Cytomegalia groźna dla kobiet w ciąży!
Choroba ta przebiega zazwyczaj bez objawów. Zdarza się jednak, że pojawia się kaszel, ból gardła i wysoka temperatura, które mylone są ze zwyczajną infekcją. Tymczasem zakażenie wirusem cytomegalii w czasie ciąży może mieć groźne skutki dla nienarodzonego dziecka i prowadzić do powikłań. Czy można się przed nią uchronić?
05.12.2011 | aktual.: 08.12.2011 12:00
Choroba ta przebiega zazwyczaj bez objawów. Zdarza się jednak, że pojawia się kaszel, ból gardła i wysoka temperatura, które mylone są ze zwyczajną infekcją. Tymczasem zakażenie wirusem cytomegalii w czasie ciąży może mieć groźne skutki dla nienarodzonego dziecka i prowadzić do powikłań. Czy można się przed nią uchronić?
Chorobę wywołuje wirus z tej samej grupy, co ten powodujący opryszczkę, półpaśca i ospę wietrzną. Wszystkie mają jedną wspólną cechę: jeśli raz zachorujesz, na zawsze pozostanie w twoim organizmie. Co prawda znajduje się w uśpieniu, ale uaktywnić może się zawsze w sytuacji, gdy np. spadnie twoja odporność.
Choroba zazwyczaj przebiega bez objawów, ale niekiedy sam organizm wysyła sygnały, że dzieje się coś niedobrego. Mogą to być objawy charakterystyczne dla infekcji jak: podwyższona temperatura, zmęczenie, ból głowy, ból mięśni, kaszel. Zakażenie wirusem cytomegalii dla zdrowych osób nie jest groźne. Większość z nas jest nosicielami tej choroby, a najwięcej zakażeń ma miejsce jeszcze dzieciństwie. Choroba staje się niebezpieczna, gdy zarazisz się nią w czasie ciąży.
Zakażenie groźne dla dziecka
Ciąża może zwiększać wrażliwość ciężarnych na zakażenie wirusem oraz na uaktywnienie się postaci dotychczas nieaktywnych. Infekcja może mieć charakter pierwotny, nawrotowy, a także może być spowodowana innym szczepem wirusa. Skutki zależą od tego, w którym momencie ciąży nastąpiło zakażenie.
Najbardziej niebezpieczne jest pierwotne zakażenie wirusem w I trymestrze ciąży, które rozwija się do 20 tygodnia. Może ono prowadzić do małogłowia dziecka, zwapnień śródczaszkowych lub poronienia. Na szczęście dochodzi do tego rzadko, gdyż stwierdzono, że we wczesnym okresie ciąży, prawdopodobnie dzięki wpływowi zmian hormonalnych zachodzących w organizmie matki, wirus ma niewielkie zdolności namnażania się.
POLECAMY: * Najbardziej wstydliwe choroby!*
Zakażenie w II lub III trymestrze może spowodować uszkodzenie mózgu (objawiające się zaburzeniami rozwoju, padaczką) bądź przedwczesny poród. Niekiedy cytomegalowirus na początku pozostaje w uśpieniu, a daje o sobie znać nawet klika lat później, a skutkiem jest np. całkowita utrata słuchu, zaburzenia widzenia czy opóźnienia umysłowe. Jeśli kobieta przeszła chorobę w dzieciństwie - jej organizm wytworzył przeciwciała.
Gdy w czasie ciąży zachoruje ona na cytomegalię, rzadko dochodzi do zakażenia płodu. Dziecko jest bowiem chronione przez przeciwciała wytworzone przez matkę w trakcie pierwszej infekcji. W pierwszych miesiącach życia zakażonych zostaje ponad połowa noworodków karmionych piersią przez matki chore na cytomegalię. Te infekcje przebiegają na ogół łagodnie, bez objawów i nie pozostawiają żadnych konsekwencji zdrowotnych.
Badania na obecność przeciwciał
Nie ma szczepionki, która chroniłaby przed zachorowaniem na cytomegalię. Kobietom planującym ciążę niektórzy lekarze dla uspokojenia zalecają oznaczenie poziomu przeciwciał w klasie IgM i IgG. Takie testy na obecność przeciwciał wykonuje się z krwi i moczu. Badania te nie są jednak badaniami standardowymi. Obecność przeciwciał klasy IgM oraz znaczny wzrost przeciwciał IgG świadczą o istnieniu pierwotnej infekcji.
Jeśli znajdują się one we krwi kilka miesięcy przed ciążą, oznacza to, że kobieta przeszła cytomegalię, a obecne przeciwciała chronią ją przed świeżą infekcją. Na szczęście większość kobiet w wieku rozrodczym ma przeciwciała klasy IgG, co oznacza, że zetknęły się wcześniej z wirusem i zakażenie pierwotne w ciąży im nie zagraża.
mpi/(kg)
POLECAMY: * Najbardziej wstydliwe choroby!*
