Co mówią o nas łóżkowe kompleksy?
Kompleksy Ateny, Putyfara, Jonasza, Elektry… Co oznaczają te tajemnicze terminy, które wiele mówią o naszym „łóżkowym” zachowaniu i seksualnych pragnieniach?
Kompleksy Ateny, Putyfara, Jonasza, Elektry… Co oznaczają te tajemnicze terminy, które wiele mówią o naszym „łóżkowym” zachowaniu i seksualnych pragnieniach?
Kompleks Jonasza – nazwa pochodzi od biblijnego bohatera, który chciał uchylić się od wykonania zadania, będącego jego życiowym powołaniem. Za poleceniem Boga miał udać się do Niniwy i zapowiedzieć jej mieszkańcom karę za popełnione przez nich grzechy. Jonaszowi nie podobała się ta misja, nie chciał być posłańcem złej nowiny, więc uciekł. Ostatecznie jednak został zmuszony do wykonania zadania. Na tej podstawie Abraham Harold Maslow, amerykański psycholog, ukuł pojęcie kompleksu Jonasza. Ma on polegać na odczuwaniu lęku przez swoim powołaniem. Cierpiące na nią osoby obawiają się obejmowania nowych ról życiowych – małżonka czy rodzica, nierzadko mają też problemy z rozwiązywaniem problemów w związku. Wolą uciekać od kłopotów niż stawiać im czoło.
Kompleks Putyfara – nazwa tej przypadłości również bierze początek w Biblii. Putyfar to urzędnik faraona, który adoptuje żydowskiego chłopca – Józefa. Po latach zakochuje się w nim żona Putyfara, chce mieć z Józefem romans. Ten jednak opiera się umizgom. Kobieta mści się, oskarżając niedoszłego kochanka o molestowanie. Putyfar bez dyskusji przyjmuje wersję żony i wtrąca Józefa do więzienia.
ZOBACZ TEŻ:
Ten kompleks ma dwa wymiary. Z jednej strony pokazuje skłonność kobiet do rzucania fałszywych oskarżeń w przypadku odrzucenia (seksuolodzy zwracają uwagę, że w takich sytuacjach spokojne na co dzień kobiety potrafią wpaść w furię). Jednak co ważniejsze kompleks Putyfara obrazuje bezkrytyczną często wiarę mężczyzn w oskarżenia mające podtekst seksualny rzucane przez ich partnerki na innych. W takich przypadkach pomawianie o molestowanie w rzeczywistości może nie być niczym innym, jak próbą odwrócenia uwagi od swoich zakazanych namiętności.
Kompleks Amazonki – występuje tylko u kobiet. Cierpiące na tę przypadłość kobiety są władcze, dominujące, czasem wręcz agresywne wobec mężczyzn. Zachowują się tak zarówno na co dzień, jak i w sytuacjach intymnych. Charakterystyczne jest, że w czasie seksu partnerka z kompleksem Amazonki często fantazjuje na temat okaleczania (np. kastrowania) czy wręcz uśmiercania swojego kochanka. Kompleks Amazonki to efekt nadmiernego przywiązania córki do matki. Taki kobiecy świat jest stawiany powyżej męskiego. W skrajnych przypadkach kobiety cierpią na swoisty narcyzm, a mężczyzna nie jest partnerem, ale sprowadza się go do roli „zapładniacza”. Takie kobiety wybierają sobie partnerów „niemęskich”, to znaczy takich, którzy oczekują opieki, matkowania.
Kompleks Ateny – „męska wersja” kompleksu Amazonki. Powstaje w wyniku silnej identyfikacji kobiety z ojcem lub innych ważnym przedstawicielem tej płci. Zdarza się, że to efekt rywalizacji córki z matką o względy ojca. Takie kobiety są zazwyczaj inteligentne, ale mają słabo wykształcone cechy wyglądu kobiety, z mężczyznami tworzą dobrze funkcjonujące tzw. związki kumplowskie. W sytuacjach „łóżkowych” chcą dominować, lubią panować nad sytuacją.
Kompleks Elektry - cierpiące na niego kobiety odczuwają podświadomy pociąg seksualny do własnego ojca. W związku z tym matkę traktują jako rywalkę.
