Hipoglikemia reaktywna - przyczyny, objawy i leczenie

Hipoglikemia reaktywna według ustaleń U.S. National Institute of Health oznacza spadek poziomu glukozy poniżej 55 mg/dl ok. 4-5 godzin po spożyciu posiłku wysokowęglowodanowego. Hipoglikemia reaktywna jest stanem niedocukrzenia, co oznacza zaburzenia gospodarki węglowodanowej.

Norma cukru we krwi na czczo powinna wynosić ok. 54-90 mg/dl. Natomiast prawidłowa glikemia po posiłku przyjmuje wartości wyższe niż 126 mg/dl i niższe niż 140 mg/dl. U osób zdrowych poziom glukozy wzrasta ok. 10 minut po rozpoczęciu posiłku, a poziom maksymalny osiąga po ok. godzinie.

Do swoich standardowych wartości powraca z kolei po 2-3 godzinach od posiłku. U osób, u których nie stwierdza się wzrostu poziomu glukozy po posiłku zazwyczaj diagnozuje się hipoglikemię reaktywną.

Istnieje kilka przyczyn hipoglikemii reaktywnej. Jedną z nich jest początkowy etap cukrzycy typu 2. Hipoglikemia reaktywna jest wówczas wynikiem zaburzenia natychmiastowego wydzielania insuliny po posiłku. Hipoglikemia reaktywna pojawia się się także u osób po resekcji żołądka czy jelita grubego.

Inną przyczyną hipoglikemii poposiłkowej mogą być zaburzenia metaboliczne, a w tym nietolerancja fruktozy, nadwrażliwość na leucynę czy galaktozemia.

Hipoglikemii reaktywnej towarzyszą charakterystyczne objawy ze strony centralnego układu nerwowego, a w tym osłabienie, zmęczenie, spowolnione myślenie, mrowienie, drgawki, uczucie głodu, zawroty głowy czy omdlenia.

Do objawów hipoglikemii zalicza się także niepokój, kołatanie serca, drżenie rąk, rozszerzenie źrenic, wahania nastroju, bezsenność, niewyraźne widzenie, problemy z mówieniem, ataki paniki, a także fobie. W skrajnych sytuacjach hipoglikemia reaktywna może doprowadzić do śpiączki.

Pierwszym krokiem do zwalczenia hipoglikemii reaktywnej jest odpowiednie skomponowanie swojej diety. Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia hipoglikemii reaktywnej, należy spożywać mniejsze posiłki, 4-5 razy na dobę tak, by przerwa między nimi nie trwała dłużej niż 3 godziny Posiłki powinny składać się z węglowodanów złożonych, pełnowartościowego białka i tłuszczy. Produkty powinny posiadać niski wskaźnik indeksu glikemicznego.

Dieta osób ze skłonnościami do hipoglikemii reaktywnej powinna być wzbogacona o pieczywo z mąki z grubego przemiału, kasze, razowe makarony, brązowy ryż, płatki owsiane, pomidory, ogórki, jabłka, drób i chude wędliny, ryby i oliwę z oliwek.

Z diety należy wykluczyć produkty, które zawierają sacharozę, a w tym miód, dżemy, słodycze, jasne pieczywo czy oczyszczony ryż. Należy też unikać bardzo słodkich owoców zawierających dużo cukrów, a więc bananów, winogron czy gruszek. Warzywa najlepiej spożywać na surowo, gdyż po ugotowaniu podwyższa się ich wskaźnik indeksu glikemicznego.