Potrzebę seksu wynikającą z nałogu Jacek zaspokajał "na boku". Nie chciał skrzywdzić żony

– Małżeństwo z seksoholikiem wykańcza psychicznie, ale nie odchodzę dla dobra dzieci – mówi 36-letnia Sylwia. Uzależnienie męża odkryła kilka lat po ślubie. Przyznał, że zdradzał ją już wcześniej, ale wierzył, że się zmieni. – Nie zmienił się, bo to nałóg, a z nałogu nie wychodzi się ot tak.

Sylwia jest z Jackiem (imiona bohaterów zmienione) od 14 lat. Mają dwie córki w wieku szkolnym. – Przeżyłam szok, kiedy odkryłam, że mój mąż jest uzależniony od seksu – przyznaje kobieta. Już wcześniej docierały do niej sygnały, że Jacka widywano z różnymi kobietami, ale je ignorowała. – Bardzo byłam zakochana i ufałam mu, nigdy wcześniej mnie nie zawiódł. Mieliśmy małe córeczki, więc nie dopuszczałam do siebie myśli, że mogłaby nam się rozpaść rodzina – opowiada Sylwia.

Zapewnia, że z Jackiem miała związek jak każdy inny, bez zdrad i wpadek – a przynajmniej o nich nie wiedziała, bo przez długi czas Jacek dobrze się maskował. – Aż przyszedł dzień, kiedy przeczytałam jego SMS-y, rozmowy na Messengerze i WhatsAppie i poczułam, że brakuje mi tchu. Wiem, że nie powinnam tego robić, ale zaczęłam mieć złe przeczucia, które się potwierdziły – mówi Sylwia.

W telefonie męża odkryła mnóstwo wiadomości do różnych kobiet. – Z części wynikało, że uprawiał z nimi seks, z części, że dopiero na ten seks się umawiał. Do jednej napisał wprost, że jest seksoholikiem i nie szuka niczego więcej, jak tylko jednorazowej przygody i pytał, czy jej to pasuje.

W jednej chwili Sylwia poczuła, że zawalił jej się świat. I że człowiek, obok którego codziennie budziła się oraz zasypiała, jest jej zupełnie obcy. – W pierwszej chwili pomyślałam: to koniec, rozwód. Jednak gdy ochłonęłam, wytłumaczyłam sobie, że to uzależnienie. Choroba. Powiedziałam sobie, że on nie robi tego celowo, żeby mnie zranić, tylko kieruje nim nałóg – relacjonuje 36-latka.

Seks, oprócz funkcji prokreacyjnych, pełni również funkcję więziotwórczą, jest więc ważnym elementem związku. Podczas pieszczot oraz orgazmu uwalniania jest oksytocyna, hormon, który wpływa na przywiązanie do partnera i poczucie bliskości. Od tego stanu można się uzależnić.

Według Światowej Organizacji Zdrowia na seksoholizm cierpi ok. 2–4 proc. populacji. Eksperci WHO umieścili ten nałóg na liście chorób psychicznych (ICD-11).

– U osób zmagających się z uzależnieniem pojawia się przymus planowania i dążenia do realizacji aktywności seksualnych, co absorbuje i pochłania czas – komentuje Sylwia Ligowska, psycholog i seksuolog Mind Health Centrum Zdrowia Psychicznego. – Z biegiem czasu może pojawić się również potrzeba zwiększenia bodźców poprzez realizowanie nowych fantazji, na przykład poprzez korzystanie z różnych form płatnych usług seksualnych, sadomasochizm, ostre formy BDSM i inne.

Jacek wyznał żonie, że w sidła seksoholizmu wpadł wiele lat wcześniej. Zakochał się w Sylwii, myślał, że małżeństwo i rodzina go zmienią. – Powiedział mi wtedy, że przez jakiś czas było ok, kontrolował się, ale po tym, jak urodziła się nasza pierwsza córka, a ja byłam w połogu, wszystko do niego wróciło. Jacek tak to sobie przetłumaczył, że dla mnie będzie starał się być jak najlepszym mężem, a dla dziewczynek jak najlepszym ojcem – i nie ukrywam, że był – mówi Sylwia. – A potrzebę seksu wynikającą z nałogu zaspokajał "na boku". Bardzo się pilnował, żebym niczego nie odkryła. Twierdził, że nie chciał mnie skrzywdzić.

