”.

Zofia Batycka uważana była za prekursorkę scen erotycznych w polskich filmach. W 1930 roku w obrazie „Moralność pani Dulskiej” można było zobaczyć jej nagie nogi – łydki, kolana i część ud – odbite w lustrze. To wydarzenie w tamtych czasach wywołało niemały skandal.

Młoda aktorka szokowała jednak nie tylko na ekranie. W rok po zdobyciu tytułu Miss Polonii odmówiła oddania przechodniej przecież korony. Uznała, że zdobyty w 1930 roku tytuł, należy jej się już na stałe. W efekcie wybory Miss Polonia 1931 roku nie odbyły się. Skandal, jaki wówczas wybuchł, rozsławił Batycką przynajmniej tak samo, jak filmy, w których grała.

Na wiele tygodni stała się bohaterką „czerwoniaków”, ówczesnej prasy bulwarowej. Ta popularność i bezsprzeczna uroda uczyniły z aktorki twarz „Miraculum”, powstałej jeszcze w latach 20. XX wieku (pod nazwą „Doktora Lustra Preparaty Kosmetyczno-Lekarskie”) znanej krakowskiej firmy kosmetycznej.

- Zofja Batycka, najpiękniejsza kobieta Polski, używa stale do twarzy i rąk kremu „Neige de fleurs”, który działa cudownie na upiększenie cery. Do nabycia wszędzie! – krzyczały reklamy prasowe, opatrzone zdjęciem aplikującej sobie krem artystki.

Poza „Neige de fleurs”, aktorka reklamowała także krem „Cleo” i pastę do zębów „Primadont”.

Batycka, choć trzeba przyznać, że sukcesy uderzyły jej nieco do głowy (dowodem tego jest skandal z odmową oddania korony Miss Polonii), nie była jednak pustą i głupią dziewczyną. Rodzina, a zwłaszcza ojciec, znany i ceniony adwokat, zadbała o jej gruntowne wykształcenie. Studiowała w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie, poznała także dobrze cztery języki obce.

Zdolności językowe przydały jej się w trakcie pobytu w Stanach Zjednoczonych, gdzie nie tylko przebywała w latach 30., ale gdzie zamieszkała na stałe po wojnie, oraz w Holandii skąd pochodził jej mąż. To właśnie dla niego rzuciła, w 1934 roku karierę aktorską. W USA zatrzymała się w Los Angeles i to nie bez powodu. Hollywood to przecież stolica światowego show-biznesu.

Batycka nie miała więc daleko do „fabryki snów”. Dla niej jednak „sen” ten już się skończył. Po śmierci męża zarabiała na utrzymanie, ucząc języków obcych, a następnie pracując w galerii „Bac Street Antiques”.

Filmy oglądała już tylko w kinie lub w telewizorze. Zmarła w zapomnieniu, jako 81-letnia pensjonariuszka domu opieki społecznej, 9 czerwca 1989 roku.