Terapia z Tybetu

Mimo to coraz więcej osób skłania się ku terapii tybetańskimi ziołami. Warto jednak skonsultować ją z lekarzem rodzinnym. Istotą medycyny tybetańskiej jest przywracanie równowagi w organizmie. Gdy jesteśmy zdrowi, energia życiowa krąży w nim swobodnie. Według medycyny Wschodu, to właśnie ona jest podstawą naszego zdrowia.
To, że chorujemy, spowodowane jest zakłóceniem przepływu energii w określonym narządzie. Gdy niedomaga jeden, np. wątroba, pogarsza się funkcjonowanie innych, np. żołądka, jelit i nerek. Dlatego celem terapii tybetańskiej jest wzmocnienie całego organizmu. Zdaniem stosujących ją lekarzy, leki z Tybetu nie pomogą, gdy choroba ma ostry przebieg – np. w udarze, anginie czy zapaleniu wyrostka. Sprawdzają się natomiast w terapii schorzeń przewlekłych, gdy długotrwałe stosowanie środków chemicznych może wywołać niepożądane skutki uboczne, np. w chorobach zwyrodnieniowych stawów, nerwobólach czy wrzodach żołądka.

Z dalekiej Azji do Ameryki *Medycyna z Tybetu jest popularna nie tylko na Wschodzie. *Światowa Organizacja Zdrowia uznaje ją za jedną z terapii naturalnych, a amerykański Instytut Kontroli Żywności i Leków dopuszcza do sprzedaży w USA preparaty stworzone na bazie prastarych tybetańskich receptur. W Ameryce właśnie kształcą się specjaliści pragnący stosować tę terapię.Studia trwają od 6 do 10 lat! Tyle czasu wymaga przyswojenie wiedzy, wynikającej z doświadczeń tybetańskich lekarzy. W Europie terapia dopiero zyskuje popularność.
* Diagnoza z pulsu i... języka *Doświadczony terapeuta nie potrzebuje skomplikowanej aparatury, by odkryć przyczynę choroby. Aby postawić diagnozę, wystarczy zbadać:

Puls
Terapeuta bada go w trzech punktach na nadgarstku, uciskając jednocześnie trzema palcami – wskazującym, środkowym i serdecznym. Każdy z punktów odpowiada jednemu z 12 narządów wewnętrznych. Terapeuta potrzebuje zaledwie kilku sekund, by na podstawie pulsu pacjenta stwierdzić niedomaganie jakiegoś narządu, np. żołądka czy dróg moczowych.

Język *U zdrowej osoby jest on gładki i różowy. Ogniste zabarwienie świadczy o stanie zapalnym w organizmie, sine o zaburzeniach w pracy serca. *Żółty nalot na języku wskazuje na nadkwasotę lub nieżyt żołądka. Pęknięcia na powierzchni świadczą o niedoborze płynów w organizmie i skłonności do zaparć. Każda część języka odzwierciedla pracę określonego narządu (patrz poniżej).
* Oczy Są również ważne w stawianiu diagnozy. Terapeuta bierze pod uwagę wygląd tęczówki oka. *Barwa i układ plam na tęczówce wskazują na zaburzenia w funkcjonowaniu jakiegoś organu. *
*Zioła, żywice, jad żmij *Diagnoza pozwala dobrać dla pacjenta odpowiednie leki. *Preparaty tybetańskie zawierają ekstrakty z ponad 3 tysięcy ziół, a także korzeni, kwiatów, liści, żywic, kamieni szlachetnych, metali, jadów zwierząt. W terapii najczęściej stosuje się pigułki i tabletki. Aby leczenie było skuteczne, trzeba przestrzegać zaleceń. Leki przyjmuje się na 60–30 min. przed posiłkami, popijając wodą. Uwaga! Osoby chore na raka nie powinny ich stosować bez porozumienia z onkologiem, leki ziołowe wchodzą bowiem w reakcje chemiczne z preparatami stosowanymi w chemioterapii. Efektem może być pogorszenie stanu chorego.
Niektóre tybetańskie preparaty mają już u nas tradycję, np. Padma 28, wzmacniająca odporność. Popularność zdobyło też mumio, smolista substancja z ekstraktem z jadu pszczelego. Jej silnie wzmacniające właściwości docenili amerykańscy lekarze. Zażywanie mumio polecają astronautom powracającym z przestrzeni kosmicznej.

Co wyczytasz z języka 1. Nasada, część centralna – wskazuje na pracę jelita cienkiego i grubego Blada – jelita nadpobudliwe; czerwona popękana – biegunki, bóle brzucha.
2. Nasada, części boczne – świadczy o pracy nerek. Blada – zapalenie dróg moczowych; czerwona – skąpomocz.
3. Środek powierzchni języka– świadczy o funkcjonowaniu żołądka. Blady
– niestrawność; czerwony – nadkwasota.
4. Boki środkowej części– odpowiedzialne za pracę śledziony. Blade – słaby apetyt; czerwone, popękane, suche – zakwasy w organizmie (mogą być powodem bólu mięśni).
5. Brzeg po stronie prawej – wskazuje na stan pęcherzyka żółciowego. Blady – stan zapalny pęcherzyka żółciowego; czerwony, popękany – może świadczyć o kamieniach w pęcherzyku.
6. Brzeg po stronie lewej – odzwierciedla stan wątroby. Blady – niedostateczna produkcja bilirubiny, składnika żółci; czerwony – zbyt wolny metabolizm.
7. Pole tuż przy koniuszku – świadczy o stanie płuc. Blade – mokry kaszel, niewydolność oddechu; czerwone – suchy kaszel.
8. Koniuszek języka – wskazuje na stan serca. Blady – osłabienie; czerwony – przyspieszona akcja serca, kołatanie.

Aleksandra Barcikowska