felieton

"Jeśli ta kobieta została zdradzona, to przykro mi stwierdzić, ale nie ma absolutnie żadnej nadziei dla reszty z nas" - stwierdziła jedna z użytkowniczek TikToka po tym, jak Shakira została zdradzona przez Gerarda Pique.

- Zostałam zgwałcona. Jako dziesięcioletnia dziewczynka – wyznała Margaret w książce "Ciałaczki. Kobiety, które wcielają feminizm". Kilka miesięcy po premierze publikacji temat nagłaśniają media, a w komentarzach rozpętuje się piekło. Piekło wszystkich ofiar. Tych, którym nikt nie uwierzył, wyśmianych w przeszłości, namawianych do milczenia i nadal milczących. Po ruchu #metoo i czarnych protestach "kultura gwałtu" nadal ucisza skutecznie. Nie pozwalajmy na to.

Powiedzieć "budzi emocje" o facebookowej stronie randkowej dla Polaków i Ukrainek, którą w sieci polubiło już 17 tys. osób, to nie powiedzieć nic. Anonse ukraińskich kobiet, których prawdziwości nie sposób potwierdzić, stały się pretekstem do wojny na obelgi i komentarze. Walczących stron jest w niej co najmniej kilka, a przegrywa każdy, kto daje się ponieść emocjom i wpada w pułapkę manipulacji.

Kiedy trzy tygodnie temu wyemitowano pierwszy spot kanału TVP Kobieta, w sieci zawrzało. Krytyczne głosy feministek i speców od wizerunku przeplatały się z mniej lub bardziej zabawnymi parodiami. W Dzień Kobiet poświęciłam kilka godzin, aby zobaczyć, co ma do zaoferowania telewizja publiczna. Okazuje się, że niewiele.

Myślę o tym od dnia, w którym na świat przyszła moja córka. Zwłaszcza teraz, w wakacje, których po raz kolejny nie mogę z nią spędzać. Myślę o tym, że nie mam prawa wyboru. Jako wolny człowiek nie mam prawa po prostu być matką.

Donald Tusk ma Kasię, Trump – Ivankę, a prezes Kaczyński - ją. Jednak to czy Marta Kaczyńska jest postacią "łagodzącą wizerunek" to kwestia dyskusyjna. Córka zmarłej pary prezydenckiej od lat myli tropy opinii publicznej i portali plotkarskich.

Piętnastoletnia Laura, autorka felietonu, który w styczniu wniósł trochę błota do gimnazjalnego bajorka, przez swoją twórczość musiała się przenieść do innej szkoły. Mimo to jej tekst o gimnazjalnym okrucieństwie i głupocie został wyróżniony w konkursie dziennikarskim. Publikujemy go w całości.

"Patologia prawno-seksualna gimbusek" – to tytuł felietonu nastolatki, o którym piszą dziś wszyscy. 15-letnia Laura opisała, co dzieje się w środowisku jej rówieśniczek i wywołała burzę. Mama dziewczyny w rozmowie z WP Kobieta tłumaczy, dlaczego córka musiała zmienić szkołę i co wydarzyło się po tym, gdy o jednym felietonie zaczęła pisać cała Polska.

Patriotyzm jest w cenie, a bycie zadeklarowanym patriotą to ponoć jeden z największych możliwych przymiotów współczesnego Polaka. Przynajmniej w teorii. Na czym polega to zjawisko? No cóż, ilu ludzi, tyle odpowiedzi. Jedni stwierdzą, w iście protestanckim duchu, że ciężka praca, uczciwość, szacunek dla drugiego człowieka i płacenie podatków w zupełności wystarczą, aby nazwać się patriotą. Inni szukają patriotyzmu w walce z wrogiem (bywa, że wyimaginowanym), pielęgnowaniu czystości etnicznej i generalnym przekonaniu, że Polska nieustannie piastuje „urząd” Chrystusa narodów.

Podobno czterdziestka to nowa trzydziestka. Ale dla mnie czterdziestka to po prostu czterdziestka. Wiem, o czym mówię, bo wielki meteoryt z cyfrą 40 wypisaną gigantyczną czcionką wylądował w moim życiu całkiem niedawno.

Nie chciałam się w tym babrać, ale jednak afera pieluchowa, która przetoczyła się przez media dzięki felietonowi Agnieszki Kublik spowodowała małe trzęsienie ziemi w internecie.

Ludzie kochani, nowy program w telewizji będzie! TVN już zapowiada show „Mama kontra mama”. Mamy będą cztery, każda wpuszcza do swojego domu kamery na cały dzień. Potem pozostałe mamy oglądają nakręcony materiał i oceniają.

Tak mi jakoś w życiu się ułożyło, że znów muszę pisać CV. Promować się, puszyć, polecać, zachwalać, snuć opowieści jaka to ja jestem super, naj i „simply the best”. Problem polega na tym, że nigdy w tym dobra nie byłam, a im dalej w las, tym gorzej.

Jeden z grzechów głównych macierzyństwa nosi nazwę „niezastąpioność”. Bo każda matka (no, prawie każda, ja na przykład się z tego leczę) taka właśnie chce być i do takiego ideału dąży. Chce być Jedyna, Najważniejsza i Niezastąpiona.

Dobra, przyznaję, czasami nie wiem, o czym napisać. Po prostu rozglądam się i widzę tylko brak tematów dookoła siebie. O tym już było, to zbyt dołujące, to – tak wkurza, że jeszcze klawiaturę wyrzucę przez okno. Dlatego będę się dziś powtarzać.

Obserwując siebie i nasze drogie społeczeństwo, mam wrażenie, że od kobiet oczekujemy 120% wydajności, a od mężczyzn, no wystarczy 60% i już uznamy go za wyjątkowy okaz. Kobieta ma być zorganizowaną, piękną, szczupłą, niezależną finansowo dobrą matką, dobrą córką, dobrą kumpelką, dobrą partnerką.

Zawsze chciałam być mamą. Bo uważałam, że będzie to moja życiowa rola. Chociaż często piszę o tej gorszej stronie macierzyństwa, to przyznaję, że jest to jedna z najfajniejszych rzeczy, jakie mi się przytrafiły w życiu.

Kochanek przydaje się przez cały rok, ale zimą szczególnie. Odśnieżanie auta, podawanie ramienia w czasie gołoledzi, grzanie w łóżku i wreszcie partner do tańca w karnawale jest konieczny. Kochanek zimowy może być trochę grubszy niż plażowy, ale nie może być grubasem z wielką bańką z przodu, bo przeważa w łóżku, nie mówiąc o kołdrze, którą zabiera, chrapiąc jak dzik ryjący na kartoflisku.

Bardzo często wstawiam się tu za mamami i krytykuję ich krytyków – taki tam odwet na krzykaczach, którzy wszędzie widzą wózkowe. Jednak czasami – raz na jakiś czas, ale jednak – spotykam na swojej drodze kobiety, które mam ochotę palnąć w łeb.

Jechałam kolejką podmiejską na mecz Lechii Gdańsk (akurat nieopodal wakacjowaliśmy). Zauważyłam śliczną dziewczynę, która ubrana była w klubowe lechickie barwy. Obcisły zielony sweterek na obcisłej białej bluzce z dekoltem.