Endomorfik - budowa ciała, dieta i trening

Somatotyp oznacza typ budowy ciała. Trzy podstawowe somatotypy zostały opisane w 1940 roku przez Williama Sheldona. Ta typologia opierała się na temperamencie osób przy dokonaniu pomiarów odpowiednich proporcji w ich budowie ciała. Proporcje były oceniane w skali od 1 do 7, a wyniki zostały przedstawione w postaci trzycyfrowej, gdzie każda cyfra odpowiadała natężeniu danego wymiaru.

Wyodrębnienie trzech głównych somatotypów opiera się na skrajnie wysokich lub skrajnie niskich natężeniach danych cech. Teoretycznie rzecz ujmując istnieją 343 możliwe typy budowy ciała, jednak większość ludzkiej populacji można przydzielić do ok. 80 z nich. Endomorfik, ektomorfik i mezomorfik to typy ze skrajnymi wskaźnikami cech.

Trudno jednoznacznie określić danego człowieka jako typ całkowicie endomorficzny czy ektomorficzny. Przyjrzyjmy się jednemu z tych trzech typów. Jakie cechy wyróżniają endomorfika?

Typ budowy endomorfika charakteryzuje się figurą w ksztłacie litery “O”. Endomorficy to osoby tęgie, a czasem nawet otyłe. Charakteryzuje ich duża siła fizyczna i dość powolna przemiana materii. Wśród cech wyróżniających sylwetkę endomorfika, wymienia się szerokie barki i biodra, masywne łydki i uda, brak wcięcia talii, duży brzuch, raczej niski wzrost oraz wysoki poziom tkanki tłuszczowej przy jednoczesnej dużej masie mięśniowej.

Ponadto endomorficy zazwyczaj mają dużą, okrągłą głowę bez widocznych kości twarzy. Rysy ich twarzy są miękkie, a policzki pucułowate. Plecy są szerokie, ale bez zaznaczonych mięśni, a klatka piersiowa jest zdecydowanie szersza w swojej dolnej części. Ręce endomorfików są krótkie, a ramiona masywne.

W rzeczywistości bardzo rzadko spotyka się osoby o budowie czysto endomorficznej. Najczęściej cechy sylwetki wskazują na endomorficzne tendencje. Endomorficy ponadto często posiadają cechy mezomorfików, rzadziej ektomorfików.

Typ budowy ciała różni się ze względu na płeć. Mężczyźni o typie endomorficznym wyróżniają się masywną budową ciała. Często mają krótką szyję, szerokie barki, duże uda i wydatny brzuch. Panowie endomorficy narzekają również na tendencję odkładania się tkanki tłuszczowej w okolicy klatki piersiowej, co daje efekt “kobiecych piersi”.

Kobiety z budową endomorficzną natomiast cechują się dużymi piersiami, wydatną pupą oraz szerokimi biodrami. Zazwyczaj brakuje im wyraźnego wcięcia w talii, a tkanka tłuszczowa odkłada się w dolnych partiach ciała. Panie endomorficzki mają typ sylwetki klepsydry lub gruszki.

Endomorficy mają tendencję do tycia, dlatego ich dieta zazwyczaj jest dietą redukcyjną opartą na warzywach, owocach i chudym mięsie. Z diety endomorfika należy wykluczyć warzywa strączkowe, białą mąkę, dużą ilość nabiału, a także węglowodany proste. Endomorficy powinni się pożegnać z fast foodami, żywnością przetworzoną i przede wszystkim ze sztucznie słodzonymi napojami.

W diecie endomorfików istotną rolę spełnia woda, która podkręci metabolizm, nawodni organizm, a także zredukuje poziom wody podskórnej wraz z nagromadzoną tkanką tłuszczową.

Endomorficy powinni zróżnicować swój trening i wykonywać jak najwięcej ćwiczeń aerobowych i anaerobowych. Treningi interwałowe oraz ćwiczenia cardio zawsze powinny być wykonywane po treningach siłowych. Endomorficy powinni wykonywać ćwiczenia wielostawowe z obciążeniem, ale dla zachowania proporcjonalnej sylwetki nie mogą zapomnieć o ćwiczeniach izolowanych.