historia

Sny często nie są logiczne, bywają zagmatwane, sięgają do niewidocznych za dnia historii pisanych przez podświadomość. Dokładnie tego samego można spodziewać się po Hollywood, nie bez powodu nazywanym Fabryką Snów. Raymond Chandler, słynny autor czarnych kryminałów wspomniał, że dzielnica ma moralność jak papierowy kubek. Miałką, tanią, bez solidnych podstaw.

Życie rodzinne i erotyczne Aleksandra Wielkiego obrosło licznymi mitami. Oprócz Hefajstiona i rozmaitych faworytów u jego boku nie brakowało również kobiet.

W lipcu 1766 r. słynny wenecki uwodziciel, Giacomo Casanova, po kolejnej głośnej awanturze, opuścił Warszawę i obrał kierunek na Drezno. Po drodze postanowił odwiedzić księdza Bastianiego, który mieszkał we Wrocławiu na Ostrowie Tumskim. Casanova nie byłby sobą, gdyby i tam nie "nabroił".

Polacy niesłusznie pamiętają ją jako zdrajczynię i złą Niemkę, która zaprzedała państwo Piastów wrogom. Wypomina jej się grabież najważniejszych piastowskich precjozów. Ale co naprawdę kierowało królową Rychezą?

Dentyści w PRL-owskich "gabinetach na kółkach" leczyli zęby w czasach, gdy ból wciąż tłumiono wódką, płukankami z szałwii czy modlitwą do św. Apolonii. Rwaniem zajmował się kowal albo objazdowy cyrulik, a rodzina - jeśli w ogóle - miała jedną szczoteczkę dla wszystkich.

Na przełomie XIX i XX w. dzieciobójstwo było powszechne. Ciała niemowląt na ulicach nikogo nie dziwiły, a tzw. fabrykantki aniołków miały pełne ręce roboty.

Była pierwszą rzymską cesarzową, którą senat skazał na wymazanie z pamięci. Jej imię konsekwentnie usuwano z dokumentów, a jej podobizna nie mogła wisieć nie tylko w miejscach publicznych, ale nawet w domach prywatnych. Czym zasłużyła na taką nienawiść?

Średniowieczne obrazy ukazują Marię Magdalenę porośniętą włosami wszędzie poza twarzą, dłońmi i stopami. Ten włochaty kombinezon miał podtekst erotyczny.

Gdy objęła władzę, miała 50 lat i właśnie wyszła za mąż. Nie przeszkodziło to Zoe w miłosnych podbojach. Jej kochankowie znikali w podejrzanych okolicznościach.

Antyczni autorzy utrzymywali, że wizyta w greckim domu publicznym była tanim sposobem na zaspokojenie nawet najbardziej wyszukanych fantazji seksualnych. Ale czy przeciętnego helleńskiego zjadacza chleba naprawdę było stać na usługi hetery?

Prawdopodobnie żadna kobieta tej epoki nie zrobiła równie wiele, by zapewnić sobie dobrą śmierć. Jak na ironię – żadna też nie została po swym zgonie równie haniebnie potraktowana.

W czasach, gdy chłopskie chaty budowano z drewna i kryto strzechą, odgłosy nadciągającej burzy budziły prawdziwą trwogę u mieszkańców wsi. Wystarczyło jedno uderzenie pioruna, a całe gospodarstwo mogło pójść z dymem. Sprawę znacznie pogarszał popularny przesąd.

W połowie XIX wieku sam pomysł, że kobiety mogłyby zgłębiać medycynę, wydawał się wywrotową prowokacją. Do studiów medycznych zaczęto je dopuszczać w Ameryce. Gdy próbowano to zrobić w Imperium Rosyjskim, władze carskie natychmiast zainterweniowały.

Jadwiga Andegaweńska byłą zbyt młoda, by zrozumieć, co właśnie ją czeka. Nikt też nie zamierzał nawet pytać jej o zdanie. To nie była radosna ani nawet uroczysta chwila. Na dodatek pan młody w decydującym momencie… zapaskudził łóżko.

Nowożytni królowie i królowe nie mieli prywatnego życia. Każdy moment ich dnia był elementem publicznego spektaklu rozgrywanego na oczach setek dworzan i służących. Nawet z pozoru najbardziej intymne chwile urastały do rangi wydarzeń publicznych. I akt fizycznego dopełnienia małżeństwa nie był pod tym względem żadnym wyjątkiem.

Jeśli im się powiodło, mogły pracować długie lata, by po opadnięciu z sił wylądować w przytułku. Jeżeli miały mniej szczęścia, po kilku miesiącach lądowały na ulicy jako prostytutki. Ponad 95 proc. z nich nie założyło rodziny. Ich wynagrodzeniem były najczęściej resztki jedzenia po posiłkach gospodarzy i kąt do spania w kuchni.

Józefina de Beauharnais była największą miłością Napoleona Bonapartego. To jej imię miał szeptać na łożu śmierci, choć ich związek był co najmniej za burzliwy.

Książę siedmiogrodzki Stefan Batory nie mógłby zostać polskim królem, gdyby nie zgodził się poślubić posuniętej w latach, ekscentrycznej królewny. Anna Jagiellonka miała być jego partnerką, a nawet przeciwwagą dla jego pozycji. A kim została w rzeczywistości?

Nie ma chyba drugiego średniowiecznego obyczaju, który zyskałby sobie tak wielką niesławę. O prawie pierwszej nocy, ius primae noctis, słyszał każdy. Ale czy ten barbarzyński przepis naprawdę kiedyś obowiązywał?

Zakonnica, konkwistadorka, zabójczyni własnego brata, uczestniczka walk z Indianami, wyjęta spod prawa rozbójniczka, hazardzistka, lesbijka – te wszystkie określenia dotyczą tylko jednej osoby – Cataliny de Erauso.