kłótnia(strona 2/5)

Nagminne kłótnie z partnerami, przyjaciółmi czy krewnymi mogą zwiększać ryzyko śmierci w średnim wieku - ostrzegają duńscy naukowcy.

Złośliwość leży w naturze każdego z nas, ale niektórzy przejawiają większe natężenie tej cechy – doszli do wniosku amerykańscy naukowcy, a wyniki swoich badań zamieścili w czasopiśmie „Psychological Assessment”.

W naszej kulturze krzyczymy, bo wściekamy się, że druga strona się z nami nie zgadza. Dlatego namawiam, żeby ochłonąć. Spotkać się za godzinę przy stole, zapalić świecie i zastanowić, o co tak naprawdę chodzi. O tym, jak się nie kłócić rozmawiamy z psychologiem Piotrem Mosakiem.

Niski poziom glukozy we krwi męża lub żony koreluje z wysoką częstotliwością kłótni małżeńskich i skłonnością do zachowań agresywnych - wykazała grupa amerykańskich naukowców. Zawiadamia o tym „Proceedings of the National Academy of Sciences”.

Miłość polega na wzajemnej wymianie. To uniwersalna prawda i choć nie zawsze wykłada się ją w tak bezpośredni sposób, niesie ten sam komunikat: w związku trzeba umieć brać i dawać. Stwierdzenie to często traktujemy jak banał, ale gdy spojrzymy na swoje codzienne życie, w niejednym przypadku może się okazać, że padliśmy jego ofiarą.

Josh Brolin stał się w ostatnich dniach ulubionym tematem plotkarzy - wszystko za sprawą jego temperamentu.

To, jak w danym związku przebiegają kłótnie, czy para szybko dochodzi po nich do porozumienia i zostawia skutecznie rozwiązany problem za sobą, wskazuje na to, na ile udana jest relacja. Okazuje się jednak, że bardzo ważne jest także zachowanie partnerów po zakończeniu sporu. Kiedy emocje nieco opadają, równie łatwo popełnić błąd. Czego unikać po sprzeczce z ukochanym?

Sylvester Stallone żałuje, że obraził Bruce'a Willisa na Twitterze.

Jak wiele innych rzeczy w naszym życiu, tak i nasze bliskie związki nieustannie podlegają przemianom. Dzieci rosną i zmieniają się ich potrzeby oraz priorytety, praca przestaje być satysfakcjonująca, przyjaciele zajęci swoim życiem zapominają o nas, rodzice są coraz starsi i trzeba im coraz częściej zapewniać pomoc i opiekę.

Mówienie o tym, co partner powinien robić, moralizatorskie ocenianie, osądzanie i oskarżanie często nie przynosi skutku, jakiego oczekujemy – czyli empatii, troski, zrozumienia dla naszych potrzeb i działań, które mogłyby je zaspokoić. Nic dziwnego – takie zachowania wywołują u niego poczucie winy i/lub krzywdy, wzmacniając urazy, potęgując poczucie niezrozumienia, brak doceniania itd. Zareaguje więc niechęcią, agresją lub wycofaniem się.

„Biorę sobie ciebie i kocham cię takim, jaki jesteś, na dobre i złe”. Tak myślą i mówią sobie zakochani i często nawet w to wierzą. Tylko, czy rzeczywiście udaje im się w pełni akceptować partnera, przymykać oko na jego słabości i przyzwyczaić się do nich, polubić wady i wszelkie różnice w sposobie bycia i myślenia?

Pary zgłaszające się na terapię skarżą się na trudności w różnych kwestiach. Często są to różnice światopoglądowe, problemy finansowe i seksualne, zbyt duża ingerencja rodziców w sprawy małżeństwa, inne spojrzenie na wychowanie dzieci czy spędzanie wolnego czasu.

Czterech jeźdźców relacyjnej apokalipsy, czyli sygnałów, które są symptomem lub zapowiedzią kłopotów w związku, to krytycyzm, pogardliwość, postawa obronna i odcinanie się. Wg badań Johna Gottmana, szczególnie niebezpieczne jest pogardliwe odnoszenie się partnerów wobec siebie.

Doktor John Gottman, światowej klasy badacz psychologii par, przez wiele lat w swoim laboratorium obserwował sposób, w jaki ludzie komunikują się między sobą w związkach. Stwierdził, że kilka konkretnych rodzajów zachowań pozwala z bardzo wysokim prawdopodobieństwem przewidzieć, czy dana relacja przetrwa, czy rozpadnie się.

Potraficie kłócić się? Lubicie się kłócić? Nie cierpię kłótni, tych dramatycznych, tych duperelnych i tych na siłę wywoływanych przez zalanych żółcią pieniaczy. Raptusem nie jestem. Histeryczką, nerwuską, choleryczką też nie.

Amerykańscy naukowcy przekonują, że krótkie ćwiczenie pisemne może uratować sytuację między małżonkami. Wyniki badania zamieszczono na stronie internetowej Northwestern University.

Atmosfera, jaka panuje w domu rodzinnym, ma ogromny wpływ na rozwój emocjonalny dziecka oraz na jego dorosłe życie. Jeśli dorasta w ciepłym i bezpiecznym miejscu, gdzie ludzie z życzliwością odnoszą się do siebie.