Bieganie rano. Wady i zalety porannego joggingu

Organizacja porannego joggingu nie należy do spraw najprostszych. Wiele osób niejednokrotnie planowało, że następnego dnia zrywa się skoro świt i udaje się na poranną przebieżkę. Być może i ty jesteś w tej grupie, więc aby pomóc ci zrealizować ten plan, sugerujemy, jak przygotować się do biegania rano.

Pierwszą ważną sprawą jest odpowiednia ilość snu. Sen, który zregeneruje organizm powinien trwać 7-8 h. Ośmiogodzinny sen ułatwi poranną pobudkę i doda sił do biegania rano. Po drugie, dzień wcześniej, najlepiej wieczorem, przygotuj sobie lekką przekąskę, którą będzie można zjeść przed rozpoczęciem treningu. Podobnie, przygotuj sobie ubranie i buty, oczywiście zgodne z warunkami atmosferycznymi.

Dokładnie zaplanuj sobie cały poranek z dokładnością do 5 minut. Nie dopuszczaj do siebie wątpliwości ani nie odkładaj pierwszego treningu na kolejny dzień. Zastosuj metodę, że dziś idziesz pobiegać tylko na 10 minut. Najtrudniejszy jest pierwszy krok, jak już zaczniesz rano biegać, reszta przyjdzie sama.

Niewątpliwą zaletą biegania rano jest pobudzenie organizmu, który jeszcze niedawno tkwił w głębokim śnie. Przyspieszone tętno, zwiększone krążenie krwi oraz dotlenienie organizmu sprawiają, że działamy na szybszych obrotach już od samego świtu. Ponadto dotleniony mózg pracuje znacznie efektywniej. Bieganie rano jest polecane osobom, które się odchudzają, gdyż poranne treningi przyspieszają metabolizm. Szczególnie bieganie interwałowe wpływa na poprawę procesów metabolicznych.

Bieganie rano wpływa również na siłę naszego charakteru. Przede wszystkim codzienne pobudki na poranny jogging uczą dyscypliny, organizacji czasu oraz pomagają ustalić regularny rytm dnia. Poranny bieg także uszczęśliwia, co jest spowodowane wyższym stężeniem endorfin. A zaczynanie dnia od dobrego nastroju to przepis na sukces.

Mimo licznych zalet, bieganie rano ma też swoje wady. Po pierwsze, o poranku nasze ciało jest bardziej narażone na kontuzje. Wynika to z faktu, iż po głębokim śnie, ciało nie jest rozruszane, a stawy mogą być lekko zesztywniałe. Aby wyeliminować ryzyko kontuzji, każde poranne bieganie należy zacząć od przynajmniej 15-minutowej rozgrzewki.

Bieganie rano często łączy się z bieganiem na czczo. Jeśli nie zdążysz przygotować sobie lekkiego posiłku i wyruszysz na bieganie z pustym żołądkiem, możesz liczyć się z zasłabnięciem czy omdleniami. Porannego biegania na czczo powinny także unikać kobiety w ciąży, osoby o niskim ciśnieniu czy osoby starsze.

Wadą biegania rano na czczo jest także większa utrata masy mięśniowej. W normalnych warunkach podczas wysiłku fizycznego energia jest czerpana z zapasów glikogenu, które są magazynowane w mięśniach i w wątrobie. W przypadku biegania na czczo rano, zapasy glikogenu są niewielkie i energia jest czerpana z tkanki tłuszczowej i mięśniowej. Bieganie rano na czczo jest polecane osobom z lekką nadwagą, ponieważ w ich przypadku spalać się będzie tkanka tłuszczowa, co nie doprowadzi do katabolizmu mięśniowego.