historia

Anna Bochnak i Agnieszka Smołucha-Sładkowska dokonały czegoś, co nie udało się nikomu w ciągu ostatnich 200 lat. Badaczki z Krakowa odkryły, że na pewnej monecie zostały wpisane inicjały M.S. - Maciej Schilling. Wszystko wyszło na jaw w trakcie analizy odbitki.

Ponoć podmieniono ją w kołysce. Później wraz z siostrami stała się częścią haremu wuja. Wreszcie wydano ją za mąż w imię… przyjaźni polsko-rosyjskiej!

Dziś widok kobiety w mundurze nikogo nie dziwi, ale u progu II wojny światowej Polki musiały mocno się starać, by w ogóle pozwolono im "pomagać" wojsku.

Henryk VIII walczył o zalegalizowanie związku z Anną Boleyn przez cztery lata, by po zaledwie trzech latach od ślubu skazać ją na śmierć przez ścięcie. Królowa Anglii i Irlandii na szafot szła z podniesioną głową.

To nie pierwszy taki przypadek w kontekście rodziny Mieszka I. Siostra? Córka? Ustalcie sami. Do końca nie wiadomo nawet, czy Biała Knegini w ogóle istniała.

Pewnie wiele razy zastanawialiście się, skąd pochodzi wasza rodzina. Są tacy, którzy w tym celu studiują historię drzewa genealogicznego, ale jest prostszy sposób. Weź pod lupę swoje nazwisko.

Barbara Zápolya nosiła koronę polskich królowych bardzo krótko: tylko od roku 1512 do 1515. Odeszła młodo. Na pewno nie miała więcej niż 25 lat, a zdaniem części autorów była zaledwie dziewiętnastolatką. To by znaczyło, że żoną króla Polski Zygmunta Starego została jako dziewczyna siedemnastoletnia.

Nie była piękna, ale potrafiła rozkochać w sobie każdego. Nie była arystokratką, ale z łatwością uchodziła za przedstawicielkę wyższych sfer. Nie była wykształcona, ale potrafiła godzinami dyskutować o sztuce i literaturze w pięciu językach. Jej życiorys wystarczyłby na tuzin filmów sensacyjnych.

Sny często nie są logiczne, bywają zagmatwane, sięgają do niewidocznych za dnia historii pisanych przez podświadomość. Dokładnie tego samego można spodziewać się po Hollywood, nie bez powodu nazywanym Fabryką Snów. Raymond Chandler, słynny autor czarnych kryminałów wspomniał, że dzielnica ma moralność jak papierowy kubek. Miałką, tanią, bez solidnych podstaw.

Życie rodzinne i erotyczne Aleksandra Wielkiego obrosło licznymi mitami. Oprócz Hefajstiona i rozmaitych faworytów u jego boku nie brakowało również kobiet.

W lipcu 1766 r. słynny wenecki uwodziciel, Giacomo Casanova, po kolejnej głośnej awanturze, opuścił Warszawę i obrał kierunek na Drezno. Po drodze postanowił odwiedzić księdza Bastianiego, który mieszkał we Wrocławiu na Ostrowie Tumskim. Casanova nie byłby sobą, gdyby i tam nie "nabroił".

Polacy niesłusznie pamiętają ją jako zdrajczynię i złą Niemkę, która zaprzedała państwo Piastów wrogom. Wypomina jej się grabież najważniejszych piastowskich precjozów. Ale co naprawdę kierowało królową Rychezą?

Dentyści w PRL-owskich "gabinetach na kółkach" leczyli zęby w czasach, gdy ból wciąż tłumiono wódką, płukankami z szałwii czy modlitwą do św. Apolonii. Rwaniem zajmował się kowal albo objazdowy cyrulik, a rodzina - jeśli w ogóle - miała jedną szczoteczkę dla wszystkich.

Na przełomie XIX i XX w. dzieciobójstwo było powszechne. Ciała niemowląt na ulicach nikogo nie dziwiły, a tzw. fabrykantki aniołków miały pełne ręce roboty.

Była pierwszą rzymską cesarzową, którą senat skazał na wymazanie z pamięci. Jej imię konsekwentnie usuwano z dokumentów, a jej podobizna nie mogła wisieć nie tylko w miejscach publicznych, ale nawet w domach prywatnych. Czym zasłużyła na taką nienawiść?

Średniowieczne obrazy ukazują Marię Magdalenę porośniętą włosami wszędzie poza twarzą, dłońmi i stopami. Ten włochaty kombinezon miał podtekst erotyczny.

Gdy objęła władzę, miała 50 lat i właśnie wyszła za mąż. Nie przeszkodziło to Zoe w miłosnych podbojach. Jej kochankowie znikali w podejrzanych okolicznościach.

Antyczni autorzy utrzymywali, że wizyta w greckim domu publicznym była tanim sposobem na zaspokojenie nawet najbardziej wyszukanych fantazji seksualnych. Ale czy przeciętnego helleńskiego zjadacza chleba naprawdę było stać na usługi hetery?

Prawdopodobnie żadna kobieta tej epoki nie zrobiła równie wiele, by zapewnić sobie dobrą śmierć. Jak na ironię – żadna też nie została po swym zgonie równie haniebnie potraktowana.

W czasach, gdy chłopskie chaty budowano z drewna i kryto strzechą, odgłosy nadciągającej burzy budziły prawdziwą trwogę u mieszkańców wsi. Wystarczyło jedno uderzenie pioruna, a całe gospodarstwo mogło pójść z dymem. Sprawę znacznie pogarszał popularny przesąd.