Krasnokwiat (Haemanthus) swą nazwę wywodzi z języka greckiego. „Haema” oznacza krew, „anthos” - kwiat.
Krasnokwiat (Haemanthus) swą nazwę wywodzi z języka greckiego. „Haema” oznacza krew, „anthos” - kwiat. Według jednych źródeł nazwany tak został ze względu na czerwone plamy, występujące na białej cebuli oraz na czerwony sok, który wypływa w miejscu zranienia rośliny. Inne źródła podają, że nazwa odnosi się do krwistego koloru kwiatów.
Pochodzi z Afryki Południowej. Należy do rodziny amarylkowatych (Amaryllidaceae) i jest blisko spokrewniony z amarylisem oraz kliwią. Do rodzaju Haemanthus należy prawie 60 gatunków roślin, ale do uprawy trafiło tylko kilka z nich:
- Haemanthus albiflos – o mięsistych, półokrągłych, szerokich liściach i białym, pędzlowatym kwiatostanie z białymi, mięsistymi, półokrągło zakończonymi płatkami.
- Haemanthus coccineus – podobny do Haemanthus albiflos, różni się tylko kolorem kwiatostanu – jest czerwony.
- Haemanthus puniceus – podobny do Haemanthus katharinae, o bardzo pofalowanych, jasnozielonych liściach i czerwonym kwiatostanie.
- Haemanthus sanguineus – o zielonych, długich, ostro zakończonych liściach i czerwono- pomarańczowym kwiatostanie, otoczonym ostro zakończonymi płatkami.
Krasnokwiat Katarzyny (Haemanthus katharinae) jest przepiękną rośliną cebulową. Z cebuli, o średnicy do 15 cm, wyrastają szerokie, grube liście w soczystozielonym kolorze. Są gładkie, lśniące, lekko falowane przy nerwie głównym. Dorastają do 35 cm. Na nakrapianej łodydze (o długości 50–60 cm) osadzone są gwiaździste, koralowe kwiaty z długimi, czerwonymi pręcikami, zebrane w kulisty kwiatostan. W zależności od odmiany osiąga on średnicę do 30 cm. Kwitnie najczęściej latem. Po kwitnieniu na większości szypułek pojawiają się koralowo-czerwone jagody. Jeśli chcemy uzyskać nasiona - czekamy, aż owoce dojrzeją. Gdy chcemy, by roślina zakwitła w kolejnym roku - usuwamy kwiatostan tuż przy nasadzie.
Do uprawy najlepsze jest miejsce jasne, ale nie bezpośrednio nasłonecznione. Zbyt ostre światło powoduje żółknięcie i zwijanie się liści. Jeśli roślina ma zbyt ciemno – nie kwitnie. Aby wydłużyć okres kwitnienia musimy przestawić ją w półcień i obniżyć temperaturę w pomieszczeniu.
Krasnokwiat Katarzyny najlepiej rośnie w temperaturze 20 - 23°C. Gdy zakwitnie – obniżamy temperaturę do 18-20°C. Zimą – w okresie spoczynku – roślinę możemy trzymać na parapecie północnego okna.
Od wiosny do jesieni ziemia w doniczce musi być stale wilgotna, zwłaszcza w czasie kwitnienia. Gdy roślina wchodzi w okres spoczynku ograniczamy podlewanie, utrzymując ziemię prawie suchą przez 3 – 4 miesiące. Wilgoć w powietrzu korzystnie wpływa na liście. Możemy je także raz na tydzień spryskiwać miękką wodą, zmywając przy okazji kurz.
Raz na miesiąc, w okresie wzrostu, dokarmiamy krasnokwiat rozcieńczonym płynnym nawozem wieloskładnikowym. Pamiętać musimy, że nadmiar nawozu szkodzi roślinie - opóźnia zakwitanie i zaburza wchodzenie w okres spoczynku.
Krasnokwiat nie lubi przesadzania. Lepiej kwitnie, gdy cebula silniej się rozrośnie. Doniczkę zmieniamy na większą, gdy korzenie nie mieszczą się już w starej. Przesadzamy roślinę wczesną wiosną. Cebulę sadzimy tak, żeby prawie połowa wystawała nad powierzchnią ziemi do doniczki o 5 cm większej od średnicy cebuli. Zamiast przesadzać roślinę, co roku usuwamy wierzchnią, kilkucentymetrową warstwę ziemi, którą zastępujemy świeżym, żyznym podłożem. Najlepsza jest mieszanina ziemi ogrodowej, liściastej oraz piasku. Na dno doniczki koniecznie kładziemy drenaż.
Roślinę możemy rozmnażać z nasion oraz z cebul przybyszowych:
- Nasiona szybko tracą zdolność kiełkowania, dlatego wysiewamy je zaraz po zbiorze, wyjmując wcześniej z jagody. Siewki pikujemy pojedynczo do małych doniczek, gdy wytworzą dwa liście.
- Cebule przybyszowe oddzielamy od cebul matecznych na wiosnę i sadzimy do małych doniczek na tej samej co poprzednio głębokości. Prawidłowo pielęgnowane rośliny zakwitają po 3 – 4 latach. Choroby:
1)Łodyga wyciąga się, liście bledną – zbyt ciemno - roślinę przenosimy w dobrze oświetlone miejsce.
2)Liście żółkną, matowieją – nadmiar światła - roślinę przenosimy dalej od okna.
3)Roślina nie kwitnie – za mała cebula lub zbyt duża doniczka - czekamy, aż cebula osiągnie właściwe rozmiary, wtedy pozwalamy roślinie na kilkumiesięczny odpoczynek.
4)Na liściach pojawia się jasny nalot – osad z twardej wody - zmywamy liście lekko zakwaszoną wodą.
5)Młode liście marszczą się, deformują, na ich wierzchołkach zauważamy drobne owady – mszyce - szkodniki zmywamy silnym strumieniem wody, w razie konieczności zabieg powtarzamy.
6)Liście nieregularnie żółkną, na ich spodniej stronie znajduje się delikatna pajęczynka – przędziorek - liście zmywamy wodą z odrobiną płynu do mycia naczyń, a następnie spłukujemy czystą wodą. Zabieg powtarzamy do skutku.
7)W kątach liści pojawiają się kłaczki białej, lepkiej substancji, roślina marnieje – wełnowiec - usuwamy szkodniki watą nasączoną spirytusem, przemywamy liście wodą. Zabieg powtarzamy. Silnie zaatakowaną roślinę musimy wyrzucić.
