Wtedy dostają ataków duszności, ich serce bije w przyspieszonym tempie, drżą ręce, pocą się, czują mdłości, szum w uszach, a w głowie jest tylko jedna myśl: żeby jak najszybciej znaleźć się w miejscu, gdzie będą sami.
Ludziom z fobią społeczną żyje się trudniej. Pomimo talentu i możliwości intelektualnych, gorzej radzą sobie ze zdobyciem wykształcenia, a potem pracy.