wieś

Urzędnicy wybrali najpiękniejszą wieś w Małopolsce. Tym razem została nią Węglówka w gminie Wiśniowa. W sumie przyznano wsparcie 37 sołectwom, na łączną kwotę ponad pół miliona.

Dawne chłopki od świtu do nocy miały ręce pełne roboty. W czasach, gdy na wsi nikt nawet nie myślał o bieżącej wodzie w chatach, jedną z najbardziej czasochłonnych prac domowych stanowiło pranie. Nieważne, czy z nieba lał się żar, czy panowały siarczyste mrozy, bielizna musiała być uprana. Oto jak 150 lat temu wyglądał cały ten mozolny proces.

Życie dawnych chłopów stanowiło ciągłą walkę o przetrwanie. Zaledwie około połowa wiejskich dzieci osiągała pełnoletność. Na tych, którym się to udało czekało kilkadziesiąt lat harówki w pocie czoła. Oczywiście, o ile nie padli ofiarą choroby lub cyklicznie powtarzających się klęsk głodu.

Dentyści w PRL-owskich "gabinetach na kółkach" leczyli zęby w czasach, gdy ból wciąż tłumiono wódką, płukankami z szałwii czy modlitwą do św. Apolonii. Rwaniem zajmował się kowal albo objazdowy cyrulik, a rodzina - jeśli w ogóle - miała jedną szczoteczkę dla wszystkich.

Choć na Śląsku znajduje się całkiem dużo miejscowości z zaskakująco małą liczbą mieszkańców, najmniejsza wieś w Polsce znajduje się gdzie indziej. Śląską rekordzistką jest natomiast Ligota Tworkowska, w której są zameldowane jedynie cztery osoby.

- Nasze koszty to około tysiąc złotych miesięcznie. W tym jest woda, prąd, drewno na opał, drobne naprawy, internet, inne bieżące wydatki. Jedzenie kupujemy wspólnie z kilkoma osobami i płacimy za nie ok. 600-700 zł miesięcznie za osobę - mówi Marta Witecka, instruktora jogi, która mieszka w jurcie.

Wydawano je za mąż bez ich woli, dorzucano krowę, by szybciej się ich pozbyć. Później wypełniały "obowiązek małżeński", rodziły co roku. Harowały w polu od świtu do zmierzchu. Klepały biedę, chodziły boso. By pozbyć się kolejnej ciąży, wkładały do dróg rodnych końskie łajno. Tak wyglądał los kobiet na polskiej wsi zaledwie 100 lat temu.

Na początku epoki nowożytnej powszechnie przyjmowano, że wiejskie zagrody w Polsce są własnością samych chłopów i że w związku z tym mogą oni swobodnie przekazywać je w spadku dzieciom lub żonom. U schyłku epoki prawo do chaty, obejścia, a tym bardziej pola uchodziło już jednak za relikt przeszłości. A panowie folwarczni zaczęli rozmyślnie prowadzić bezwzględną "politykę rodzinną".

- Na początku nie wiedziałam kompletnie, czym się różni stodoła od obory – przyznaje Marta Koźluk, która Szczecin zamieniła na wieś Anielino. - Zaufałam mężowi i jego rozeznaniu w temacie. Nie miałam też pojęcia o uprawie roślin. Moim jedynym doświadczeniem było sianie rzeżuchy - nie ukrywa. Zielonego pojęcia o wsi nie miała również Anna Karpowicz, która obecnie współprowadzi z mężem gospodarstwo we wsi Krzyżewo. - Ja, baba z miasta, doję krowy - śmieje się. - Powód? Zakochałam się w rolniku – wyznaje.

Marta Manowska kocha podróżować. Jak tylko ma przerwę w nagraniach do programów telewizyjnych, pakuje plecak i planuje bliższe lub dalsze wyprawy. Właśnie teraz jest na urlopie, który relacjonuje na Instagramie. "Poranki w raju" – napisała pod jednym z opublikowanych zdjęć. Jest w egzotycznym kraju? Nic bardziej mylnego.

