narcyz

Związek z narcyzem to najgorsza rzecz, jaka może nas spotkać. Denise Isaacs, prawniczka zajmująca się rozwodami, mówi kobietom, po czym poznać, że tkwią w toksycznej relacji.

Utrzymanie zdrowej relacji między dwojgiem ludzi nie zawsze jest proste. Problemy w związku mogą narastać stopniowo, a ty możesz nie zdawać sobie z nich sprawy. Być może nieświadomie jesteś ofiarą neggingu, który twój partner uprawia w niecnym celu.

Jak wskazuje specjalistka — niektóre błędy rodzicielskie mogą rozwinąć u dzieci narcystyczne zaburzenia osobowości. Okazuje się, że istnieją cztery różne typy narcyzów. Może masz do czynienia choć z jednym z nich, albo nie chcesz, żeby stało się nim twoje dziecko? Sprawdź, jak tego uniknąć.

Osoby te są podatne na wpływy. Często nie zdają sobie sprawy, że zostały uwikłane w gierkę, której celem jest wyeliminowanie kogoś, kto tak naprawdę sam jest ofiarą. Przez to sami, zazwyczaj nieświadomie, przyczyniają się do rozsiewania manipulacji.

- Jest nieśmiały, niepewny, wycofany. Sprawia wrażenie łagodnej, skromnej i cichej osoby. Ale pod tym, co jest widoczne, kryje się wyparty psychologiczny rdzeń wielkich oczekiwań i uprawnień. A z tym wiąże się tendencja do wyzysku i nadużywania innych – mówi terapeutka Katarzyna Lorecka, która o ukrytym narcyzie rozmawia z Katarzyną Trębacką.

Twój partner jest maksymalnie zaabsorbowany sobą, lekceważy innych, ale też nigdy nie przyznaje się do błędów i nie przeprasza? To mogą być sygnały świadczące o tym, że jest narcyzem. Poznaj je wszystkie.

Partner z osobowością narcystyczną albo socjopatyczną nigdy nie zostawi cię w spokoju – nawet gdy związek się rozpadnie. Potrzebuje ofiary. Będzie cię osaczał, wciągał w swoją grę, a gdy zmiękniesz, przejmie nad tobą kontrolę. Jedyna rada? Uciekać.

W obszarze czucia swojego prawdziwego "ja" narcyz ma pustkę, dziurę, która zionie przerażeniem, samotnością, odrzuceniem, wstydem i lękiem. W procesie rozwoju nie wytworzyło się u niego poczucie pewności siebie, poczucie istnienia i tego, kim i jakim się jest – mówi psychoterapeutka Katarzyna Hołda z Centrum Dobrej Terapii w Krakowie, która o narcyzie rozmawia z Katarzyną Trębacką.

Relacja z narcyzem to koszmar na co dzień, w małych lub większych dawkach. Taki partner kontroluje, upokarza, wyśmiewa, choć sam ma niewiele do zaoferowania, roztacza wokół siebie aurę wyjątkowości. Po zakończonej relacji z narcyzem jeszcze długo można odczuwać jej skutki.

Typ Piotrusia Pana jest dla kobiet ziszczeniem marzeń o idealnym partnerze. Na początku to delikatny kochanek, który potrafi rozkochać w sobie każdą dziewczynę. Czar pryska, gdy musi stawić czoła pierwszym poważnym decyzjom.

Przegląd badań z ostatnich 30 lat wskazuje, że mężczyźni, bez względu na wiek, cechują się zazwyczaj wyższym poziomem narcyzmu niż kobiety.

Czy często zdarza ci się słyszeć od swojego partnera, że wszelkim waszym niepowodzeniom i konfliktom to właśnie ty jesteś winna? Albo kiedy cię obrazi, zamiast przeprosin dowiadujesz się, że to ty go sprowokowałaś? Być może twój facet cierpi na narcystyczne zaburzenie osobowości.

Ten mitologiczny pałał miłością do swojego odbicia w tafli wody. Ten, z którym obcujesz na co dzień, manipuluje tobą, sprawia, że czujesz się słaba, niezbyt atrakcyjna.

Agata przyszła na terapię, bo nie lubi siebie, nie jest w stanie siebie zaakceptować. Prosiła o pomoc, aby mogła wreszcie uspokoić się i poczuć radość życia. Agata nie potrafi budować głębokich i trwałych relacji z ludźmi, nikomu nie ufa, nie wierzy, że ktoś mógłby naprawdę ją pokochać.

Mit o Narcyzie jest powszechnie znany: piękny młodzieniec zakochuje się we własnym odbiciu i nieszczęśliwy z tęsknoty umiera. Psychologowie od pewnego czasu alarmują, że narcyzm staje się charakterystycznym zaburzeniem współczesnych czasów.

Zwykle zaczyna się obiecująco. Ona poznaje mężczyznę, który jest czarujący, interesujący, ma pasję i ciekawą pracę. Stara się więc jak może, żeby go wspierać, spełnić oczekiwania tego cudownego faceta. Myśli, że złapała Pana Boga za nogi. Pieje więc z zachwytu nad swoim ukochanym, a on rośnie w siłę. I sama nie wie kiedy staje się pomocą domową, kochanką, a nawet psychologiem, tylko nie partnerką.