złość

Każdy odczuwa czasem złość. To nic złego, o ile umiemy sobie z nią radzić. Przeczytaj o lepszych sposobach na złość niż tłuczenie talerzy.

Ktoś znowu zajechał ci drogę, szef wyprowadził cię z równowagi. Czasami wystarczy iskra, żeby doszło do wybuchu. Jak zapanować nad emocjami? Plan zakłada 5 kroków – przejdź je i nie wkurzaj się tak!

Teoretycznie nie powinniśmy mieć problemu ze zdefiniowaniem złych emocji. Gniew to gniew, smutek to smutek, wiadomo. Czy jednak wiemy, skąd one naprawdę się biorą, co znaczą i w zasadzie, po co są? Warto je rozpracować i potraktować jako wewnętrzny GPS.

Często przełykamy gorzką pigułkę i powstrzymujemy chęć wykrzyczenia komuś w twarz, co o nim myślimy, bo nie chcemy robić zamieszania, kłopotu. I ok, bądźmy miłe. Ale nie bójmy się też uderzyć pięścią w stół, kiedy ktoś nas lekceważy czy oszukuje. Nie rób afery? A może właśnie zrób!

Złośliwość leży w naturze każdego z nas, ale niektórzy przejawiają większe natężenie tej cechy – doszli do wniosku amerykańscy naukowcy, a wyniki swoich badań zamieścili w czasopiśmie „Psychological Assessment”.

Złość postrzegana jest jako emocja destrukcyjna. A gdyby tak spojrzeć na nią jak na nauczycielkę? Zrozumienie jej przyczyn to pierwszy krok do poznania siebie.
Złość to ważna emocja – informuje, że nasze granice zostały przekroczone. Nie chodzi o to, by jej nie odczuwać, ale by nie pozwolić na to, by przerodziła się w agresję lub przemoc.

Zaprzeczamy temu, co czujemy, gdyż potrzebujemy akceptacji otoczenia - nie chcemy, aby postrzegano nas jako słabych i zbyt emocjonalnych. Boimy się przyznać - sami przed sobą i przed innymi - że przeżywamy: złość, smutek, gorycz, żal, bezradność, bezsilność, lęk, rozpacz, rozczarowanie...

Kobiety za kierownicą, częściej niż mężczyźni, używają agresywnych wyrażeń w stosunku do innych kierowców.

Jakież życie byłoby piękne, gdyby wokół nas byli sami przyjaźnie nastawieni ludzie, odpowiadający naszym upodobaniom. Jakże miło by było, gdyby nic nie wzbudzało naszej złości, nie budziło lęku i nie uprzykrzało życia.

Emocje i uczucia są istotną częścią ludzkiej natury. Nie możemy ich nie odczuwać, pojawiają się na skutek tego, co się wydarza, okoliczności, komunikatów innych osób, własnych myśli. W języku potocznym i w literaturze słowa „emocje” i „uczucia” są często używane zamiennie. Jest jednak między nimi pewna różnica.

Często myślimy o złości, utożsamiając ją z reakcjami pod jej wpływem – atakami, agresją, złośliwością, przemocą. Złość jednak to nie jest zachowanie; złość to emocja. Bardzo niewygodna, doskwierająca, więc mamy tendencje do tego, aby jej unikać, uciekać od niej.

Osądzanie to ciągła ocena rzeczy i ludzi jako właściwych albo niewłaściwych, dobrych albo złych, korzystnych lub niekorzystnych itp. Osądzanie innych i/lub samego siebie jest przyczyną wielu niewygodnych emocji, niezadowolenia z życia, trudnych stanów wewnętrznych.

Czasem tak bywa, że oceniamy innych ludzi jako trudnych, toksycznych, mamy ich dość, nie chcemy z nimi przebywać. Ich zachowania, postawy, styl bycia drażnią nas, wywołują irytację, często objawiającą się agresją słowną, docinkami, krytyką, atakami albo ucieczką z relacji.

Są ludzie, których lubimy i myślimy o nich sympatycznie, ciepło. Ale są też często tacy wokół nas, których określamy jako niemiłych, antypatycznych, nawet toksycznych. Patrzymy na nich z niechęcią i mamy negatywne skojarzenia, wywołujące wiele niewygodnych emocji.

Zdarza się w różnych sytuacjach życiowych, że przeżywamy zawody, poczucie krzywdy, złość, żal, smutek. Obwiniamy wtedy o to zwykle osobę, w relacji z którą zdarzyło się coś trudnego dla nas. W istocie jednak reagujemy tak nie na osobę, lecz na swoje własne emocje.

Czasami nie potrafimy policzyć do 10. i spokojnie wyłożyć swoich racji. Czy kontrolowanie gniewu, to sztuka, której można się nauczyć?

Złość jest emocją, która jest mocno społecznie napiętnowana. Nie należy się nadmiernie złościć i tego okazywać. Złość kojarzy się nam z tupiącym, czerwonym na policzkach dzieckiem, które buntuje się przeciwko światu.

W przypadku osób cierpiących na choroby sercowo-naczyniowe tłumienie złości może prawie trzykrotnie zwiększyć ryzyko zawału i przedwczesnej śmierci - informują naukowcy na łamach "American Journal of Cardiology".