Item content: 6000467083305601
To kolejny gatunek ananasowców dobrze znoszący warunki domowe. Jej łacińska nazwa - Neoregelia carolinae - jest kompromisem pomiędzy dwiema grupami botaników, z których jedna nazywała roślinę Nidularium (ptasie gniazdo), a druga - Aregalia (od nazwiska rosyjskiego botanika E. A. von Regala, żyjącego w XIX wieku).
Pochodzi z dżungli brazylijskiej, skąd sprowadzona została do Europy w XIX w.
Ma sztywne, wąskie, piłkowane na brzegach liście, zebrane w rozetę o średnicy do 60 cm. Z jej środka latem wyrastają niepozorne, bezwonne, fioletowe kwiatki, a otaczające je liście zmieniają barwę na jaskrawo czerwoną. Przebarwienia wokół kwiatów objąć mogą nawet pół rośliny i utrzymują się długo po kwitnieniu.
Najefektowniejsza jest odmiana N.c. „Tricolor” o zielonych liściach w podłużne żółte pasy. N.c. „Tricolor Perfecta” ma jaskrawsze ubarwienie, a N.c. „Marechali” ma liście zielone.
Korzenie są drobne i słabe - większość pokarmu roślina pobiera z lejka rozety.
Neoregelia lubi dużo światła, pięknie się wybarwia przy lekkim nasłonecznieniu, ale ostre słońce może ją poparzyć.
Najodpowiedniejszą temperaturą przez cały rok jest 15-18°C, latem może dojść maksymalnie do 21°C. W wyższej temperaturze ginie.
Jak i inne ananasowate, neoregelię podlewamy miękką wodą do lejka rozety. Co tydzień wymieniamy wodę, latem dodając do niej raz na 2 tygodnie połowę zalecanej dawki płynnego nawozu i podlewamy też podłoże.
Zraszamy roślinę co tydzień, wycieramy delikatnie liście z kurzu na wilgotno, ale nie nabłyszczamy ich. Liście uszkodzone lub suche usuwamy.
Nowe roślinki neoregelii można otrzymać z kupionych nasion, które wysiewamy do mnożarki lub z odrostów od przekwitłej rośliny matecznej. Przesadzamy najczęściej w maju, gdy nowe rośliny osiągną połowę wielkości rośliny matecznej, do piaszczystego podłoża, utrzymując wysoką wilgotność i temperaturę ok. 24°C. Po 3 miesiącach przesadzamy do doniczek z drenażem oraz mieszanką torfu i ziemi gliniastej (w proporcji 1:1). Roślinka ponownie zakwitnie po 2-3 latach.
Choroby:
· Liście schną - za sucho - należy częściej podlewać i zraszać roślinę.
· Podstawa rozety gnije - za mokro i za zimno - można próbować przesuszyć lekko roślinę i przestawić w cieplejsze miejsce, ale nie ma gwarancji, że roślina odżyje.
· Brązowe tarczki na spodniej stronie liści - tarczniki - usuwamy pojedynczo watką moczoną w denaturacie lub opryskujemy środkiem insektobójczym.
· Liście blade - za ciemno - przestawiamy roślinę w jaśniejsze, lekko nasłonecznione miejsce.
Neoregelia nie lubi wyziewów gazowych i otwartego ognia, dlatego nie powinna stać na kominkach i w kuchni. Bardzo dobrze rośnie w towarzystwie figowców, filodendronów i dracen - wytwarzany przez nie mikroklimat imituje naturalne warunki brazylijskiej dżungli. Roślina jest łatwa w uprawie, ale wymaga więcej doświadczenia od swojego opiekuna.
POLECAMY
Kaktus na salonach