Seksoholicy nieczęsto zgłaszają się na terapię. Chyba że są w stałym związku – wtedy mają motywację do pracy nad sobą. To pierwszy krok w dobrą stronę, jednak problem jest wielopiętrowy. "Łatwo jest wywołać wstyd w Polsce. Często widzę w swoim gabinecie klientów, których moje pytania zawstydzają" – nie kryje dr Agata Loewe, psychoterapeutka i seksuolożka w rozmowie z Wiktorem Krajewskim, autorem książki "Seksoholicy" (Prószyński Media 2021).

"Trafiają do mnie osoby z autodiagnozą seksoholizmu po innych terapiach. Sztandarowym przykładem jest mężczyzna, którego żona przyłapuje na zdradzie. Terapeuta siedzi i dziwi się, że skoro są szczęśliwym małżeństwem i jego żona jest piękna, po co on to robi. Ano właśnie robi, bo tam w środku jest poczucie pustki, które trzeba zapełnić i dostarczyć sobie wystarczającej ekscytacji" – dodaje dr Agata Loewe.

Pomocy często szukają partnerki i żony uzależnionych od seksu mężczyzn. Najczęściej zaczynają od internetu, bo są tu anonimowe. Aneta, z którą nawiązałam kontakt, od dawna przeczuwała, że mąż nie jest z nią szczery. Sam przyznał się do licznych zdrad i do tego, że ma problem. Poważny. – Ja zawsze będę to powtarzać: terapia, terapia i raz jeszcze terapia. Tylko to było w stanie uratować nasze małżeństwo, plus leki obniżające libido. Myślę, że bardzo ważne jest zrozumienie partnera będącego w nałogu, a nie jego potępienie. My bardzo dużo o tym rozmawialiśmy. Wiedziałam, że potrzeba dużo czasu, żeby M. się ogarnął. Miałam świadomość, że nie zawsze będzie ze mną w stu procentach szczery, ale terapia nas uratowała – mówi Aneta.

– Związek z osobą uzależnioną od seksu może przetrwać, ale będzie wymagał pracy – komentuje psycholog i seksuolog Sylwia Ligowska. – To, co możemy zrobić, to zasygnalizować pojawiający się problem oraz wspierać partnera. Nie możemy zmusić go do terapii. Pierwszym i najważniejszym krokiem ze strony osoby uzależnionej jest dostrzeżenie i zrozumienie, że ma się problem oraz chęć zmierzenia się z nim. Pamiętajmy, że jak w przypadku każdego innego uzależnienia, również to od seksu można leczyć.

Jacek, mąż Sylwii, w końcu poszedł na terapię. Dała efekt. Mimo to Sylwia nie kryje, że małżeństwo z seksoholikiem wykańcza psychicznie. – Nie odchodzę dla dobra dzieci, jednak prawda jest taka, że gdy Jacka nie ma, zastanawiam się, czy właśnie nie umówił się z jakąś kobietą. Ciągle obawiam się, że uzależnienie wróci – mówi Sylwia. – Wtedy, gdy odkryłam jego uzależnienie, Jacek przyznał, że zdradzał mnie już wcześniej, ale wierzył, że się zmieni. Nie zmienił się, bo to nałóg, a z nałogu nie wychodzi się ot tak.

Uzależnienie kontrolujące życie naszego partnera – jak podkreśla psycholog i seksuolog Sylwia Ligowska – nie powinno sprawiać, że sami przestajemy myśleć o sobie. – W pewnym momencie – wyjaśnia ekspertka – nasz partner lub partnerka może zechcieć realizować swoje potrzeby z nami, ale mamy prawo nie zgadzać się na jakąkolwiek aktywność, jeśli wykracza ona poza strefę naszych granic.

Ligowska dodaje, że życie z seksoholikiem, jak z każdą osobą uzależnioną, wiązać się może z trudnościami. – Każda podjęta przez nas decyzja o rozstaniu czy o pozostaniu w takim związku będzie obarczona konsekwencjami. Pamiętajmy, aby takiej decyzji nie podejmować pod wpływem chwili, dać sobie czas do namysłu, zmierzenia się ze swoją gotowością na niedogodności i problemy, które mogą się pojawić. Potrzebny jest też czas na obserwację swoich emocji, a w konsekwencji na wykonanie jak najlepszego dla nas kroku – sumuje ekspertka.

Zapraszamy na grupę FB - #Samodbałość. To tu będziemy informować na bieżąco o wywiadach, nowych historiach. Dołączcie do nas i zaproście wszystkie znajome. Czekamy na was!