dda

Aleksandra i Magdalena Popławskie mają za sobą trudne dzieciństwo. Aktorki nie ukrywają, że są DDA, czyli Dorosłymi Dziećmi Alkoholika. W wywiadach opowiedziały o sytuacjach, które były związane z uzależnieniem ich ojca od alkoholu. - Czułam wstyd - powiedziała Aleksandra Popławska.

- Ogromny brak poczucia bezpieczeństwa charakterystyczny dla zimnego chowu sprawia, że mamy skłonność do myślenia o świecie wyłącznie w czerni lub bieli. Jego uproszczony obraz niekoniecznie jest ciekawy, ale wydaje się nam bardziej bezpieczny - mówi w rozmowie z Wirtualną Polską psycholożka Joanna Flis, która w swojej najnowszej książce przyjrzała się pokoleniom dzisiejszych 30-, 40- i 50-latków.

– Czułam się, jakbym zwariowała. Nie rozumiałam, dlaczego godzę się na niektóre rzeczy i reaguję w taki, a nie inny sposób. Byłam w amoku, myślałam, że nie ma już dla mnie ratunku – opowiada Ewa Podsiadły, Dorosłe Dziecko Alkoholików i certyfikowana hipnoterapeutka, która prowadzi blog i konto na Instagramie "Nabita w butelkę".

Kiedy bliski popada w uzależnienie, rodzina próbuje przejmować kontrolę nad jego życiem, usprawiedliwia wybryki i chroni przed potencjalnymi zagrożeniami. To współuzależnienie, które na dłuższą metę jest koszmarem i odbija się na wszystkich dookoła. O tym, jak zadbać o bliskich, gdy jeden z członków rodziny jest uzależniony, rozmawiamy z terapeutką Joanną Flis, autorką książki "Współuzależnieni".

Pisząc "Mireczka", Aleksandra Zbroja wychodzi z szafy. Opowiada o ojcu, który "umarł nagle i niezapowiedzianie, ponieważ wolał wódę". I o dorastaniu w domu, w którym warunki dyktował alkohol. - Papier lubi intensywność i hardcore. Życie ich nie znosi. Mireczek, czyli mój ojciec, zostawił mi gotowy materiał na powieść – mówi.

Między dorosłymi dziećmi alkoholików a ich rodzicami może dojść do pojednania, ale tylko pod warunkiem, że z obu stron istnieje wola szczerego zmierzenia się z trudnym doświadczeniem. Agnieszka, DDA, swojemu ojcu wybaczyła, ale przez wiele lat jej poczucie własnej wartości było równe zeru.

Od siedmiu lat nie zasypiam bez tabletek nasennych. W końcu trafiłam do psychiatry i psychologa. On już nie bagatelizował moich objawów. Dorosłym Dzieciom Alkoholików lęk z dzieciństwa towarzyszy przez całe życie.

Agata nie ma szczęścia w miłości. Jej pierwszy facet pił, drugi był wobec niej agresywny. Pobił ją kilka razy, miała pęknięte żebro i złamany palec u ręki, ale -jak sama mówi - najgorsza była przemoc słowna. Później poznała fajnego mężczyznę, ale zostawiła go po kilku miesiącach dla takiego, który okazał się chorobliwie zazdrosny i sprawdzał ją na każdym kroku.

Agata nie ma szczęścia w miłości. Jej pierwszy facet pił, drugi był wobec niej agresywny. Pobił ją kilka razy, miała pęknięte żebro i złamany palec u ręki, ale -jak sama mówi - najgorsza była przemoc słowna.

„Jestem DDA. Dorosłym Dzieckiem Alkoholików. Samej trudno jest mi uwierzyć, że to określenie pasuje do mnie. Teraz, kiedy już wiem, kiedy wciąż poznaję ludzi z podobnymi problemami, widzę, że to co działo się w moim życiu to nie tylko moja wina” – pisze Dagmara na forum internetowym. Kim są DDA?