Emilia Korolczuk wyznała, co dzieje się podczas otwarcia sezonu turystycznego na jej ranczu. Rolniczka przyznaje, że miała przykre doświadczenia z niektórymi gośćmi. Z tego też względu na ten sezon zaplanowała dla chcących odwiedzić ranczo pewne zmiany.

Program "Rolnik szuka żony" ogląda średnio 3,5 mln widzów. W ostatnią niedzielę Telewizja Polska wyemitowała pierwszy odcinek nowego sezonu, w którym to rolnicy i rolniczki czytali przed kamerą listy od osób zainteresowanych wzięciem udziału w misyjnym show. Ich wybór – nie wiadomo, czy ze względu na preferencje rolników, czy też specyficzny montaż – okazał się, delikatnie mówiąc, tendencyjny. Kobiety z wyższym wykształceniem, które kończą lub ukończyły wymagający kierunek, nie miały bowiem szans na rozpoczęcie znajomości z rolnikami. Czy to wyłącznie przypadek?

– My, młode kobiety mieszkające na wsi, lubimy się ładnie ubrać, nawet idąc do pracy w oborze czy na gospodarstwie – mówi Joanna Łaszewska, która wraz z rodzicami prowadzi gospodarstwo na Kujawach. Rolniczka opowiada, jak wygląda życie współczesnych kobiet na wsi i czemu zdjęcie z traktorem stało się bardziej pożądane niż fotka z luksusową torebką.

Emilia Korolczuk z serialu dokumentalnego "Rolnicy. Podlasie" to bez wątpienia jedna z najsławniejszych rolniczek w kraju. W związku z tym pani sołtys wsi Laszki koło Zabłudowa dobrze wie, z czym wiąże się popularność. Mimo wszystko Korolczuk, która jest w 6. miesiącu ciąży, ostatnio zaczęła tracić cierpliwość.

- Dzieci w rodzinach rolniczych uczone są pracy, są dużo bardziej odporne na stres, dużo bardziej zaradne i zdrowsze - powiedział na antenie TVP Info minister rolnictwa i rozwoju wsi Grzegorz Puda. Sprawdziliśmy, czy faktycznie życie na wsi wiąże się z mniejszym stresem nastolatków i czy można generalizować - jak minister rolnictwa i określać młodzież z miasta "pokoleniem dobrobytu"?

Edyta Pazura niewątpliwie lubi uwieczniać swoje przeżycia na zdjęciach, a następnie publikować je w sieci. Ostatnio pokazała zdjęcie zrobione podczas pobytu na wsi.

Dom z ogrodem, cisza i spokój… Tak większość Polaków wyobraża sobie życie na emeryturze. Panią Krystynę niska emerytura zmusiła do przeprowadzki. – Nie chciałam mieszkać z daleka od wnuków i życia miejskiego, ale za 1200 zł nie utrzymam się w mieście – mówi wprost.

- "Słyszałaś o Kaśce?"- pyta mnie niegdyś z przejęciem znajoma. Robię oczy jak pięć złotych, w głowie myśli złowieszcze, bowiem ton jej głosu nie wskazuje na nic dobrego. Pytam więc: "Choroba jakaś? Nie daj Bóg rak?"- "Nie. Na wsi została, krowy doi. Biedna..." - i uświadamiam sobie, że wieś bywa równoznaczna z końcem świata, a przecież są osoby, dla których jest ona świata początkiem.

Jak dziewczyna to tylko ze wsi i najlepiej z hektarami. Kamil i Hubert szukają miłości i rąk do pracy. Nie interesują ich panie robiące karierę, ale takie, które nie będą bały się wejść do obory albo wsiąść na ciągnik.

Mezalians dla większości z nas to abstrakcyjne pojęcie znane z literatury. Okazuje się jednak, że związek wykształconej kobiety z miasta i rolnika wciąż budzi sprzeciw otoczenia. Spotkała się z nim 29-letnia Milena, która dla Tomka zdecydowała się porzucić dotychczasowe życie.